มีนาหลับตาแน่นจนเปลือกตาสั่นระริก ร่างกายเกร็งสะท้านด้วยความหวาดกลัวที่กัดกินไปถึงขั้วหัวใจ ลมหายใจขาดห้วงไปในวินาทีที่ความตายคืบคลานเข้ามาจ่อตรงหน้า เธอเตรียมใจรับความเจ็บปวดจากโลหะร้อนที่จะเจาะทะลุร่าง... หรือไม่ก็เตรียมใจรับภาพที่โหดร้ายที่สุด คือการเห็นแม่ต้องสิ้นใจไปต่อหน้าต่อตา
นิ้วชี้ของภาคินเกร็งแน่น แรงกดส่งผ่านไกปืนด้วยความบ้าคลั่ง นกสับกระแทกชนเข็มแทงชนวน
ปัง!
เสียงปืนดังกัมปนาท กึกก้องสะท้อนไปทั่วโกดังร้างราวกับเสียงระฆังมรณะจากขุมนรกที่ดังกระชากวิญญาณ
ทว่า... ความเจ็บปวดนั้นกลับไม่เกิดขึ้นกับเธอ
“อึก!”
เสียงสำลักทุ้มต่ำดังขึ้นจากเบื้องหน้า พร้อมกับเงาร่างในชุดคลุมที่ถลากายเข้ามาขวางวิถีกระสุนไว้ทั้งตัวด้วยความเร็วสุดท้ายของชีวิต ราวกับนกปีกหักที่เอาตัวเข้าแลกเพื่อปกป้องลูกน้อย
ฉึก!
เสียงหัวกระสุนเจาะทะลุเนื้อหนังและกระดูกดังชัดเจนจนน่าขนลุก เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นเป็นฝอ
