ข้ามเวลามาเป็นยัยบ้านนา

ปอบ

ทุ่งนา

20.00น.

วิ๊ว….ฟิ๊ว…….วิ๊ว

เสียงของลม ที่พัดวี๊ดวิ๊ว บรรยาเอาตรงๆบ้านนอกพอค่ำมาแล้วนอกจากจะเย็นและก็เงียบสงบแล้ว แต่นอกเหนื่อจากนั้นก็ยังมีความน่ากลัวแฝงอยู่ในนั้นด้วย เฉกเช่นเดียวกับวันนี้

“ หุหุหุ ไอ้เด็กเวรพวกนี้ วันนี้ฉันจะทำให้แกรู้ว่าพวกแกเล่นผิดคนแล้ว “ ภายในความมืด ที่เงียบสงบแต่ภายในนั้นก็ยังมีความน่ากลัวของกะทิ ที่ตอนนี้เธอซ้อนตัวอยู่ ระหว่างนั้นเมื่อถึงเวลานัดก็มีเสียงของมอเตอร์ไซย์ขับเข้ามาถึง2คัน กะทิที่เห็นแบบนั้นเธอก็ยกยิ้มมุมปากมองพวกมันด้วยความรู้สึกนึกขำ กับเรื่องที่เธอกำลังจะจัดให้พวกมัน

แง๊นๆ แง๊นๆ แง๊นๆ

“ ไหนละอีกะทิ มันอยู่ไหน ไม่ใช่ว่ามันหลอกพวกเรามาที่นี้หรอว่ะ “ ไอ้แห้วกับพวกขับรถเข้ามาจอดที่ หน้ากระท่อม แต่เมื่อมาจอดรถแต่กับไม่เจอกับกะทิ ทั้งที่เธอนัดพวกเขาแล้วแท้ๆ ไอ้แห้วที่เป็ยชายโสดแล้วก็ซิง นับตั้งแต่ที่เขาได้เห็นสายตา บวกกับกลิ่นหอมของกะทิ ไอ้แห้วก็ถึงกับกระสับกระสายอยู่ไม่เป็นเลยทีเดียว แต่พอเขาขับรถมาถึงกระท่อมแล้วไม่เจอกับหญิงสาวที่ตัวเองนึกถึงตลอดเวลา ไอ้แห้วก็ถึวกับหัวเสียเก็บอาการไม่อยู่ เมื่อหินเห็นท่าทางของเพื่อนเป็นแบบนั้น ไอ้หินก็ถึงกับพูดออกมาด้วยความสงสัยว่าทำไมต้องหัวเสียขนาดนั้น เพราะถ้านังนั้นไม่มาพวกมันก็ไปที่บ้านนังกะทิก็ได้

“ ไอ้แห้ว มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึงว่ะ ถ้าอีกะทิไม่มาเราก็ไปหามันที่บ้านสิว่ะ เอ็งจะต้องคิดมากทำไม “ ไอ้หิน พูดออกมาด้วยสายตาที่จับผิดเพื่อนเหมือนกับว่า เพื่อนเปลี่ยนไป ไอ้แห้วเมื่อเห็นแบบนั้นมันก็นิ่งเงียบแล้วก็ทำท่าเอามือมาลูบที่หัวเหมือนกับว่าแก้เกอของตัวเอง

“ เห้ย ถ้าวันนี้พวกแกสองคนจะเอาอีกะทิเป็นเมียจริงๆเหรอว่ะ ถ้าพวกแกทำมันจริงๆฉันสองคนจะไปรอที่ร้านค้าป้าชื่นดีกว่า ฉันไม่อยากเห็นพวกแกแก้ผ้า อุบาท “ จำปาพูดออกมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจมากนักเพราะเธอรู้สึกกับไอ้แห้วตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่เป็นเพราะเธอไม่อยากเสียคำว่าเพื่อนไปจำปาเธอก็เลยต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้ เมื่อเธอพูดจบจากนั้นจำปากับมะลิก็ขับรถออกมาจากกระท่อมปลายนา

อีกด้านในเงามืด

“ นายครับ นายมาทำอะไรที่นี้ แล้วทำไมเราต้องด้อมๆมองๆอยู่ที่นี้ด้วยละครับ กะอีแค่เด็กเปรตพวกนั้นมันมานั่งเล่นกันที่กระท่อมเฉยๆ “ มิ่ง กระซิบถามเจ้านายออกมาด้วยความสงสัยเมื่อเห็นเจ้านายอยู่ๆก็ชวนตนเองออกมา ตอนแรกไอ้มิ่งก็คิดว่านายจะชวนเขาไปเที่ยวร้านคาราโอเกะ แต่พอเจ้านายพาตนเองมาที่นี้ มิ่งผู้ติดตามก็เลยแปลกใจ จนอดถามเจ้านายออกมาด้วยความงงงวยไม่ได้ เอกที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน เพราะเขาไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงได้มาอยู่ที่นี้

“ ฮิๆ ฮิๆ ฮิๆ ข้าหิว………หิวเหลือเกิน…….อื้ม…….” ระหว่างที่ไอ้หินกับไอ้แห้วกำลังนั่งคุยกันเรื่องว่าคืนนี้ใครจะจัดการกับกะทิก่อน หรือว่าหลังอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเสียงแหลมๆของใครก็ไม่รู้หัวเราะเดินเข้ามาแ ละยิ่งไปกว่านั้นคำพูดของหญิงชราน่ากลัวที่อยู่ในความมืดอยู่ๆก็บอกว่าหิว แล้วก็แลบลิ้นจ้องมาทางพวกเขา เมื่อไอ้แห้วกับไอ้หินเห็นแบบนั้น พวกมันทั้งสองถึงกับตกตะลึงอ้าปากค้างผมของพวกมันตรงชูชันชี้เด้ ขนทั้งร่างกายของพวกมันเหมือนกับนัดกันตั้งทุกรูขุมขน เมื่อแคทที่มาจากโลกปัจจุบันเธอที่ทำภารกิจมาแล้วมากมายทั่วโลก ไม่ว่าจะปลอมตัวเป็นกะหรี่ เป็นแม่เล้า คนแก่ ขอทาน แม่ม่าย หมอ พยาบาล และอีกมากมาย แต่ว่าปลอมเป็นผีนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเคยทำ แต่เพราะช่วงพักร้อนแคทเธอจะชอบดูหนังเดอะคอนเจอริงค์ และก็เรื่องอื่นๆอีกมากมาย รวมทั้งเรื่องธี่หยด นั้นเลยทำให้คืนนี้แคทเธอตัดสินใจปต่งตัวเป็นปอบ เพื่อมาจัดการกับพวกเด็กเปรต ที่ตั้งใจจะมาแคลมเธอ

“ หุหุหุ มาให้ข้าแดกตับซะดีๆ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า กูหิว…….กูหิว…..หิวเหลือเกิน………..หุหุหุ “ แคทเธอค่อยๆย่างสามขุมเข้าหา ไอ้หินกับไอ้แห้ว เมื่อทั้งสองเห็นหญิงแก่หน้าตาน่ากลัวเดินเข้าหา​ตัวเอง​ ทั้งคู่ที่เห็นแบบนั้นก็ถึงกับวิ่งหางจุกตูดพร้อมกับร้องเสียงหลงโวยวาย​ออกมา​ แม้แต่รถมอไซต์ตัวเอง​ พวกมันก็ไม่เอาไปด้วยความกลัวทำให้ไอ้แห้วกับไอ้หิน​ หัวโจกในหมู่บ้านตอนนี้วิ่งร้องตะโกนโวยวาย​ อย่างกับคนเสียสติ​

" อ๊ากกกกกกกกก​ ผี...... ผี...... ผีหลอก..... ผี.. อ๊ากกกก​" เสียงของไอ้หินกับไอ้แห้ว​ ร้องโหวกเหวกโวยวาย​ ออกมาอย่างกับคนบ้า​ผมของพวกมันตั้งชูชันอย่างกับฉีดสเปย์​เอาไว้​

ด้าน​ เอก​ &​ มิ่ง​

" นะ​ นะ​ นะ​ นาย​ นาย​ ผะ ผะ​ ผะ​ / อุ๊บ​" มิ่งที่เห็นหญิงแก่แลบลิ้นปลิ้นตาเดินท่าทางเหมือนกับว่าปอบหยิบ​ ในหนังปอบสมัยเก่า​ บวกกับความสามารถการแต่งตัวแต่งหน้าระดับ beauty blogger สมัยใหม่นั้นเลยทำให้สมจริง​ สมจังเป็นอย่างมาก​ คนสมัยนี้ไม่มีทางทำได้อย่างแน่นอน​ แคทที่เห็นไอ้เด็กเปรตวิ่งป่าราบไปแบบนั้น​ เมื่อแผนสำเร็จ​ เธอก็ถึงกับหัวเราะออกมาด้วย​ความสะใจ​เธอไม่คิดว่าการปลอมตัวเป็นผีครั้งแรกของเธอมันจะสำเร็จราบรื่นได้มากขนาดนี้​

"ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ​ สะใจฉิบหายเลย​ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ​ ไอ้บ้าคิดจะเครมกูเหรอ​ หุหุหุ​ ไม่มีทางหรอกไอ้พวกเวร​ / อุ๊ย​ ตกใจหมดเลย" หลังจากที่ไอ้สองตัวบาทวิ่งร้องป่ารบออกไป​ แคทเธอก็หัวเราะสะใจออกมา​เสียงดัง​ ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นหน้าของตัวเองในกระจกรถมอไซค์​ ด้านเอกและมิ่งที่ตอนแรกตกใจตื่นจนแทบฉี่เล็ด​ แต่เมื่อทั้งคู่ได้เห็นและจำได้ว่าผีตนนี้เป็นใคร​ เอกกับมิ่งก็ถึงกับตกตะลึงอ้าปากค้าง​ อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีใครกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้​

" หึหึหึ​ แสบไม่เบาเลยนะยัยตัวแสบ​" เอกที่เห็นแม่สาวน้อย​ที่ตัวเองคิดว่าเธอเป็นเด็กใจแตก​ชวนผู้ชายมาเล่นสวิงกิ้ง​กันที่กระท่อมปลายนา​ แต่เมื่อเขาเห็นหญิงสาวที่ตอนนี้ยืนเท้าสะเอวทั้งหัวเราะ​ ทั้งเอามือกุมท้องเพราะหัวเราะจนท้องแข็ง​ เอกที่เห็นแบบนั่นเขาก็ถึงกับรู้สึกเอ็นดู​ ก่อนจะยิ้มอย่างนึกเอ็นดูแล้วก็พูดกับตุวเองเบาๆ​ อย่างรู้สึกโล่งใจที่เห็นเธอแกล้งเป็นผี​

เวลาต่อมา​

" ผะ​ ผะ​ ผะ​ ผี​ ผี​ ผี​ หลอก​ ผีหลอก​ " กึก​ๆ​ กึกๆ​ เสียงของไอ้แห้วที่ตอนนี้นอนอยู่ใต้ผ้าห่ม​ ปากของมันก็พร่ำภาระนาพูดแค่คำว่าผี​ นอกจากนั้นคางและก็ฟันของมันยังกระทบกันอย่างกับว่ามันหนาวมากขนาดนั้น​ทั้งที่ตอนนี้​ อากาศร้อน40°cc แท้ๆ​

" พี่หาญ​ เราจะเอายังไงต่อไปดี​ ลูกเราท่าจะเห็นผีจริงๆ​ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมู่บ้านเราจะมีผีปอบ​" เสียงของกิ่ง​ เมียผู้ใหญ่บ้านที่มองลูกชายด้วยความสงสาร​ พร้อมกับรู้สึกหวาดกลัวกับสิ่งที่เพื่อนลูกชายเล่าให้ฟัง​ เคราะห์​ดีที่ไอ้หินจิตรแข็งกว่า​ นั้นเลยทำให้พูดรู้เรื่องมากกว่า​ กิ่งที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็ถึงหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดข​ึ้น​

" ไม่ว่ามันจะเป็นคนหรือว่าผี​ ฉันก็จะจัดการมันให้ได้" ผู้ใหญ่หาญ​ มองลูกชายพร้อมกับพูดออกมาด้วยความโกรธ​ ด้วยความที่ไอ้แห้วเป็นลูกชายคนเดียวของผู้ใหญ่หาญ​ นั้นก็เลยทำให้ผู้ใหญ่หาญไม่ชอบใจเป็นอย่างมากที่มีคนมาทำให้ลูกชายเป็นถึงขนาดนี้