เมขลาล่อแก้ว

1 ผมไม่เคยเชื่อเลยสักครั้ง เมื่อใครพูดกันถึงเรื่องความรัก มันมีอานุภาพอย่างนั้นอย่างนี้ เปลี่ยนคนเราให้เป็นแบบนั้นแบบนี้ มันเป็นอย่างนั้นจริงเร้อ... ผมได้แต่คิด ไม่อยากถามออกไปให้คนพูดเสียความรู้สึก ความรักมันยิ่งใหญ่ทรงพลานุภาพมากมายมหาศาลเหลือเกินสุดพรรณนา อ่านะ...ผมฟังแล้ว มีแต่หัวเราะขบขัน มันคงยิ่งใหญ่ไป ลึกซึ้งไปมั้ง จนยากจะขุดเจอในใจคนแบบผม เพราะความรักสำหรับผม...นายชาดก ไพศาลทรัพย์ ความรักมันก็คือปลดปล่อย สอดแทรก กระแทกกระทั้นรีดเค้นเลือดเนื้อน้ำในกายออกจนหมดทุกหยด มันคือความสนุกสนาน ท้าทาย เมามันดุเดือดเลือดพล่าน ขนาดไหนนั้นขึ้นอยู่กับสาวสวยอย่างน้อยหนึ่งคนร่วมทำกิจกรรมที่ว่า แค่นั้นเอง แค่นั้นจริงๆ อ้อ บางครั้งก็มีมากกว่าหนึ่ง โธ่เอ๊ย ผมจะพูดให้โก้หรูดูดีไปทำไมกัน ความรักน่ะ ผมไม่มีหรอก ไม่รู้จักมันด้วยซ้ำ รักของผมก็แค่การมีอะไรกับสาวสวยที่เก่งและเร่าร้อนสุดๆ ถึงอกถึงใจ เล่นจ้ำจี้ชอนไชกันอย่างถึงพริกถึงขิง บ่อยครั้งที่โดดเข้าร่วมวงพงศ์ไพบูลย์กับเพื่อนฟันหญิงด้วยกัน สนุกกันสุดเหวี่ยง ทุกท่า ทุกลีลาที่รู้จักน่ะแหละ กับเพื่อนไม่มีอายเสียล่ะ เห็นกันตั้งแต่เส้นผมยันเล็บเท้า แล้วแก้ผ้าฟันหญิงด้วยกันจะแปลกอะไร อ้อ เพื่อนผมที่สนิทกันมาก มากๆ ประมาณเฮไหนเฮนั่นมีอยู่สองคน คนแรกก็ไอ้ทศ ทศเทพ อีกคนคือไอ้ปอนด์ ปราการล่ะชื่อมัน พักหลังมานี่ ไอ้ปอนด์มันกลายเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของคนคลั่งรักให้ผมเห็น มันบ้ามากๆ ขนาดทำให้ผมกับไอ้ทศวิตกจริตในความระห่ำของมันทีเดียว ซึ่งความผิดของผมเองล้วนๆ ไม่น่าชวนมันไปเที่ยวผับแล้วสั่งสาวไซด์ไลน์มาร่วมสนุกด้วยเลย พอมันเจอสลิตาจากนั้นก็เป็นบ้าเป็นหลัง หายใจเข้าออกเป็นสลิตาไปหมดจนน่าหมั่นไส้ แถมทำอะไรบ้าๆ เพื่อพิสูจน์ให้ผมเห็นว่าความรักมันเปลี่ยนคนคนหนึ่งให้เป็นอะไรในแบบที่ไม่เคยเป็น ตอนนี้มันก็กำลังเป็นบ้าตามเฝ้าสาวสลิตาที่มันตีตราแอ้มเขาไปเรียบร้อย แต่ต้องคอยไปนั่งเฝ้านอนเฝ้ากลัวสาวเจ้าไม่รักไม่ชอบแอบดอดไปเทใจให้หนุ่มอื่น หรืออีกทีมันคงจะกลัวผมกับไอ้ทศจะแอบไปขอซื้อแฟนมันมาปาร์ตี้ (ที่ไอ้ปอนด์มันได้เจอสลิตาก็ตอนที่เจ้าหล่อนคิดจะมาเป็นสาวไซด์ไลน์ครั้งแรก พอไอ้ปอนด์มันแอ้มปุ๊บก็ปักธงจองเป็นของมันคนเดียว ห้ามเธอทำงานอย่างนั้นอีก ถ้าจะขายคือขายให้มันได้คนเดียว ดูสิมันบ้ามากไหมล่ะ) หลังจากที่พวกผม (ไอ้ทศกับผม) เคยคิดจะเอาเจ้าหล่อนทำไส้แซนด์วิชเมื่อเดือนก่อนแต่ถูกปฏิเสธ มันหวงผู้หญิงคนนั้นจนน่าเตะ แต่ก็นะ จากที่เห็นสลิตาเธอมีดีน่าให้ไอ้ปอนด์มันหวง แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า ทำไมแค่คำว่ารักคำเดียวซึ่งมีจริงหรือเปล่าไม่รู้ ถึงทำให้เพื่อนผมเปลี่ยนไปขนาดนั้นได้ ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจ เพราะสำหรับผมแล้ว ผู้หญิงมีไว้เพื่อเรื่องอย่างว่าแค่นั้นแหละจะสวยใสไฮโซยังไงก็ไม่เคยทำให้คนอย่างผมเป็นบ้าไปได้ ไม่มีเลย... กระทั่ง... “ชา ชา ไอ้ชา!” เสียงโหวกเหวกดังมาพร้อมกับฝ่ามือบางๆ แต่น้ำหนักได้ที่ประเคนลงเหนือหัวกบาลของชาดก ทำเขาแทบจะตกเปลญวน “โอ๊ย พี่เชอร์รี่ เจ็บนะเขกมาได้ หัวคนนะพี่ไม่ใช่ลูกบาสลูกวอลเลย์ ตบมาได้”  เชอร์รี่หน้าบึ้ง เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน เงื้อง่าฝ่ามืออีกรอบ กะจะซัดให้อีกที ในฐานะพี่สาวที่แก่กว่าชาดกหนึ่งปี ชนกนันท์เลยใช้อำนาจในการสั่งสอน (รังแก) น้องชายสุดแสบแบบเต็มที่ เธอเรียนจบมาได้สองปี ช่วยที่บ้านดูแลธุรกิจ แต่วิญญาณนักวอลเลย์บอลเก่ามันฝังอยู่ในจิตวิญญาณ น้องชายสุดที่เลิฟของเธอถึงได้ไม่ค่อยกล้าหือกับฝ่ามืออรหันต์สักเท่าไหร่ “เรียกแกเป็นรอบที่ห้าแล้วนะไอ้ชา จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหน กลางคืนตะลอนทัวร์เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา พอกลางวันทำเป็นกบจำศีล ถ้าแกไม่ลุกเดี๋ยวนี้นะ พี่จะตบให้กะโหลกยุบเลย” “โหด แบบนี้ใครจะตาบอดเอาไปทำเมียเนี่ย” “ไอ้ชา! ปากแกนี่มันน่าเลาะฟันให้หมดปากจริง ถึงไม่มีใครเอา ฉันก็ไม่เดือดร้อนย่ะ แล้วยิ่งถ้าเป็นประเภทเดียวกับแกล่ะก็ อย่าฝันจะได้เห็นขาอ่อน แม่จะเกาะคานทองเอาไว้ไม่ปล่อยให้ผู้ชายมันพากันน้ำลายหกเสียดายเล่นเลย ตามมาช่วยฉันถือของเลย อย่าพูดมาก” “ใครพูดมากไม่รู้” ชาดกไม่วายบ่นเดินตามหลังพี่สาวที่หน้าตึงยิ่งกว่าร้อยไหมเสียอีก เขาแอบยิ้มที่ยั่วอีกฝ่ายได้ ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้มันเป็นเรื่องปกติของบ้านนี้แล้ว “ได้ยินนะ” “เอาน่า นิดหน่อยเอง ว่าแต่จะเอาของอะไรไปไหน” “พวกผลไม้น่ะ ลูกค้าให้มาเยอะแยะ พี่ไปดูงานที่เมืองจันท์มา กะจะแบ่งไปให้บ้านป้ารัตนาด้วย มีทุเรียนกับเงาะ ตั้งหลายเข่งแน่ะ” “ป้ารัตนาที่เพิ่งย้ายมาอยู่ข้างๆ บ้านเราเหรอพี่ ที่ว่าอยู่กับลูกสาวสองคนน่ะเหรอ” “ใช่แล้ว ป้านาแกนิสัยดีนะ ลูกสาวแกก็นิสัยดี คนพี่ชื่อมนทิรา ชื่อเล่นว่ากุ้ง อายุเท่าฉันนี่แหละ ตอนนี้ก็ช่วยที่บ้านดูแลกิจการออกแบบตกแต่งภายใน ส่วนคนน้องชื่อเมขลา ชื่อเล่นว่าแก้ว เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยที่เดียวกับแกนะ แต่สวยทั้งพี่ทั้งน้อง ฉันว่าจะจีบมาเป็นพรีเซนเตอร์คอนโดโครงการใหม่ของเราแหละชา” “สวยจริงอะ