EP 5
...“สกาวเดือน”...
หลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว คือใส่เสื้อผ้าของคุณกันต์ที่เขาเตรียมไว้ให้ฉันเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาว
“แล้วใส่ชุดชั้นในตัวเดิมไม่เหม็นหรอ”ฉันเดินออกมาจากห้องนอน หลังจากที่แต่งตัวเสร็จแล้ว คุณกำลังทำกับข้าวรอฉันเต็มโต๊ะอาหารเลยนะ เขาหันหน้ามายิ้มให้กับฉัน และหัวเราะเบาๆ พร้อมกับถามฉันว่าใส่ชุดชั้นในเก่าไม่เหม็นหรอ คือมันไม่ได้เหม็นอะไรขนาดนั้นไหม ฉันไม่ได้ไปออกกำลังกายมาเสียหน่อย ไม่ได้เหงื่อออกนี่
“ก็สกาวเดือนไม่มีนี่คะ ก็ต้องใส่ตัวเดิมหรือว่าจะไม่ให้ไส่”
“ก็ใช่ไงไม่ให้ใส่”แววตาที่จ้องมองมาที่ฉันพร้อมกับรอยยิ้มที่ยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา ทำเอาชั้นต้องรีบเอามือจับเสื้อปิดตรงหน้าอกกันเอง
“คุณพูดอะไรคะ”
“จะอายทำไมล่ะ ทำอย่างกับผมไม่เคยเห็น”คุณกันยิ้มเจ้าเล่ห์และมีท่าทีกวนแกล้งฉัน ฉันนั่งลงที่เก้าอี้เพื่อที่จะทานอาหาร
“กับข้าวน่าทานมากๆเลยนะคะ”
“เปลี่ยนเรื่องหรอ”
“คุณกันต์~อย่าสิ”ในขณะที่ฉันนั่งจ้องอาหารอยู่บนโต๊ะ แต่คุณกันนั้นขยับเข้ามาใกล้ข้างหูของฉันพร้อมกับกระซิบ
“คืนนี้เสร็จฉันแน่”
“คะคุณกันต์”ความรู้สึกตอนนี้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวเพราะว่าเขินคุณกันต์ หลังจากนั้นฉันก็นั่งทานข้าวกับเขาจนอิ่มและเขาก็พาเข้ามาดูหนัง
ปิ้งป่อง!! ในขณะที่ฉันกับคุณกำลังดูหนังอยู่ คุณกันต์เขาหลับตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
มีเสียงออดดัง ฉันเลยลุกออกมาจากห้องไม่รู้ว่าใคร จะปลุกคุณกันต์ก็กลัวจะกวนเขา ก็เลยเดินออกมาเปิดประตูเอง
“เธอเป็นใคร”คนที่มากดออดอยู่หน้าประตูเป็นผู้หญิงเต็มตัวเซ็กซี่ ท่าทีมีอายุกว่าฉันเขาจ้องหน้าของฉันพร้อมกับถามว่าฉันเป็นใคร
“แล้วคุณเป็นใครหรอคะ”
“อย่าบอกนะว่าเธอเป็นเด็กของกันต์”
“มีอะไรกัน”คุณกันต์เดินออกมา เขามองผู้หญิงตรงหน้าสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
“เวย์”
“นี่หรอคะ ที่คุณบอกว่าคุณรอเวย์ นี่หรอคะที่คุณบอกว่าคนซื่อสัตย์ เธอก็หน้าด้านนะรู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว..”นี่หมายความว่ายังไง ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของคุณกันต์หรอ
“ขอโทษนะครับคุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าว่าที่ภรรยาของผม”ในตอนแรกฉันตกใจจนน้ำตาคลอ แต่ฉันต้องหันมองหน้าคุณกันต์เมื่อเขาพูดแบบนี้กับผู้หญิงตรงหน้า และขยับมาหาฉันก่อนที่จะใช้มือขวาโอบกอดเอวฉัน เพื่อแสดงตัวว่าฉันเป็นภรรยาของเขา
“หึ! เธอมันโง่ถ้าเธอเชื่อผู้ชายคนนี้เธอก็ตกนรกทั้งเป็นนั่นแหละ อยากได้ก็เอาไปฉันยกให้”
“ออกไปจากคอนโดของผมเดี๋ยวนี้”คุณกันต์ท่าทีขึงขัง พร้อมชี้นิ้วให้คุณเวย์ออกไปจากคอนโดของเขา ก่อนที่คุณจะปิดประตูเสียงดัง
“เขาเป็นแฟนเก่าคุณหรอคะ”
“อืม! ช่างเถอะเดี๋ยวอยู่ที่นี่ก่อนนะฉันจะไปจัดการงานที่ค้างให้เสร็จแล้วจะรีบกลับมา”ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรคุณกันต์เลยเขาปล่อยให้ฉันอยู่ที่คอนโดก่อนที่เขาจะรีบออกมาสงสัยจะมีงานด่วน
ครืด!! มือถือของฉันดังขึ้นเมื่อมีสายเข้าจะเดินมาดูเบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ของไอริณ
“ฮัลโหลจ้ะ”
“สกาวเดือนอยู่กับคุณกันใช่ไหม”
“ใช่จ้ะสกาวเดือนขอโทษนะที่ไม่ได้โทรบอกเลย”
“สกาวเดือนยังจะให้โอกาสผู้ชายคนนี้อีกหรอ เขาทำสกาวเดือนเกือบตายเลยนะ”ฉันเงียบเมื่อไอรินถามฉันให้โอกาสคุณกันต์นะเพราะว่าฉันรักเขา
“สกาวเดือนขอโอกาส..
“สกาวเดือนไม่ต้องมาขอโอกาสอะไรจากไอรินทั้งนั้น ถ้าสกาวเดือนมั่นใจว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่สกาวเดือนรัก และคนสกาวเดือนละเลือก สกาวเดือนก็ให้โอกาสเขาแต่จำไว้นะว่า ไอรินจะอยู่เคียงข้างสกาวเดือนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือว่าผู้ชายคนนี้ทำร้ายสกาวเดือนไอรินอยู่ตรงนี้”
“ขอบคุณนะแล้วเฮียไปไหน”
“เห็นคุณพ่อของคุณกวินมาเขาคุยธุระกันอยู่ด้านล่าง เราขึ้นมาข้างบนรู้สึกปวดหัวเลยโทรหาเธอ”
“กินยาแล้วพักผ่อนนะ”หลังจากนั้นฉันก็วางสายจากไอริน และฉันก็นั่งคิดอะไรหลายๆอย่าง ฉันทำถูกแล้วหรอ ทำไมความรู้สึกตอนนี้ของฉันช่างลังเลแบบนี้ฉันกลัวกลัวว่าคุณจะทำให้ฉันเสียใจอีก
“ยังไม่กลับมาอีก”ฉันถอนหายใจออกมาเป็นรอบที่ร้อย ฉันนั่งรอเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงมากๆ คุณกันต์ยังไม่กลับเข้ามา ฉันเลยตัดสินใจออกจากคอนโดของเขาในช่วงเวลานี้มันก็ดึกมากแล้ว ความรู้สึกก็รู้สึกกลัวที่จะนั่งแท็กซี่กลับบ้าน แต่ถ้าฉันไม่นั่งแท็กซี่กลับบ้าน คนที่บ้านก็จะต้องมารักฉันฉันไม่อยากรบกวนใคร ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจกวักมือเรียกรถแท็กซี่
“ไป...
“ไม่ไปแล้วค่ะ จอดเดี๋ยวนี้นะ”ในขณะที่ฉันขึ้นรถแท็กซี่แล้วปิดประตู ฉันหันมาเจอหน้าผู้ชายคนขับรถแท็กซี่ ฉันรู้สึกว่าเขาน่ากลัวมากๆ ฉันกำลังจะบอกทางกลับบ้านแต่พอเขาหันมามองฉันว่าแป๊บเดียวเขาก็ขับรถออกด้วยความเร็ว
“หึ!!
“ฮึ๊ก!! พี่จอดนะคะ”
“จอดให้โง่เหรอน้องสาวไปเที่ยวบนสวรรค์กับพี่ดีกว่า”
“ไม่นะ! จอดสิคะ”เขาล็อคประตูไม่ให้ฉันเปิดรถ และเขาก็ขับรถด้วยความเร็วมาทางซอยเปลี่ยว ฉันกลัวและร้องไห้สติของฉันหลุดไปหมดทำอะไรไม่ถูก
ครืด!!! เมื่อเสียงมือถือของฉันดังขึ้นฉันรีบหยิบออกมาจากกระเป๋าแล้วกดรับสายแต่คนขับรถเบรกรถกะทันหัน
“เอามานี่"
“ช่วยด้วยค่ะช่วยอื้มม ฮื่อๆๆ อ่อย”คนขับรถแท็กซี่เขาข้ามมาหาฉันทางด้านหลังเขาใช้มือปิดปากของฉันไม่ให้ร้อง
“ฮื่อๆอ่อย”
“หื้ม!! ฟ่อด!! เยื่อรายนี้สวยมากฮ่าๆ ฟ้อด”เขาหอมฉันโดยที่กดฉันไว้ ด้วยมือทั้งสองข้างยิ่งพยายามดิ้นยิ่งพยายามถีบเขาออกแต่ก็ไม่สำเร็จ
“ฮื่อๆ”ฉันกลัวฉันคิดถึงคุณพ่อคุณแม่ฉันไม่น่าออกมาจากคอนโดของคุณกันต์เลยทำไมมีแต่คนทำร้ายฉัน
ปั้ง ! ปั้ง !
กรี๊ด!!! ฮื่อออ