bc

POISON LOVE พิษรัก (NC)

book_age18+
1.8K
ติดตาม
8.4K
อ่าน
จบสุข
พ่อเลี้ยง
หวาน
ความลับ
like
intro-logo
คำนิยม

"ไม่ต้องกลัวนะ พี่มีผมอยู่ตรงนี้"

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
EP.1 POISON LOVE พิษรัก ตอน หักปีกนางฟ้า
EP.1 POISON LOVE พิษรัก ตอน หักปีกนางฟ้า 03:00 AM ณ สนามบินสุวรรณภูมิ "ไหนหนึ่งเคยบอกกับรันว่าจะขอบินแค่ปีเดียวไง?" ชายหนุ่มลูกชายคนโตของเจ้าของสายการบินในไทยเอ่ยขึ้นกับแฟนสาวแอร์โฮสเตสตรงหน้า หลังจากที่พวกเขาจอดรถคุยกันมาสักพักใหญ่ ๆ แล้ว "หนึ่งยังมีความสุขกับการทำงานอยู่เลยน่ะรัน" นับหนึ่งหันไปมองคนรักของตัวเองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดลึก ๆ ในใจ "แล้วอยู่กับรันหนึ่งไม่มีความสุขเหรอ?" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีน้อยใจ เพราะเขาคบกับเธอมาตั้งแต่สมัยเรียน ซึ่งรวม ๆ แล้วพวกเขาคบกันมานาน 6 ปีกว่าเกือบจะย่างเข้าปีที่ 7 แล้ว "ไม่ใช่นะรันเวย์" นับหนึ่งจับใบหน้าของแฟนหนุ่มเบา ๆ "ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ" เธอบีบแก้มของเขาเบา ๆ "รันอยากสร้างครอบครัว อยากมีลูกกับหนึ่งแล้ว" รันเวย์ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เขาจับฝ่ามือของเธอเอาไว้ก่อนจะจูบอย่างทะนุถนอม "รันอยากมีหนึ่งอยู่ข้าง ๆ ทุกวินาที ไม่ว่าจะตอนที่ตื่นหรือตอนที่นอนหลับ" "ไม่อยากอยู่เหงาแบบนี้แล้ว นับวันเรายิ่งเจอกันน้อยลงทุกที ๆ" เขาบ่น เพราะตารางบินที่แน่นของนับหนึ่งทำให้เขาและเธอแทบไม่ได้กลับมาเจอกันที่ไทยเลย "เราหมั้นกันมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้แต่งสักที" เขาหลุบตามองไปที่แหวนหมั้นที่เขาตีตราจองเธอเอาไว้มานานเป็นปีแล้ว แต่ที่ยังไม่ขอแต่งงานก็เพราะนับหนึ่งอยากออกไปทำตามความฝันของเธอก่อน นั่นคือการได้ทำงานบนเครื่องบิน และออกเดินทางท่องเที่ยวไปรอบโลกให้ครบเกือบทุกประเทศ ครืด ครืด ๆ ๆ เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ดังขึ้นแจ้งเตือนว่าเธอต้องรีบลากกระเป๋าไปประจำที่ และเตรียมขึ้นเครื่องก่อนเวลางานจะเริ่มแล้ว "หนึ่งต้องไปแล้ว..." เธอพูดพร้อมกับขยับใบหน้าเข้าไปประทับริมฝีปากลงบนกลีบปากของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา "หนึ่งรักรันนะ" นับหนึ่งพรมจูบที่แก้มทั้งสองข้างของแฟนหนุ่ม "อืม~" รันเวย์พยักหน้ารับ ก่อนจะยีหัวของเธอเบา ๆ อย่างนึกเอ็นดู "ถึงแอลเอแล้วโทรมาด้วยนะ" รันเวย์ฝืนยิ้มให้เธอก่อนจะเดินไปยกกระเป๋าลากใบใหญ่ส่งให้กับแฟนสาว เพราะเขาจอดรถหน้าสนามบิน ทำให้ไม่สามารถเดินเข้าไปส่งเธอด้านในได้ "ขอบใจนะ อุตส่าห์ตื่นเพื่อมาส่งแต่เช้ามืดเลย" นับหนึ่งโบกมือลาแฟนหนุ่มของเธอ "ก็ฉันรักเธอมากไง ไม่อยากห่างกันอีกแล้ว" รันเวย์คว้ามือของเธอเอาไว้และจูบลงเบา ๆ "รู้แล้วน่า..ฉันรู้แล้ว" เธอพยักหน้ารับและยิ้มหวานให้กับชายคนรักไปอีกครั้ง "รันเวย์~" น้ำเสียงที่เรียกชื่อแฟนหนุ่มทำเอาพ่อหนุ่มคลั่งรักยิ้มออกมา แม้ว่านัยน์ตาของเขาจะดูเศร้า ๆ ก็ตาม "ฉันก็รักนายมาก ๆ เหมือนกัน" เธอพูดทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะค่อย ๆ ปล่อยมือและเดินจากเขาไปพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ต้องลากไปทำงานด้วยทุกหนทุกแห่งบนโลกนี้ รันเวย์ยืนมองแฟนสาวที่ค่อย ๆ เดินห่างจากเขาไปจนไกลสุดสายตา เขาไม่รู้เลยว่าจะได้เจอเธออีกครั้งเมื่อไหร่ และครั้งนี้ต้องห่างกันอีกกี่วันกี่เดือน •นับหนึ่ง• บนเครื่องบิน คุณเคยมีอาชีพในฝันบ้างไหมคะ ฉันคือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความฝันมาตลอดว่าสักวันหนึ่งจะได้ออกไปท่องโลกกว้าง เดินไปพบปะเจอผู้คนที่หลากหลายทางเชื้อชาติ วัฒนธรรม และภาษา อาชีพแอร์โฮสเตส คือความฝันสูงสุดของฉันจริง ๆ แต่ไฟลต์นี้มันกำลังจะกลายเป็นไฟลต์บินสุดท้ายของฉัน «เพราะว่าเครื่องบินทุกลำ สุดท้ายแล้วต้องบินลงจอดที่รันเวย์เสมอ» ฉันมองแหวนหมั้นของคนรักพร้อมกับจดหมายลาออกที่เตรียมเอาไว้ได้สักพักแล้ว «ขอบคุณนะรัน ที่ให้โอกาสฉันทำตามความฝัน» «และขอบคุณที่รอ» ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างของเครื่องบิน ในขณะที่เครื่องบินไต่อยู่ในระดับความสูงคงที่ เนื่องจากเป็นไฟลต์เช้ามืด เราต้องบินนานถึง 15 ชั่วโมงกว่าจะถึงแอลเอ และไฟลต์บินระหว่างประเทศที่ทำให้รู้สึกเจ็ตแล็ก มากที่สุดก็คือไฟลต์ข้ามทวีปข้ามไทม์โซน เพราะเมื่อเดินทางถึงโรงแรมแล้ว ฉันมักจะนอนไม่ค่อยหลับ เพราะปรับไทม์โซนไม่ทัน ยอมรับว่าอาชีพนี้มันไม่ง่ายเลย การได้ท่องเที่ยวเปิดโลกใหม่ ๆ เป็นหนึ่งในอาชีพที่โก้หรู แต่ทั้งหมดแลกมากับปัญหาทางสุขภาพจริง ๆ 1 สัปดาห์ต่อมา – «ใบลาออก?” เสียงของพนักงาน HR สายการบินชื่อดังเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ เมื่อได้รับจดหมายลาออกจากแอร์สาวคนสวยที่ขึ้นแท่นเป็นถึงพรีเซนเตอร์ของสายการบิน และยังเป็นพนักงานบริการชั้นดีของบริษัทด้วย «นับหนึ่งจะลาออกแล้วจริง ๆ เหรอคะ?” เธอเอ่ยถามนับหนึ่งอีกครั้งด้วยท่าทีเสียดาย «ค่ะ หนึ่งตัดสินใจแล้ว» นับหนึ่งพยักหน้ารับ เธอลูบแหวนหมั้นของตัวเองเบา ๆ พลางนึกถึงใบหน้าของใครบางคนที่คงจะกำลังรออยู่ «แอร์สาวสวย ๆ เก่ง ๆ บริการดีทยอยลาออกกันไปทีละคนสองคนเลยช่วงนี้» เธอถอนหายใจออกมาแต่ก็ไม่ได้ตำหนิอะไรคนตรงหน้า «นี่ก็คงลาออกไปแต่งงานอีกคนใช่ไหมเนี่ย» พนักงาน HR พูดขึ้นพร้อมกับยื่นเอกสารลาออกให้เธอเซ็น ก่อนจะเก็บชุดเครื่องแบบ และบัตรพนักงานต่าง ๆ ของเธอคืนทั้งหมด และเอากองรวมไว้กับพนักงานอีกสองสามคนที่เพิ่งจะมาลาออกไปก่อนหน้า «ยังไงก็โชคดีนะหนูนับหนึ่ง» เธอกล่าวอวยพรให้หลังจากที่เธอเซ็นเอกสารลาออกครบถ้วนแล้ว «ขอบคุณค่ะพี่ส้ม» สาวสวยหน้าหวานยกมือไหว้พนักงาน HR รุ่นพี่อย่างนอบน้อม «แต่งงานเป็นคุณนายสายการบินแล้วอย่าลืมเลื่อนตำแหน่งให้พี่ด้วยนะ» เธอแกล้งพูดแซวกับเด็กสาวรุ่นน้องเล่น ๆ อย่างเป็นกันเอง เพราะพี่คนนี้คือคนที่สัมภาษณ์งานเธอเป็นคนแรก ถึงแม้จะมีแฟนเป็นลูกชายของเจ้าของสายการบิน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอเข้ามาด้วยเส้นสาย เพราะสายการบินนี้เป็นสายการบินที่ร่วมหุ้นกับบริษัทยักษ์ใหญ่ในอเมริกา แน่นอนว่าไม่มีเรื่องเด็กเส้นหรือลูกท่านหลานเธอแน่นอน ทุกคนต้องทำงานด้วยความสามารถจริง ๆ เท่านั้น «งั้นหนึ่งลาเลยนะคะ สวัสดีค่ะ» เธอยกมือขึ้นไหว้ทั้งพี่ส้มและพนักงานโต๊ะอื่น ๆ ในแผนก HR ทั้งหมด ก่อนจะเดินกลับออกมาจากห้องนั้นทันทีด้วยชุดไปรเวทที่เปลี่ยนเอาไว้แล้ว «ไม่ค่อยชินเลยแฮะ» นับหนึ่งมองไปยังกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่เธอส่งคืนให้กับที่ทำงานไปแล้ว เพราะมันถือเป็นทรัพย์สินของทางสายการบิน รวมไปถึงชุดยูนิฟอร์มแอร์โฮสเตสสวย ๆ ด้วยเช่นกัน -บนแท็กซี่- «ไปหมู่บ้าน The Rich Bangkok Ville ค่ะ» นับหนึ่งบอกกับแท็กซี่ทันทีที่ก้าวขึ้นรถ และหมู่บ้านที่เธอจะไปก็คือบ้านของคู่หมั้นของแฟนเธอเอง ซึ่งวันนี้เธอตั้งใจที่จะกลับมาเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มของตัวเอง โดยไม่ได้บอกก่อนล่วงหน้าว่าจะกลับไทยในวันนี้ และไม่ได้บอกเขาว่าเธอจะยอมหักปีกนางฟ้าของเธอเพื่อเขาได้แล้วจริง ๆ @The Rich Bangkok Ville "จอดตรงนี้ได้เลยค่ะ นี่เงินค่ะไม่ต้องทอน" นับหนึ่งยื่นธนบัตรใบหนึ่งให้กับคนขับ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถทันทีด้วยท่าทีระมัดระวัง เธอเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้านหรู หมู่บ้านนี้ทุกหลังราคาไม่ต่ำกว่า 50 ล้านขึ้นไป แต่เพราะเธอเข้าออกอยู่บ่อยครั้งเธอจึงจำรหัสผ่านได้เป็นอย่างดี เพราะรหัสทุกอย่างที่รันเวย์ตั้งเอาไว้ ไม่ว่าจะประตูรั้วบ้าน รหัสหน้าจอโทรศัพท์ รหัสคอมพิวเตอร์ เรียกได้ว่าทุก ๆ อย่างคือวันเดือนปีเกิดของนับหนึ่งทั้งสิ้น แก๊ก~ หลังจากที่ใส่รหัสผ่านเสร็จ ประตูรั้วก็เปิดออกทันทีอย่างรู้หน้าที่ตัวเอง นับหนึ่งมองซ้ายขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีใคร เธอจึงแอบย่องเข้าไปในบ้านทันที ในมือถือจดหมายลาออกพร้อมตราประทับเอาไว้แน่น แอ๊ด! แต่ในวินาทีที่นับหนึ่งกำลังจะเปิดประตูเข้าไปในบ้าน จู่ ๆ ก็มีสาวสวยคนหนึ่งเดินออกมาซะก่อน แต่ยังไม่ทันที่เธอจะเห็นคนที่เพิ่งเดินเข้ามา ก็มีเสียงของใครอีกคนดังตามหลังมาติด ๆ "เหมือนเธอลืมกระเป๋าไว้นะ" เสียงของชายอีกคนดังขึ้นมาจากทางด้านในของบ้าน "อ๋อ ใช่ค่ะ" เธอหันกลับไปตอบเขาด้วยน้ำเสียงหวาน ๆ "วันหลังอย่าลืมอะไรไว้ที่นี่อีก เพราะมันไม่ใช่บ้านของเธอ!" ชายหนุ่มพูดก่อนเปิดประตูออกมากว้างพอที่จะเจอกับนับหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหน้าบ้านของเขา ไทม์โซนชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเจอหน้าของเธอ "ทำไมถึงมาที่นี่ได้?" คนตัวสูงถามขึ้นทันทีที่เจอหน้าของคนที่เป็นคู่หมั้นของพี่ชายตัวเอง และใช่ เขาคือน้องชายแท้ ๆ รันเวย์ จริง ๆ ไทม์อ่อนกว่านับหนึ่งแค่ไม่กี่เดือน ทั้งสองคนไม่ค่อยสนิทกันสักเท่าไหร่ แต่ก็เจอหน้าคร่าตากันอยู่บ่อยครั้ง "พอดีกะว่าจะมาเซอร์ไพรส์รันเวย์น่ะสิ" นับหนึ่งเกาหัวเล็กน้อย "อ๋อ" ไทม์ยิ้ม ๆ รับอย่างไม่ได้ถามอะไรต่อ "ว่าแต่คนนี้ใครกัน แฟนไทม์เหรอ?" หญิงสาวจ้องมองไปที่ผู้หญิงคนที่ยืนอยู่ด้วย ก่อนจะส่งยิ้มให้เธอ เพราะคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคงอาจจะเป็นแฟนของไทม์แน่ ๆ "เธอไปได้แล้ว" ไทม์กระซิบบอกกับอีกคนเบา ๆ ซึ่งนับหนึ่งก็เลือกที่จะไม่ถามอะไรต่อ เธอคิดว่าตัวเองคงสับสนอะไรไป เพราะดูทรงแล้วผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นเหมือนเป็นแค่คู่ขาของไทม์มากกว่าจะเป็นแฟนของเขา "เข้ามาก่อนสิ" ไทม์โซนเปิดประตูบ้านรับคู่หมั้นของพี่ชายตัวเองทันที แต่ไม่ได้ตอบคำถามเรื่องผู้หญิงอีกคนแต่อย่างใด "พี่รันน่าจะอยู่ห้อง" ไทม์มองไปที่ชั้นสอง นับหนึ่งพยักหน้ารับไปอย่างยิ้ม ๆ "งั้นฉันไปหารันเวย์ก่อนนะ" เธอโบกมือลาไทม์โซนน้องชายของคู่หมั้นตัวเองไปพลาง ๆ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดบ้านหลังใหญ่ แล้วมาหยุดตรงหน้าห้องของรันเวย์ ก๊อก ๆ มือเล็กตัดสินใจเคาะประตูดูแต่รอสักพักก็ยังไม่มีใครเปิดเลย "ไหนไทม์บอกว่าอยู่ในห้องไง" นับหนึ่งออกแรงเคาะอีกครั้ง แต่ก็ไร้เสียงตอบรับใด ๆ จากด้านใน แอ๊ด~ หญิงสาวตัดสินใจค่อย ๆ เปิดประตูเข้าไปในห้องของแฟนตัวเอง แต่ทว่าห้องทั้งห้องกลับมืดสนิทราวกับไม่มีใครอยู่เลย นับหนึ่งเดินเข้ามาในห้องที่เงียบสงัด ก่อนจะหยุดยืนที่กลางห้องและกวาดสายตามองไปรอบ ๆ "คิดว่าเซอร์ไพรส์เป็นคนเดียวเหรอหนึ่ง" เสียงของรันเวย์ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ "รัน?" ทันทีที่หันหลังกลับไป เธอก็เจอกับรันเวย์ที่คุกเข่าลงต่อหน้าของเธอ "นับหนึ่งครับ" รันเวย์เรียกคู่หมั้นของตัวเองอย่างเป็นทางการมากขึ้น "เราสองคนคบกันมาเกือบ 7 ปีแล้วนะ" ทันทีที่รันเวย์เริ่มพูด น้ำตาหยดใส ๆ ก็เอ่อคลอขึ้นมาที่หน่วยตาทันที "ผ่านทุกข์ ผ่านสุขมาด้วยกัน" "รันเวย์ดีใจนะที่ได้เป็นแฟนกับคนที่ทั้งสวยและแสนดีแบบหนึ่ง" "หนึ่งเป็นของล้ำค่าที่รันไม่มีทางจะปล่อยไป~" เขาพูดขึ้นพร้อมกับเปิดกล่องแหวนประจำตระกูลของตัวเอง ซึ่งมันคือเพชรน้ำดีที่มีขนาดเกือบ ๆ 10 กะรัตได้ "ขอบคุณฟ้าที่สร้างนับหนึ่งมาเพื่อให้รันรัก" รันเวย์ประคองฝ่ามือบางไปจูบและหอมเบา ๆ ที่หลังมือ "แต่งงานกันนะ..นับหนึ่ง" รันเวย์เงยหน้ามองใบหน้าสะสวยอย่างรอฟังคำตอบ "แต่งสิ" นับหนึ่งตอบไปเสียงสั่นเพราะเอาแต่ร้องไห้กับคำพูดของแฟนหนุ่มจนพูดอะไรไม่ออกเลย รันเวย์ค่อย ๆ สวมแหวนทับลงไปบนแหวนหมั้นที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ ซึ่งแหวนประจำตระกูลของเขามันก็เข้าได้กับนิ้วนางด้านซ้ายของเธอพอดีราวกับถูกวัดไซซ์มาแล้ว "แม่เคยบอกรันว่าแหวนวงนี้มันจะเลือกสะใภ้ดี ๆ เข้าบ้านของเรา" รันเวย์พยายามอธิบายถึงเรื่องราวของแหวนวงที่เขามอบให้มา ฟุ่บ!! แต่เพราะความซาบซึ้ง และเพราะความคิดถึงที่ไม่ได้เจอกันนานเธอจึงคว้าร่างสูงมากอดเอาไว้แน่น "หนึ่งจะเป็นเจ้าสาวของรันเวย์คนนี้คนเดียว เพียงคนเดียวเท่านั้น" เธอกอดเขาเอาไว้แน่นและร้องไห้ออกมาอย่างซาบซึ้งใจ "รันเวย์รักหนึ่งมาก ๆ นะ" รันเวย์โอบกอดและลูบหลังของเธอเบา ๆ อย่างนึกเอ็นดู

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
13.9K
bc

กระชากกาวน์

read
7.5K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
24.2K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
7.8K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
6.4K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
5.9K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook