เมียนอกสายตา

ศึกยกแรก 1/2

น่าเบื่อ นี่คือสิ่งที่รู้สึกได้เมื่ออยู่ที่นี่มาเกือบหนึ่งเดือนแต่กลับไม่ได้ออกไปไหน ตอนกลางคืนส่วนมากเธอมักจะนอนกับน้องไทด์ เพราะอีผัวผีบ้าต้องไปดูงานกลางค่ำกลางคืนแทบทุกวัน เรียกว่าเธอแทบไม่เจอเขาจะดีกว่า วัน ๆ นึงเธอตื่นเช้ามาก็ดูแลน้องไทด์หมดไปแค่นั้น ไม่ได้การ อย่างน้อยเธอก็ต้องได้ออกไปไหนบ้าง

“แม่ครับ” ไทเกอร์เรียก

“หือ” เธอขานรับ

“แม่เหม่ออะไร น้องไทด์ถามก็ไม่ตอบ” เด็กชายว่าทำหน้าตาเศร้า

เธอกอดลูกชายเอาไว้ โยกเด็กน้อยเล่นเบาๆ “ปล่าครับ น้องไทด์หิวมั้ย”

''ไม่ครับ น้องไทด์อยากให้แม่เล่านิทานให้ฟังก่อนนอน''

แก้วนึกพึมพัมในลำคอ ''เอาเรื่องอะไรดี''

“ตามใจแม่เลยครับ แต่ว่า”เด็กชายเว้นช่วงรอให้แม่ถาม

''ว่า?''

“วันนี้น้องไทด์ขอนอนคนเดียวนะ”

เหมือนฟ้าผ่าลงกลางกระหม่อม อะไรดลใจให้ลูกพูดเช่นนี้ ใจแม่หล่นลงเหวแล้วลูก เอ้ยย

แก้วตีหน้าเศร้าใส่มารยาลงในน้ำเสียงบ่งบอกว่าเสียใจที่คืนนี้จะไม่มีร่างเล็กให้นอนกอด ''ทำไมละ เบื่อแม่เหรอ''

“เปล่าครับ ๆ แต่น้องไทด์ต้องฝึกนอนคนเดียว ป๋าบอก” เด็กน้อยก็อยากนอนกับแม่ตลอดไป แต่เขาเริ่มโตแล้วต้องหัดนอนคนเดียวได้แล้ว คนเท่เขาไม่นอนกับแม่ตลอดไปหรอก

“บอกว่าอะไร ?”

''บอกว่า น้องไทด์ต้องหัดนอนคนเดียวจะติดป๋ากับแม่ไม่ได้เพราะโตไปจะลำบาก''

โอ๊ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าอีพ่อที่สปอยลูกเนี่ยจะคิดอะไรแบบนี้ได้ด้วย แถมอีเรื่องนอนคนเดียวโตไปมันจะลำบากยังไง ดูๆ แล้วไทเกอร์ยังไม่เจ็ดขวบดีด้วยซ้ำ

''ก็ได้ แม่จะไปนอนห้อง น้องไทด์นอนคนเดียวจริงๆได้ใช่มั้ยครับ”

แต่แม่นอนคนเดียวไม่ได้ลูกเอ้ยยย แก้วคร่ำครวญในใจ

''ครับ อ้อ น้องไทด์ขี้เกียจฟังนิทานแล้วด้วยง้วงง่วง’' เด็กชายว่าพร้อมกับเอามือปิดปากหาว

''อ้าว งั้นก็กู๊ดไนท์คิสกันก่อน''

แก้วในร่างออดีนก้มลงไปหอมแก้มน้องไทด์ น้องไทด์เองก็หอมตอบ

''ฝันดีครับแม่''

''ฝันดีครับลูก''

ห่มผ้าปิดไฟให้น้องไทด์แล้วก็เดินออกมาจากห้องนอนลูกตัวแสบแต่ก็ไม่วายหันไปมองลูกตาละห้อย ไม่รู้สิ รู้จักกันได้แค่เดือนเดียวแต่เธอติดเด็กคนนี้เสียยิ่งกว่าอะไร รู้สึกผูกพันธ์เหมือนอุ้มท้องเองเก้าเดือน

หญิงสาวเดินเข้ามาที่ห้องครัวเปิดตู้หยิบน้ำดื่มขึ้นมาดื่มพลางคิดว่าคืนนี้จะนอนไหนดี ให้ไปนอนโซฟาก็อายแม่บ้าน นอนห้องอีผัวบ้าก็กลัวเขาด่า แต่.... เขาไม่กลับมานอนนี่นา จะกลับมาแค่ตอนเช้า เมื่อหาทางออกให้ตัวเองในคืนนี้ได้ใบหน้าหวานก็มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาก่อนจะเดินเข้าห้องไปอาบน้ำเตรียมนอน

3 : 00 AM

คนที่ไม่ค่อยอยู่บ้านตอนกลางคืนกลับเข้ามาในห้องกว่าเขาจะแข่งรถเสร็จกว่าจะเคลียร์ปัญหาได้ในแต่ละวัน สมองแทบระเบิด คิดจะเป็นอายุน้อยร้อยล้านก็ต้องทนถึงแม้เขาจะมีทุนจากครอบครัว แต่เขาบริหารสนามแข่งจนได้กำไรคืนทุนให้พ่อแม่เรียบร้อย

เรย์เดินเข้ามาในห้องครัวหยิบน้ำขึ้นมาดื่มก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องของลูกชาย เขาคิดถึงลูกจนจะลงแดงอยู่แล้ว

“ตัวแสบเอ้ย นอนดิ้นอีกแล้ว”

เขาจัดท่านอนให้ลูกชายสุดเลิฟก่อนจะห่มผ้าให้ตามเดิม แต่จะว่าไปแล้ว แม่เขาไปไหน ไม่ใช่คิดสั้นไปเดินให้รถชนอีกหรอกนะเขาคิดอย่างอคติ

“ ผู้หญิงน่ารำคาญ” เขาบ่นเบาๆ

หลังจากที่ท้องน้องไทด์ชายหนุ่มก็ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวภรรยาสาวอีกเลย ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยพยายามรัก แต่เพราะนิสัยของเธอทำให้เขารักไม่ลง

ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมาออดีนจะมานอนกับลูกทุกวัน วันนี้ไปไหนซะละ เรย์ยักไหล่ไม่สนใจก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเอง ความเย็นจากเครื่องทำความเย็นทำให้คิ้วเข้มขมวด “หือ ?”

ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงนุ่งน้อยห่มน้อยนี่ใช่เมียของเขาแน่หรือ อยู่กันมาไม่เคยจะเปิดเนื้อหนังมังสา เขาลืมสัดส่วนแม่เมียตัวน้อยของเขาไปเสียแล้วด้วยซ้ำ

ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมาก็...เพี้ยนจัด ชายหนุ่มสะบัดหัวไล่ความคิดถอดเสื้อออกโยนใส่ตะกร้าแล้วเดินเข้าไปชำระล้างร่างกาย เมื่อทำธุระเรียบร้อยแล้วก็เตรียมตัวจะขึ้นเตียงนอนแต่ลมหายใจกลับสะดุดเมื่อเจอท่านอนสุด...ยั่วยวน

ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ ก็แม่คุณนอนอ้าขาชุดนอนก็ร่นจนจะเห็นอะไรต่อมิอะไรแล้ว ไหนจะน่าอกน่าใจโนบรานั้นอีก

“ใจเย็นไอ้เรย์ ยุบหนอ พองหนอ ใหญ่หนอ ขาวหนอ โว้ย ไม่ใช่ละ” เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียเมื่อลืมตัวหื่น แม่งเอ้ย อึ๋มจังวะ พ่อเจ้าแม่เจ้าไปขนนมมาจากไหน จำได้ว่าแต่ก่อนไม่ใหญ่เท่านี้ไม่ใช่เหรอ หรือเพราะมีลูกเลยมีน้ำมีนวลขึ้น

ในระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังยืนคิดทบทวน ออดีนที่ตื่นขึ้นมาตั้งแต่ชายหนุ่มสบถก็ถามเขาเสียงงัวเงีย ''จะยืนอีกนานมั้ย''

เรย์ไม่ตอบเขาเพียงยืนมองเงียบๆ

“มานอนอะไรตรงนี้” เขาถามออกไป

หญิงสาวทำเสียงจิ๊จ๊ะเล็กน้อยตอบเสียงแหบ ''ก็ไม่ได้อยากนอน แต่น้องไทด์อยากลองนอนคนเดียว''

จริงสิ เขาพึ่งสอนให้ลูกหัดนอนคนเดียว

''แล้วนี่จะไม่นอนเหรอ ดึกแล้วนะ''

"นอน'' เขาบอก

ออดีนลุกขึ้นมางัวเงียนิดหน่อย แล้วก็กระเถิบให้ปากก็พึมพัมเบา ๆ “มาสิ”

เรย์ยังไม่ล้มตัวลงนอนตามคำเชิญหากเพียงมองดูคนตัวเล็กหยั่งเชิงว่าจะมาไม้ไหน

''โว้ย ง่วงนอน มายืนเป็นผีบ้าไม่ยอมนอนจนต้องอัญเชิญ ไอ้บ้านี่ จะนอนมั้ย''