EP 4 หวง
1117 คำ
EP 4
...“สกาวเดือน”...
ฉันเดินหนีผู้ชายคนนี้ออกมาจนถึงรถ คือกำลังจะขึ้นรถกลับบ้าน แต่ผู้ชายคนนี้เดินตามฉันมา ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาต้องการอะไร แต่พอฉันพูดดีๆกับเขาเขาก็กวนประสาทฉัน
“คุณจะตามฉันมาทำไมคะ”
“ผมชื่อพี”
“แล้วคุณมาบอกกับฉันทำไมคะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“ใครเขาอยากรู้จักกับคุณคะ”
“กวนหรอ”
“เปล่ากวนซะหน่อยค่ะ แต่แค่ไม่ได้อยากรู้จักขอตัวนะคะ”
“แต่ผมอยากรู้จักคุณ”ฉันเปิดประตูรถแท็กซี่กำลังจะเข้ามาในรถ แต่ผู้ชายคนนี้ที่เขาบอกว่าเขาชื่อว่าพีได้จับประตูรถไว้
“นี่คุณ”
“สกาวเดือน”ฉันตกใจเล็กน้อย เมื่อฉันได้ยินเสียงของคุณกันต์ ฉันคิดว่าฉันหูฟาดแต่พอฉันหันไปตามเสียงที่เรียกชื่อฉัน คุณกันต์จริงๆเขาเดินตรงมาหาฉัน
“กันต์”ฉันหันมองหน้าคุณพีที่เขาเรียกชื่อคุณกันต์ แสดงว่าเขารู้จักคุณกันต์
“พี! รู้จักกับแฟนฉันหรอ”คุณกันต์เดินเข้ามาหาฉัน พร้อมกับจับมือของฉันดึงเข้าไปหาตัวเอง ก่อนที่จะใช้มือซ้ายนั้นโอบกอดเอวฉันต่อหน้าคุณพี
“แฟนนายหรอ”สีหน้าของคุณพีนั้นเปลี่ยนไปทันที เมื่อคุณกันต์แสดงท่าทีว่าเป็นแฟนของฉัน
“ใช่! สกาวเดือนคือแฟนของฉัน อีกไม่นานเราทั้งสองคนก็จะแต่งงานกันแล้ว แล้วนี่นายมายังไง”
“ฉันมาทำบุญ ขอตัวก่อนนะ”คุณพีมองหน้าฉันก่อนที่จะเดินออกไป
“เพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาก็มาเจอกับผู้ชายหรอกลับบ้านเดี๋ยวนี้”ฉันไม่ได้เดินตามคุณกันต์ที่เขาจับมือของฉันให้ตามเขาฉันหยุดนิ่งจนเขาหันมามองหน้าฉัน
“คุณต้องการอะไรคะ”
“ยังไม่รู้อีกหรอว่าฉันต้องการอะไร! อย่ามาทำตัวแบบนี้นะสกาวเดือน เราไม่ใช่เด็กๆกันแล้ว”
“ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่ถ้าคุณไม่ได้รักฉันคุณปล่อยฉันไปได้ไหม อย่ามายุ่งกับฉันอีกฉันจะตายก็เพราะคุณ”
“กลับไปคุยกันที่คอนโด ที่นี่มันวัด อย่ามาโวยวาย”และแล้วเขาก็พาฉันขึ้นรถของเขา
ทั้งความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขา ฉันยังคงรักเขาอยู่ แต่ความรู้สึกของฉันพึ่วเสียใจมันยังมีมากมาย ยิ่งฉันเห็นหน้าของเขานึกถึงในตอนที่ฉันขอร้องอ้อนวอนเขาไว้ฉันยิ่งโกรธ
คอนโด
“เข้าไปนอนพักผ่อนไป”
“คุณจะพาฉันมาที่นี่ทำไมฉันจะกลับบ้าน”
“ปล่อยให้ผู้ใหญ่เขาคุยกันให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกลับ”ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที ฉันไม่เข้าใจความหมายของคุณกันที่เขาบอกว่าให้ผู้ใหญ่คุยกันให้เสร็จก่อน
“ผู้ใหญ่คุยกันให้เสร็จคืออะไรหรอ ฉันไม่เข้าใจ”
“คุณพ่อของฉันกำลังไปสู่ขอเธอกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอที่นี้เข้าใจหรือยัง”
“คุณกันต์คะฉันไม่ตลก”
“ฉันก็ไม่ได้พูดให้เธอตลกเหมือนกัน! คุณพ่อของฉันไปสู่ขอเธอจริงๆ!”
“แล้วทำไมคุณถึงจะแต่งงานกับฉันทั้งๆที่คุณรับอดีตของฉันให้ได้”
“ฉันก็พูดไปอย่างนั้นแหละ! อย่าถือสาคำพูดของฉันเลยฉันขอโทษ”เขาเดินขยับเข้ามาใกล้ๆฉันพร้อมกับจับมือของฉันทั้ง 2 ข้างและเคยขอโทษฉัน ในความรู้สึกของฉันตอนนี้ฉันรู้สึกดีใจ
“คุณพูดจริงๆหรอคะ”
“อื้อ! ทีนี้จะเชื่อฟังฉันได้หรือยัง”เขาใช้มือขวาลูบหัวของฉันเบาๆ! ฉันยิ้มและพยักหน้าให้กับเขา
“ค่ะ”
“ดีมาก! พีมันคือเพื่อนของฉัน”
“สกาวเดือนกับเขาไม่ได้คุยกันนี่คะ บังเอิญสกาวเดือนกับเขาเดินชนกันที่วัด และเกิดพูดกันเสียงดังใส่เล็กน้อย จนสกาวเดือนมาที่แท็กซี่ และเขาจับประตูรถแท็กซี่ไว้แต่เขาก็ยังพูดกวนสกาวเดือนอยู่”
“ฉันไม่รู้หรอกว่า มันจะคิดยังไงแต่เธอห้ามไปยุ่งกับมันเด็ดขาด”
“ค่ะ”
“ทำไมถึงกินยา”ฉันถอนหายใจออกมาก่อนที่จะไปนั่งลงที่โซฟาแล้วมองหน้าคุณกันต์
“ความรู้สึกตอนนั้นสกาวเดือนไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้วค่ะ สกาวเดือนจำไม่ได้หรอก ว่าอดีตของสกาวเดือนจะเลวร้ายแค่ไหน แต่พอสกาวเดือนรู้ความจริงสกาวเดือนเองก็รับไม่ได้ และที่สำคัญปัจจุบันไม่มีคุณอยู่ด้วย”คุณกันต์เดินมานั่งด้านข้างๆของฉันที่โซฟาตัวเดียวกับฉัน ก่อนที่เขาจะจับมือของฉันที่วางอยู่บนตัก และใช้มือขวาเช็ดน้ำตาให้กับฉัน
“เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ใช่คนที่ขาวสะอาด”
“ฮึ๊ก”ฉันพยักหน้าให้กับคุณกันต์ คุณกันต์คือมาเฟียใหญ่ที่ใครๆก็รู้จักมีทั้งเงินมีทั้งอำนาจ
“ทะ....
ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าคุณกันต์จะพูดอะไรออกมา แต่จู่ๆเสียงมือถือของคุณกันนั้นดังขึ้น
“ฮัลโหลครับคุณพ่อ”เขามองหน้าฉันก่อนที่จะลุกไปคุยโทรศัพท์สักพัก เขาก็เดินกลับมา
“ไอรินไม่ยอมให้เธอแต่งงานกับฉัน”
“ค่ะ! ก็ดีแล้ว”
“ไม่ได้นะสกาวเดือน! เธอจะต้องแต่งงานกับฉัน เพราะเราทั้งสองคนเป็นสามีภรรยากันแล้ว เธอต้องกลับไปคุยกับไอรินให้รู้เรื่อง”
“ไอรินเขาเป็นห่วงสกาวเดือน ไม่อยากให้สกาวเดือนเสียใจเพราะคุณ”
“กลับไปคุยกับไอรินให้รู้เรื่อง”ฉันพยักหน้าให้กับเขา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันจะต้องเชื่อเขาด้วย คงเป็นเพราะว่าฉันรักเขานั่นแหละ
“ค่ะ”
“คืนนี้นอนที่นี่ก่อนนะพรุ่งนี้ค่อยกลับ”
“ก็ได้ค่ะ”
“ดีมาก! จุ๊บ! ไปอาบน้ำเดี๋ยวผมทำกับข้าวให้ทาน”
“ค้าบผม” ฉันเข้ามาในห้องของคุณกันต์ฉันเคยมาที่นี่แล้ว และมาหยิบผ้าขนหนูเข้ามาอาบน้ำ ในความรู้สึกของฉันตอนนี้ฉันกำลังยิ้มอยู่ ก่อนที่จะไปมองที่หน้ากระจกมองจ้องหน้าของตนเอง
“ฉันจำเป็นจริงๆเฮ้อ”หญิงสาวที่หน้าตาร่าเริงและยิ้มหัวเราะอย่างมีความสุข โดยที่ไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มนั้นกำลังจะทำอะไร
- ผู้เขียน
