ข้ามเวลามาเป็นยัยบ้านนา

เหยื่อติดเบ็ด

หลายวันต่อมา

หลังจากที่แคทจัดการหลอกผีจนไอ้แห้วกับไอ้หินจับไข้หัวโกรน แล้วทางผู้ใหญ่บ้านก็พาพักพวกไปรอดูว่าปอบที่ลูกชายพูดมีจริงรึเปล่า แต่ก็ดูเหมือนว่าไม่มีทีท่าเลยว่าจะเจอปอบตัวนั้น แล้วพ่อผู้ใหญ่ก็ท้อใจก็เลยเลิกตามหา จนกระทั้งวันนี้วันที่ไอ้แห้วกับไอ้หินหายดี มันก็เลยตั้งใจจะมาทวงสัญญากับกะทิเรื่องที่เธอทำไมไม่ไปตามสัญญา แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้เป็นแค่ไอ้แห้วเท่านั้นที่ตั้งใจจะมาหาเธอเพียงคนเดียว คราวนี้เขาไม่ชวนเพื่อนมา ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

ฉับ ฉับ ฉับ

เสียงของกะทิที่ตอนนี้เธอตัดหญ้าหน้าบ้านแล้วก็ตกแต่งต้นไม้หน้าบ้านเพื่อให้บรรยากาศในบ้านดูหน้าอยู่แล้วก็ร่มรื่นมากขึ้น ระหว่างที่เธอกำลังทำงานอยู่นั้นอยู่ๆหูของเธอมันก็ได้ยินเสียงของฝีเท้าที่เดินเข้ามาในบริเวณบ้านของเธอ ด้วยความที่เป็นนักฆ่า ไม่ว่าเธอจะอยู่ในร่างของเด็กสาวหรือว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

“ เอ็งเข้ามาที่นี้ทำไม ต้องการอะไร “ กะทิ เมื่อรู้ว่ามีผู้บุกรุกเธอก็มาแอบอยู่ใต้ต้นไม้ พอผู้บุกลุกเดินเข้ามาเธอก็จัดการเอามีดผาจ่อไปที่คอของไอ้แห้ว ผู้บุกลุกเพียงคนเดียวทีร่เข้ามาที่นี้ ไอ้แห้วที่โดนแบบนั้นมันถึงกับตกใจเพราะคมมีดจ่อที่คอหอย มันสัมผัสได้ถึงความเจ็บ แล้วก็ความคม

“ นะ นะ นี้ นี้ นี้ เอ็ง ทะ ทะ ทำ ทำอะไรว่ะ อีกะทิ “ ไอ้แห้ว ที่แอบเข้ามาในบ้านของกะทิ โดยภาระกาลนั้นเลยทำให้มันต้องมาเจอกับคมมีดที่จ่ออยู่ที่คอหอยของมัน เด็กแสบของหมูบ้านอย่างแห้วที่คิดว่ามีอิทธิพลของพ่อคุ้มกระลาหัวอยู่ และนี้คือครั้งแรกที่มันหวาดกลัวจน ขาสั่น เสียงของมันที่พูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก ทำให้กะทิยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ก่อนจะเริ่มการแสดงละคร

“ อะ อ้าว แห้วเองเหรอ โทษทีนะเรานึกว่าขโมยนะ “ กะทิ เธอเอามีดลงจากคอของแห้ว พร้อมกับพูดออกมาด้วยความตกใจบอกกับเขาว่าเธอไม่นึกว่าจะเป็นเขา แห้วที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็หันมาว่าจะด่ากะทิด้วยความดกรธแค้น แต่พอเขาหันมาได้เห็นสีหน้าของเธอที่ดูสดใส น่ารักแล้วก็สลดเหมือนกับเด็กน้อยน่าสงสาร ยิ่งความสวย ขาว และก็กลิ่นหอมออ่นๆจากตัวเธอ ขนาดตัวเธอมีเหงื่อแท้ๆ ตัวของเธอยังหอมอยู่เลย นั้นเลยทำให้แห้วถึงกับตะลึงในความสวยก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเก้ๆกังๆว่า

“ เอ้อ เอ้อ มะ มะ ไม่ ไม่ ไม่เป็นไร “ แห้ว เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเก้ๆกังๆ เหมือนกับกลัวว่าจะโดนหญิงสาวจับได้ว่าตัวเองเผลอ มองเธอด้วยสายตาหลงไหล แห้วก็เลยรีบพูดเกาหัวอย่างคนเก็บอาการ แคทที่เห็นแบบนั้นเธอก็ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยด้วยความพอใจเมื่อ เหยื่อติดเบ็ดของเธอ

“ แห้ว แห้วมาหาเราวันนี้มีธุระอะไรรึเปล่า เรากำลังตัดหญ้าอยู่ แห้วมีเรื่องอะไรรึเปล่้า จ๊ะ “ แคท เธอเริ่มแสดงละครเป็นเด็กออ่นแอทันที เมื่อเหยื่อของเธอ เริ่มสนใจเธอจนถึงขนาดทนไม่ได้รีบมาหาเธอคนเดียว นั้นเลยทำให้แคทเธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงออดออ้นสีหน้าของเธอ พูดเหมือนกับว่าตัวเองกำลังออ่นแอ แห้วที่ตั้งใจจะมาหาเธอเรื่องผีเมื่อหลายวันก่อน พอได้ยินแล้วก็เห็นสีหน้าท่าทางของหญิงสาวที่ดูออ้นล้าแบบนั้น แห้วก็เดินเข้ามา ก่อนจะพูดกับเธอว่า

“ กะทิ เธอไม่ต้องทำแล้ว เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอทำเอง เอามีดมานี้ “ แห้ว ที่เห็นสีหน้าของเธอแบบนั้นก็รู้สึกหน่วงๆอยู่ที่อกข้างหซ้าย จนไม่รู้ว่าเขาไปแย้งมีดมาจากมือของหญิงสาว แล้วก็บอกกับเธอว่าเขาจะช่วยเธอตัดหญ้าที่นี้เอง แคทที่เห็นแบบนั้นเธอก็ถึงกับรู้สึกกระยิมยิ้มย่อง อย่างพอใจที่เธอสั่งสอนไอ้เด็กหัวขวดนี้ได้

“ แห้ว….จะดีเหรอ เรา เรา “ กะทิ แกล้งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงออ่นหวาน เหมือนกับว่าเธอเป็นนางเอกในละคร แห้วที่เห็นแบบนั้นในใจของเขาก็ยิ่งไม่อยากให้เธอต้องเหนื่อยล้า เขาไม่พูดอะไรแถมยังถือมีดแล้วเดินดุ่มๆไปตัดหญ้าให้เธออย่างแข่งขัน โดยที่กะทิยืนดูอย่างเงียบๆพร้อมกับยิ้มเยาะด้วยความพอใจเมื่อได้เด้กเปรตที่คิดว่าตัวเองเหนื่อกว่าคนอื่น วันนี้เธอสามารถปราบมันได้ จากนั้นแผนการต่อไปก็คือ

เวลาต่อมา

ฉับ ฉับ ฉับ

“ น้ำเย็นๆจ๊ะแห้ว “ แคท ระหว่างที่แห้วกำลังตัดหญ้าให้เธออยู่นั้น เธอก็เดินไปเอาน้ำฝนเย็นๆมาให้ชายหนุ่มที่ตอนนี้ตัดหญ้าจนหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อแล้ว ตอนนี้แห้วก็ถอดเสื้อจนเผยให้เห็นซิกแพคและก็กล้ามเป็นมัดๆของชายหนุ่ม ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นหัวโจกที่ทำให้คนในหมู่บ้านเอือมระอา แต่ว่าร่างกายกำยำบวกกับหน้าตาหล่อเหลาของเขาแล้ว นอกจากความหล่อเหมือนพระเอกซีรี่ย์จีนแล้ว แต่ความชั่วของไอ้เด็กคนนี้ก็ไม่น้อยไปกว่าความหล่อของมันเลย แห้วที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะค่อยๆเอามือไปรับขันน้ำฝนจากมือหญิงสาว แคทที่เห็นว่ามือของชายหนุ่มแดง บางจุดก็เป็นแผลจากการที่ไม่เคยทำงานหนักมาก่อน เมื่อเธอเห็นแบบนั้นแคทเธอก็รู้สึกสะใจ แต่เพื่อให้การละครของเธอ น่าดูชมมากขึ้นเธอก็ทำท่าทางเหมือนกับว่ารู้สึกผิด แล้วก็เป็นห่วงผู้ชายคนนี้เป็นอย่างมาก

“ อื้ม ขอบใจมาก เสร็จพอดีเลย “ แห้ว รับขันน้ำมาจากมือของกะทิ จากนั้นเขาก็บอกเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ท่าทางของเขากับดูเก๊กอย่างกับว่าตัวเองเป็นฮีโร่ กะทิที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้งานว่าเธอควรจะพูดว่ายังไงต่อ หลังจากที่ได้ยินคนที่เธอแกล้งหลอกใช้จนงานเสร็จ

“ ขอบใจมากเลยนะแห้ว เราไม่รู้จะตอบแทนแห้วยังไงดี “ กะทิ กล่าวขอบคุณกับแห้ว ด้วยน้ำเสียงออ่นหวาน พร้อมกับยิ้มหวานจนตาหยี๋ส่งให้กับชายหนุ่ม แห้วที่เห็นแบบนั้นเขาก็ถึงกับตะลึงชะงักนิ่งเมื่อรอยยิ้มของหญิงสาวที่สดใสและก็น่ารัก ระหว่างที่ทั้งสองคนยืนมองหน้ากันอยู่นั้น เสียงของคนที่เดินผ่านรั้วบ้านของกะทิก็ถึงกับพูดกันด้วยความแปลกใจขึ้นมา ปลุกให้แห้วตื่นจากอาการตกอยู่ในภวังค์

“ นี้มันไอ้แห้วนี้หว่า มันมาทำอะไรที่บ้านอีกะทิว่ะ เมื่อก่อนไม่เห็นว่ามันจะกินเส้นกับอีกะทินี้หว่า “

“ นั้นสิ “

“ หรือว่าไอ้แห้วมันจะชอบอีกะทิว่ะ “

เสียงของชาวบ้าน พูดกันแซงแซเมื่อเห็นหนุ่มหล่อที่มาถอดเสื้อ ดายหญ้าที่บ้านให้กะทิทั้งที่เมื่อก่อนไอ้แห้วก็ไล่ตี ไล่ทำร้ายกะทิอย่างกับว่ากะทิไปฆ่าโคตรพ่อโคตรแม่มันตาย อย่างนั้นแหละ แต่พอวันนี้ชาวบ้านเห็นว่าไอ้แห้วลูกผู้ใหญ่หาญมาอยู่กับกะทิ ทุกคนก็เลยพูดกันด้วยความแปลกใจ แห้วที่ได้ยินแบบนั้นด้วยความเขิลอายแล้วก็กลัวว่าตัวเองจะเสียหน้า มันก็ทำท่าปึงปัง โยนขันน้ำของกะทิทิ้งเหมือนกับว่าโกรธหรือว่ารังเกรียจเธอ จากนั้นมันก็จับเสื้อตัวเองได้ก็รีบเดินกระวีกระวาดออกมาเหมือนกับว่าตัวเองหัวเสีย กับกะทิ จนลืมเรื่องที่ตัวเองมาที่นี้วันนี้เลยก็ว่าได้

เพล้ง

พรึบ

เสียงของขันน้ำหลุดออกจากมือของกะทิจนล้นลงมากระแทกพื้นเสียงดัง กะทิที่โดนแบบนั้นเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรแถมเธอยังมองตามแผ่นหลังของไอ้แห้วไปด้วยด้วยสายตาเรียบนิ่งมุมปากของเธอก็ยกยิ้มเยาะด้วยความสะใจ

บ้านผู้ใหญ่หาญ

“ ไอ้แห้ว มึงไปไหนมาทั้งวันว่ะ กูได้ยินชาวบ้านพูดกันว่ามึงไปอยู่บ้านอีกะทิ “ ผู้ใหญ่หาญ เมื่อเห็นผู้เป็นลูกชายเดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางหงุดหงิด ด้วยความสงสัยแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อว่าลูกชายจะไปอยู่ที่บ้านของยัยเด็กขี้โรคนั้น ผู้ใหญ่หาญก็เลยถามด้วยความสงสัยทันที

ปึง

“ อ้าวไอ้ห่านี่ กูถามก็ไม่ตอบ “ ไอ้แห้ว ที่เดินเข้าบ้านมาด้วยความหัวเสีย มันไม่ตอบพ่อแถมมันยังเดินเข้าห้องไปเหมือนกับว่ามันหงุดหงิดอะไรมาเป็นอย่างมาก ผู้ใหญ่หาญที่นั่งอาบน้ำให้ไก่อยู่พอเห็นว่าลูกชายไม่ตอบแถมยังปิดประตูห้องเสียงดังใส่เขาอีก เมื่อผู้ใหญ่หาญเห็นลูกชายแบบนั้นก็บ่นออกมาด้วยความแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้สน