เมียนอกสายตา

บทนำ “อือ” “ฟื้นแล้วเหรอ” เสียงทุ้มเรียกจากระยะไกลๆ หญิงสาวค่อย ๆ ลืมตาเมื่อมีสติดีจึงหันไปมองผู้ชายที่ยืนกอดอกมองอยู่ก่อนด้วยใบหน้าโกรธที่สุดเท่าที่เคยเจอมา ประโยคแรกที่พุ้งเข้าสมองน้อยๆคือ ใครวะ “คุณเป็นใครคะ” แม้จะคิดห่าม ๆ ไป แต่กลับถามออกไปเสียงแหบ หากแต่ก็พอรู้ว่าเสียงปกติคงจะหวานน่าดู ด้านคนโดนถามผงะไปเล็กน้อยแล้วก็ทำหน้าเครียดทันที “เล่นบ้าอะไร อย่ามาทำเป็นลืมผัวตัวเอง” “ผัว ?” เธอไม่ยักจะจำได้ว่าไปมีผัวตอนไหน “เออ ผัวเธอ ทีหลังถ้าอยากฆ่าตัวตายก็รอลูกของฉันหย่านมก่อนค่อยตายเข้าใจมั้ย” หญิงสาวหลับตาลงคนที่เรียกตัวเองว่าสามีเห็นแบบนั้นก็ไม่พูดอะไรต่อกลัวว่าจะปวดหัวหรือตกใจเสียงตะคอกเขาจนช็อกตาย ห้ะ ว้อท เดอะ ฟัค หากได้ยินเสียงคิดของคนป่วยสามีคงเป็นคนที่ลงช็อกแทน แต่ก่อนจะได้โต้ตอบอะไรข่าวในทีวีก็ดึงความสนใจของเธอเอาไว้ 'ขณะนี้ทราบชื่อผู้เสียชีวิตแล้วจากการเกิดเหตุรถสิบล้อประสานงากับรถตู้ หนึ่งในนั้นมีนางสาว สุกัลนา ผ่องพรรณ เสียชีวิตก่อนถึงโรงพยาบาลค่ะ ' โลกของเธอหยุดหมุน เสียงของผู้ชายข้างๆไม่เข้าโสตประสาทอีกต่อไป เมื่อชื่อที่ผู้ประกาศข่าวเอ่ยคือชื่อเธอ รูปที่แนบมานั้นก็คือเธอ ถ้าฉันตายแล้ว แล้วนี่ใคร ! ? “ขอโทษนะคะ คุณเป็นใครคะ” เธอถามเขาอย่างล่องลอย ผู้ชายหน้าตาหล่อมีรอยสักเต็มตัวมองภรรยาตัวเองเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรแต่สายตาที่มองมามีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ตอบคำถามแต่สายตรงหาใครบางคน ไม่นานก็มีคนรับสาย ''อาหมอ มาดูออดีนหน่อยครับ ไม่ครับ ฟื้นแล้วครับ ครับ'' เขากดวางสายแล้วหันมามองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง “เลิกเล่นได้แล้ว จะฆ่าตัวตายเพื่ออะไร ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าอยากหย่าให้ไป บอกมัมเอง” “ห๊า ?” ''อย่ามาทซื่อ รู้มั้ยว่าตัวเองตายไปแล้วน่ะ ทำไม พึ่งคิดได้เหรอว่ายังไม่ควรตาย เกิดคิดถึงลูกหรือไงถึงได้ฟื้นขึ้นมา'' หญิงสาวนิ่งเงียบไม่ตอบในหัวมีแต่คำว่า อิหยังวะ ''เหอะ เธอมันก็ดีแต่เงียบออดีน แม่ฉันเห็นอะไรดีในตัวเธอนักหนาววะ ถึงได้จับเธอใส่พานมาประเคนฉัน'' เขาเงียบเสียงลงทันทีเมื่อคุณหมอเดินเข้ามาดูอาการแล้วเริ่มซักไซร้ไปทั่ว ''วันนี้วันที่เท่าไหร่ครับ'' “เอ่อ.. ยี่สิบหกค่ะ” ''อืมม..จำอะไรได้อีกบ้างครับ'' สิ่งที่เธอทำได้คือเงียบอย่าพูดว่าจำอะไรได้บ้างถามว่ารู้อะไรบ้างดีกว่า ทำไมโลกมันหมุนไวจนเธอตามไม่ทันขนาดนี้นะ เธอตายไปแล้วก็ตื่นขึ้นมาในร่างของคุณแม่ลูกหนึ่งที่ผัวปากหมามากได้ยังไง แต่เเล้วอีตาผัวโหดของยัยออดีนอะไรนั้นก็ตีมือเธอ เพี๊ยะ “โอ้ยย” เธอร้องออกมาชักสีหน้าไม่พอใจ เรย์มองภรรยาที่ส่งสายตามาให้เขาอย่างไม่พอใจก็อดแปลกใจเล็กน้อย “เหม่ออะไรนักหนา อาหมอออกไปละ สรุปคือนี่ฉันมีเมียความจำเสื่อมเรอะ น่าเบื่อ ! น่ารำคาญ !! เธอมันบ้า!! ถ้าไม่เห็นแก่ไทเกอร์ฉันจะหย่าเธอตั้งแต่ตอนนี้ นาทีนี้ และวินาทีนี้เลยออดีน!!” ''โอ้ยย แหกปากทำไมวะ น่ารำคาญเหมือนกันนั้นแหละ ถ้าจะมาแค่แหกปากด่าคนอื่นให้เปลืองน้ำลายก็ออกไป ฉันจะนอน!!’’ คนป่วยที่ทนฟังเสียงตะคอกไม่ไหวถึงกับระเบิดอารมณ์ตัวเองออกมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน คิดว่ามีปากให้แหกเสียดังๆคนเดียวหรือไงวะ ด้านคนโดนสวนคืนนิ่งเงียบถลึงตามองภรรยาเหมือนเห็นผีไปแล้ว เธอจึงไล่อีกรอบ ''ยัง! ยังอีก ยังไม่ไปอีก ออกไป ดูปากนะคะ ฉัน! จะ! นอน!'' แล้วนี่เขาจะมองหน้าเหมือนเห็นผีอีกนานมั้ย โปรดอย่ามองเหมือนเห็นเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกมากองตรงหน้า แค่ตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองตายแล้วฟื้นแต่อยู่ร่างคนอื่นมันก็แย่พอละ บายค่ะโลก อีแก้วคนนี้ขอนอน