"ให้เป็นเรื่องของหัวใจสองคนแล้วกัน"

589 คำ

คุณหญิงพาวิณี นั่งอยู่บนโซฟาหรูในห้องรับแขก แสงจากโคมไฟระยิบ สะท้อนบนกระจกใสด้านหลัง เธอมองลูกชายด้วยสายตาจริงจัง แต่เต็มไปด้วยความห่วงใย ก่อนจะสูดหายใจลึก ๆ และพูดต่อ “ถึงเวลาที่ทานน์ควรรู้… แม่สงสัยว่ามีคนกำลังโกงบริษัทเรา... แอบยักยอกเงินออกไปจากบริษัท แต่หลายเดือนที่ผ่านมา แม่หาข้อมูลจุดรั่วไหลไม่ได้เลย พวกนั้นแต่งบัญชีเนียบเนียนมาก…” .. เธอหยุดเล็กน้อย ก่อนเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงมั่นคง “แม่เลยว่าจ้างบริษัทของหนูวันวา เข้ามาจัดการด้านบัญชี และเธอได้นำเอกสารบางส่วนมาให้แม่” .. พร้อมกันนั้น คุณหญิงพาวิณียื่นเอกสารบางฉบับให้ทานน์ดู สายตาของเขาเบิกกว้าง จ้องตัวเลขบนกระดาษ แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ภายในระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมา เงินบริษัทหายไปเกือบ 10 ล้านบาท ... ความเงียบเข้าปกคลุมห้องรับแขก ทานน์นั่งตัวแข็ง ใจเต้นแรง และความรู้สึกทั้งโกรธทั้งตกใจผสมปนเป นี่คือความจริงที่เขาไม่เคยคาดคิด ว่าจะเกิดขึ้นกับบริษัทของตัวเอง . “ทานน์ ฟังแม่ให้ดีนะ” พาวิณีเสียงเข้มแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น “ลูกควรใส่ใจบริษัทมากกว่านี้ อย่ามัวแต่เที่ยวเล่น เรื่องผู้หญิงก็เบา ๆ ลงบ้าง แม่ไม่เห็นลูกจะจริงจังกับใครสักที แม่อยากพักแล้ว… แต่บริษัทนี้กำลังเติบโต แม่อดหวงไม่ได้จริง ๆ แม่จะปล่อยบริษัทนี้ได้ยังไง ถ้าลูกยังทำตัวไม่จริงจังแบบนี้” . ทานน์ก้มลงเล็กน้อย น้ำเสียงสุภาพคล้ายรับปาก “ครับแม่… .. ผมจะจริงจังกับงานให้มากขึ้นกว่านี้ครับ” เขาเก็บสายตาเศร้าไว้ใต้ความรับผิดชอบ ต่อหน้าคุณแม่ . คุณหญิงพาวิณีละสายตาไปที่เอกสารในมือ ก่อนจะยิ้มบาง ๆ แล้วเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงมั่นคง “วันวาน่ะ… เธอเก่งมากนะ เธอสามารถจับจุดรั่วไหลของเงินในบริษัทได้ ภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน..ถ้าลูกยังคบอยู่กับเธอ แม่คงสบายใจไปนานแล้ว ..แม่ไม่รู้ว่าสองคนทะเลาะเลิกรากันไปเพราะอะไร แต่ถ้าเธอยังไม่มีใครในใจ แม่ว่า.. วันวาเหมาะสมที่สุด ในการบริหารบริษัทนี้ ... ...แม่ไว้ใจเธอเต็มร้อย” .. สายตาของทานน์หรี่ลงเล็กน้อย ราวกับคุณแม่กำลังส่งสัญญาณบางอย่าง เป็นการบอกอย่างอ้อม ๆ ว่า เขาควรกลับไปเริ่มต้นกับวันวาอีกครั้ง . ทานน์เอ่ยเสียงอ้อน แฝงความหวัง “งั้นแม่ก็ช่วยผมหน่อยสิครับ… ผมอยากกลับไปเริ่มใหม่กับวานเหมือนกัน” เขาพูดพลางมองหน้าคุณแม่ ใจเต้นแรง หวังว่าสักวันจะมีโอกาส เอาชนะกำแพงที่วันวาสร้างไว้ .. คุณหญิงพาวิณีหัวเราะเบา ๆ “ไม่ ๆ แม่จะไม่ยุ่งเรื่องนี้ ให้เป็นเรื่องของหัวใจสองคนแล้วกัน แต่ก็ไม่แน่นะ… ผ่านมานานแล้ว หนูวานอาจจะกำลังคบกับหนุ่มคนไหนอยู่ก็ได้ แม่ไม่ยุ่งหรอก” . ทานน์เงียบ มองแม่ด้วยสายตาผสมทั้งหวังและอดกลั้น เขารู้ว่าทางข้างหน้าจะไม่ง่าย แต่ความต้องการใกล้ชิด และกลับไปเริ่มต้นกับวันวา กลับพุ่งแรงขึ้นทุกครั้งที่นึกถึงเธอ ห้องรับแขกนั้นเต็มไปด้วยความตึงเครียด แต่ก็ซ่อนความอบอุ่นและแรงปรารถนา ที่อยู่ในใจธัตทานนท์

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more