เย็นชา
1141 คำ
อุณหภูมิที่ร้อนฉ่ามากกว่า 40 องศาของประเทศไทยทำให้ผู้คนต่างพากันวิ่งหนีหลบแดดในช่วงเวลากลางวันเข้าไปในร้านรวงต่างๆตามข้างทาง มีเพียงชายหนุ่มคนเดียวที่ยังคงเดินฝ่าแสงแดดไปอย่างไม่รู้สึกทุกข์ร้อนใดๆ ทุกย่างก้าวที่เขาเดินไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกถึงอุณหภูมิที่ร้อนจนแทบละลาย แต่กลับให้ความรู้สึกเย็นเฉียบเหมือนเดินอยู่ในขั้วโลกเหนือเสียมากกว่า
ชายหนุ่มมีรูปร่างสูงโปร่ง พร้อมกับมัดกล้ามเนื้อที่แข็งแรงบึกบึน ผิวขาวที่โผล่พ้นขอบเสื้อออกมาทำให้รู้ได้เลยทันทีว่าผู้ชายคนนี้เป็นลูกผู้ดีมีชาติตระกูล ใบหน้าหล่อเหลามีร่องรอยของความเย็นชาเคลือบอยู่ ในระหว่างทางที่เดินไปเขาไม่เคยยิ้มให้ใครเลย สายตามองตรงไปข้างหน้าถึงจุดมุ่งหมายที่เขากำลังต้องการที่จะไปให้ถึง ผู้ชายคนนี้คือ ตุลา เปรมประดิษฐ์กุล อัยการชื่อดังที่ทุกคนต่างกล่าวถึง
ตึก ตึก ตึก
ทุกอย่างก้าวที่มั่นคงกำลังเดินขึ้นบันไดไปอย่างเชื่องช้า ห้องอาหารแห่งนี้มีโซน VIP ซึ่งเหมาะสำหรับการสนทนาเรื่องที่เป็นความลับระหว่างคู่ค้าทั้งสองคน แต่วันนี้เขาไม่ได้มาในนามของคู่ค้า
แอ๊ดดดด
" เชิญครับ " ชายที่ใส่สูทเปิดประตูให้เขาพร้อมกับกล่าวเชิญให้เข้าไปข้างในด้วยความนอบน้อม
" เชิญครับ ท่านอัยการตุลา เชิญครับ เชิญเลย " เมื่อชายหนุ่มเดินก้าวเข้าไปภายในห้องได้เพียงแค่ก้าวเดียว ชายร่างท้วมที่นั่งอยู่บนหัวโต๊ะก็รีบกุลีกุจอลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวต้อนรับเขาด้วยท่าทางที่แสดงถึงความดีใจอย่างล้นเหลือ
ร่างสูงค่อยๆเดินเข้าไปในห้องดวงตาคมดุจเหยี่ยวกวาดมองไปรอบๆตัวด้วยความเคยชินตามสัญชาตญาณของเขา
" เชิญนั่งเลยครับท่านอัยการตุลา " ผู้ชายร่างท้วมเอ่ยปากเชื้อเชิญเขาอีกครั้ง
เมื่อชายหนุ่มนั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขาก็กวักมือเรียกให้พนักงานเสิร์ฟนำอาหารเข้ามา พร้อมกับของขวัญชิ้นพิเศษ
หญิงสาวหลายคนที่อยู่ในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยเดินถืออาหารเข้ามาวางบนโต๊ะ แต่ละคนมีใบหน้าที่สวยงามและเสน่ห์ที่ยั่วยวนใจ ตุลาปรายตาขึ้นมองผู้หญิงเหล่านั้นด้วยความรู้สึกนิ่งเฉย ใบหน้าเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆเลยสักนิด
" เชิญครับท่านอัยการตุลา เชิญทานอาหารก่อน รับรองว่าอาหารที่ผมเตรียมไว้ให้ท่านวันนี้ ท่านจะได้ทานอย่างเอร็ดอร่อยแน่นอน " ชายร่างท้วมยักคิ้วหลิ่วตาให้กับพนักงานเสิร์ฟเพื่อให้เธอบริการชายหนุ่มให้อย่างถึงใจ
หญิงสาวทั้งหลายต่างยิ้มด้วยความกรุ่งกริ่ม แค่หน้าตาของเขาก็กินขาดแล้ว ไม่ต้องนับเรือนร่างที่แข็งแรงบึกบึน ถ้าหากคืนนี้ได้ลิ้มลองก็คงจะเหมือนขึ้นสวรรค์ดีๆนี่เอง
มือบางที่กำลังจะเอื้อมมือไปจนถึงตัวของชายหนุ่มจู่ๆก็ถูกปัดทิ้งอย่างไร้เยื่อใย
" คุณมีอะไรก็รีบพูดมาเลยดีกว่า ผมไม่ได้ว่างขนาดนั้น " เสียงนุ่มทุ้มแสนเย็นชาที่เอ่ยออกมาทำให้พวกเธอแทบคลั่ง อยากจะกระโจนใส่เขาเสียเลยตอนนี้
แต่คนที่นั่งฟังอยู่ตรงหน้ากลับรู้สึกเหงื่อตก เพราะถูกสายตาที่ไม่เป็นมิตรกำลังจ้องมองอย่างจับผิดอยู่
" ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่มีอะไรหรอกครับท่านอัยการตุลา ผมก็แค่เชิญท่านมาดื่มสังสรรค์ด้วยกันก็เท่านั้นเอง " ชายร่างท้วมหัวเราะกลบเกลื่อน แต่ศีรษะที่ล้านกลับมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาเต็มไปหมด ขัดกับสิ่งที่เขากำลังแสดงออกไปโดยสิ้นเชิง
" ถ้าไม่มีอะไร งั้นผมก็ขอตัวก่อน " ร่างสูงลุกขึ้นพรึบโดยไม่สนใจใครแม้แต่น้อย เขาก็มีนิสัยแบบนี้แหละเป็นคนเถรตรง ใครรับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ต้องรับอยู่ดี
" ดะ เดี๋ยวก่อนสิครับ ผมพูดแล้ว ผมพูดแล้ว " ชายร่างท้วมวิ่งออกไปขวางเขาไว้แทบไม่ทัน มืออวบอูมยกปาดเหงื่อที่ผุดขึ้นกลางหน้าผาก ก่อนจะค่อยๆสารภาพความจริงออกมา
" ผมอยากจะคุยกับท่านเรื่องการฟ้องคดีความของผมครับ "
" คดีของคุณ? คดีไหนล่ะ มันเยอะจนผมจำไม่หมด "
" กะ...ก็ทุกคดีแหละครับ ผมอยากจะขอความกรุณาจากท่าน ช่วยปัดสำนวนทนายของโจกท์ทิ้งไปได้ไหมครับ อย่าสั่งฟ้องผมเลย "
" ... " นัยตาคมสีดำนิ่งสนิท อารมณ์ของชายหนุ่มตอนนี้ไม่มีใครสามารถเดาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เพราะไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากเขาเลย
" ทะ...ท่านอัยการตุลาครับ "
" ผมจะสั่งฟ้องหรือไม่ฟ้อง มันขึ้นอยู่กับว่าคุณผิดหรือไม่ผิด " ชายหนุ่มพูดไว้แค่นั้นก็เดินออกจากห้องไปทันที ทิ้งให้ชายร่างท้วมถึงกับนั่งทรุดลงที่พื้นเพราะเขารู้กิตติศัพท์ของตระกูลนี้ดีว่าเป็นคนเที่ยงตรง ถ้าคดีไหนที่หลุดมาอยู่ในมือแล้วล่ะก็ไม่มีใครสามารถบิดเบือนข้อเท็จจริงได้สักคน
แต่ถึงแม้จะรู้แบบนั้นเขาก็อยากจะลองดูสักครั้ง แม้ผลที่ตามมาจะไม่ผิดจากที่คาดไว้นักก็ตาม ชายร่างท้วมนั่งมองด้วยความสิ้นหวัง
" เอาไงดีครับนาย "
" เอาไงล่ะวะ! ถ้ากูไม่หนี กูก็ต้องนั่งรอคำสั่งศาลมาเรียกตัวกูไปน่ะสิ มึงไปเดี๋ยวนี้เลยนะมึงรีบไปจองตั๋วเครื่องบินให้กูเลย กูจะบินออกนอกประเทศ "
" แต่ถ้านายไปก็จะเท่ากับว่ามีความผิดจริงนะครับ "
" ต่อให้กูไม่ไปกูก็มีความผิดอยู่ดี ไอ้ตุลามันไม่เอากูไว้หรอก ไหนจะพ่อมาอีก ไอ้ธันวาน่ะมันพิพากษาให้กูมีความผิดแน่! "
" ครับๆนายครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ " ไม่ต้องรอให้สั่งซ้ำบรรดาบอดี้การ์ดก็รีบทำตามคำสั่งของนายทันที คราวนี้ถ้าหนีออกนอกประเทศไม่ได้เขาก็ไม่รอดแล้ว เพราะยังไงครอบครัวนี้ก็จ้องจะเล่นงานเขาอยู่ดี
ร่างสูงที่เดินออกมานอกร้านตรงดิ่งไปที่รถของตัวเอง เขารู้ดีว่าข้างในกำลังเกิดอะไรขึ้นและเขาไม่มีทางที่จะปล่อยให้จำเลยหนีคดีไปได้แน่นอน
เรื่องนี้เขาเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าคิดจะหนีให้พ้นเงื้อมมือของตุลายากเหมือนเข็นครกขึ้นยอดเขาเอเวอร์เรสเลยล่ะ
- ผู้เขียน
