ดวงใจนที ตอนที่ 5
1110 คำ
นพ.สาริศ กำลังใช้หูฟังแพทย์ตรวจร่างกายคนไข้ ซึ่งขณะนี้นอนหมดสติอยู่บนเตียง ข้างเตียงมีเสาน้ำเกลือพร้อมยาฆ่าเชื้อผ่านสายลงมาต่อที่หลอดเลือดดำบริเวณข้อมือด้านซ้ายของคนไข้
"มีไข้นะ สูงด้วย แถมถลอกปอกเปิกไปทั้งตัว ข้าทำแผลและให้ยาลดไข้แล้ว แผลเยอะสุดเห็นจะเป็นข้อเท้าข้างขวา มีรอยบาดลึก เย็บแผลและฉีดยากันบาดทะยักไว้แล้ว ตอนนี้เหลือแต่รอไข้ลดและให้ยาฆ่าเชื้อครบโดส" นพ.สาริศกล่าวพร้อมกับหันไปหาเด็ก สาวอาลู
"ฝากเช็ดตัวลดไข้ด้วยนะ พักผ้าบริเวณซอกคอ ซอกรักแร้ ขาหนีบนะ จะได้ระบายความร้อน และเฝ้าให้ดีอย่าปล่อยให้หนีไปได้อีก" เขากำชับ
เด็กสาวพยักหน้าทำหน้าเสีย เพราะก่อนหน้านี้เด็กสาวเพิ่งจะโดนคุณหมอดุมาเป็นการใหญ่ อาลูเด็กสาวชาวเขากลุ่มชาติพันธุ์ ไม่มีความรู้ ไม่ได้เรียนหนังสือ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ พ่อแม่นำมาฝากกับ 'นายหญิง' จนได้รู้จักกับ นพ.สาริศที่ช่วยสอนการพยาบาลเบื้องต้น และงานด้านการพยาบาลอื่น ๆ จนทำให้อาลูมีงาน มีเงินจากการช่วยงานที่อนามัย อาลูทำได้หลายอย่างเช่น การปฐมพยาบาลเบื้องต้น และการเช็ดตัวลดไข้ซึ่งต่างจากการเช็ดตัวทำความสะอาดทั่วไป
ธิดาภัสซึ่งขณะนี้นอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียง หายใจเร็วเพราะไข้ขึ้น และเพราะฤทธิ์ไข้รวมถึงฤทธิ์ยาทำให้เธอหลับลึกแบบนี้ แต่นั่นเป็นการดีแล้ว เธอควรได้พักผ่อนให้ร่างกายแข็งแรงที่สุด ก่อนตื่นมาพบความจริงอันโหดร้าย
นทียืนกอดอกยืนอยู่ปลายเตียง เขาไม่สามารถเป็นลูกมือให้หมอและอาลูได้ ได้แต่ยืนมองใบหน้าซีดเซียวของธิดาภัส แม้จะสบักสบมเพียงใด แต่ใบหน้านั้นยังคงงดงาม แก้มแดงระเรื่อเพราะไข้ขึ้น ตัดกับสีผิวที่ซีดเซียวของใบหน้า คิ้วโก่งได้รูป ริมฝีปากบางซึ่งขณะนี้เป็นสีชมพูระเรื่อ เขามองไล่ลงมายังอกที่กระเพื่อมเพราะหายใจถี่เร็ว
"ไอ้ที" เสียงหมอสาริศดังขึ้น นทีออกจากภวังค์ ลูบใบหน้าขับไล่ความคิด
"ปล่อยให้นอนแบบนี้ไปก่อน ได้ยาไปคืนนี้คงหลับทั้งคืน ... แม่เจ้าโว้ยยย ใจเด็ดจริง เล่นกระโดดลงมาเลย ปราบให้อยู่นะเว้ย"
นทีหัวเราะหึ ๆ ในลำคอ จริงอย่างที่ไอ้หมอมันพูด เธอใจเด็ดจริง ๆ ขนาดงูจงอางอยู่ตรงหน้า เขาบอกว่าห้ามขยับเธอยังทำท่าจะวิ่งหนี ถ้าวินาทีนั้นเธอวิ่งออกไปจริง ๆ ก่อนที่กระสุนจะแล่นเข้าสู่หัวอสรพิษ ป่านนี้เธอคงมีแต่ร่างที่ไร้วิญญาณ
นทีและ นพ.สาริศ ออกจากห้องไป คงปล่อยให้เป็นหน้าที่เด็กสาวอาลูเช็ดตัวและดูแลเธอ
.....................................................
ติณณ์ ว่าที่เจ้าบ่าวอยู่ในชุด morning suit สีเทา ดูอบอุ่น หรูหรา และสุภาพ เขากำลังจะเป็นเจ้าบ่าวในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า แต่ใบหน้ากลับซ่อนแววแห่งความกังวล วันนี้คือวันที่เขาเฝ้ารอ และอยากให้จบวันนี้ไปไว ๆ อยากจะจดทะเบียนสมรสให้มันเสร็จๆ ไป จะได้เป็นเครื่องการันตี 'บางอย่าง' ที่เขาต้องการ
ความกังวลเกาะกุมหัวใจของติณณ์จนล้นออกมาทางสีหน้า เขาภาวนาขอให้ทุกอย่างเป็นไปตาม 'แผนการ'
... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ครับพ่อ ... ทุกคนมาครบแล้วใช่ไหมครับ ... ได้ครับผมกำลังจะลงไปครั .... " พูดยังไม่ทันขาดคำ ไฟดับลงทั้งตึก
สังหรณ์ของเขาบ่งบอกว่าเริ่มจะไม่ชอบมาพากล มันไม่ใช่ไฟดับปกติ สัญชาติญาณ 'พ่อค้ายาเสพติด' อย่างเขาไม่เคยพลาด ทันทีที่ความมืดปรากฏ ติณณ์รีบชิงหนีตามเส้นทางภายในตึกอย่างที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ กรณีมีเหตุไม่คาดคิด เป็นเพราะเขาไม่เคยประมาท ยิ่งเป็นวันสำคัญแบบนี้ยิ่งอันตรายและตกเป็นเป้ามากที่สุด 'คนของเขา' ทุกคนรู้เส้นทางหนีดีว่าจะทางไหน และจุดนัดพบคือที่ใด
ติณณ์หนีตามเส้นทางที่กำหนด จนมาถึงรถที่จอดเตรียมไว้ ทันทีที่เข้าไปในรถก็เห็น 'จรัล' พ่อของเขานั่งอยู่ก่อนแล้ว และยังมีชายอีกคนหนึ่งนั่งข้างๆ เป็นชายรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว อายุไล่เลี่ยกับพ่อของเขา .... 'คมธรรม' ผู้เป็นบิดาของธิดาภัส หรือว่าที่พ่อตาของเขานั่นเอง
"วันนี้มันไม่ได้มาจับเรา แต่มันมาเอาตัวธิดาไป แต่วันหน้าไม่แน่ ยังไงมันก็ไม่ปล่อยเราไว้แน่" คมธรรมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด แต่แฝงไปด้วยความสุขุม ขณะที่รถกำลังแล่นด้วยความเร็วสูง
"มันมาเอาตัวธิดาไปทำไม คุณลุงรู้ไหมครับ" ติณณ์ถามคมธรรม
"ยังไม่แน่ใจ แต่คิดว่าเป็นแผนการของพวกมัน มันต้องเอาตัวคนที่อ่อนแอที่สุดไปก่อน และค่อยมาทลายเรารังทีหลัง แต่ครั้งนี้มันเอาจริงแน่ ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ"
"แล้วจะเอายังไงต่อดีครับ" ติณณ์ถาม
"เราหนีไปก่อน ตั้งหลักก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน" คมธรรมตอบกลับ ... รถสีดำกระจกฟิล์มทึบวิ่งด้วยความเร็วไปยังจุดหมายที่กำหนดไว้
จรัลและคมธรรม์ ซาตานในคราบนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ เบื้องหน้าคือผู้ใจบุญที่มีอำนาจ มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักกว้างขวาง แต่เบื้องหลังคือผู้ผลิตและนักค้ายาเสพติดรายใหญ่ แต่ด้วยอำนาจเงิน ทำให้ความชั่วช้ายังคงปกปิด อีกทั้งฐานการผลิตยังเป็นชนกลุ่มน้อยเร่ร่อนที่ไม่มีสัญชาติ พวกรายย่อยก็ถูกยิงตายไปบ้าง ถูกสั่งเก็บบ้าง จึงยากต่อการสานถึงต้นตอ
แต่ช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวมาปิดไม่มิด ต่อให้เอาแบงก์เทามาปิด แต่กลิ่นเน่าเหม็นของความชั่วช้ามันก็ลอยมาเตะจมูกอยู่ดี
ด้วยเหตุนี้ จรัลและคมธรรมจึงมีชื่ออยู่ในบัญชี 'จับตาย' ที่ต้องใช้จังหวะเวลาและหลักฐานที่แน่นพอจึงสามารถเข้าจับกุมได้
ทั้ง 3 คนกำลังมุ่งหน้าเข้าสู่ฐานทัพแหล่งผลิตใหญ่ ที่ไม่ว่าจะใช้กฎหมายของประเทศใดก็ไม่สามารถลากตัวพวกมันมารับโทษได้ มีเพียงวิธีเดียวคือต้องนำศพกลับมาเท่านั้น
- ผู้เขียน
