
เพราะคลิป Uncensored หลุดว่อนโซเชียล การหมั้นจอมปลอมเพื่อกลบข่าวฉาว…จึงเกิดขึ้น แต่ปัญหากลับไม่จบอย่างที่คิด เมื่อคนรักตัวจริงของเธอ…ดันโผล่มาทวง “ของรัก” คืน
ตัวอย่าง
“นี่คุณ ลากฉันมาในนี้ทำไม”
“ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อย แขกยังกินข้าวกันอยู่ อย่าเพิ่งทำให้คนอื่นรู้ว่าเธอไม่อยากหมั้นกับฉัน”
“ก็ไม่ได้อยากหมั้นจริง ๆ นี่”
“หึ ให้มันเบา ๆ หน่อย อย่าให้คนอื่นรู้ว่าเธอมีชู้”
“รัฐไม่ใช่ชู้ เขาเป็นแฟนฉัน”
“แล้วฉันเป็นใคร อย่าลืมว่านี่อะไร”
เขาจับข้อมือเล็กชูขึ้น แหวนหมั้นเพชรเม็ดใหญ่ล้อแสงไฟวิบวับสะท้อนเข้าตา เธอจึงดึงแขนคืนมา
“ก็แค่งานหมั้นจอมปลอม ทำไม คุณอินหรือไง อย่าบอกนะว่าคิดเรื่องของเราจริง ๆ”
คนตัวโตชะงัก กลืนน้ำลายอึกใหญ่จนลูกกระเดือกขยับขึ้นลงแรง ๆ
“คิดว่าตัวเองเป็นใคร มีอะไรเด็ดให้ฉันอินสถานะจอมปลอมของเรา แต่ที่ฉันทำนี่เพราะไม่ชอบให้ใครมาเยาะเย้ยว่าถูกคู่หมั้นสวมเขา จะอ่อยผู้ชายคนอื่นก็ให้มันเบา ๆ หน่อย อย่าให้คนอื่นรู้จนฉันกลายเป็นไอ้หน้าโง่ เพราะถ้าเธอทำแบบนั้น เธอคิดไม่ออกเลยล่ะว่าฉันจะทำยังไงกับเธอ”
ดวงตาคมกริบร้อนแรงคู่นั้นทำใบหน้าสวยหวานร้อนผ่าว รู้ได้ทันทีว่าคนหื่นแบบเขาจะลงโทษเธอด้วยวิธีไหน แต่อย่าคิดว่าคนอย่างเธอจะยอมให้เขารังแกอีกเป็นครั้งที่สอง
“ทุเรศ”
“คิดอะไรลามกกับฉันอยู่หรือเปล่า ถ้าคิด ฉันบอกเลยว่าแบบนั้นแหละ มันจะมากกว่าที่เธอโดนในห้องเปลี่ยนเสื้อแน่”
น้ำเสียงและแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาทำเธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะ จึงผลักอกแกร่งอย่างแรงแก้เก้อ
“ไอ้บ้า”
แต่นอกจากที่เขาจะไม่สะทกสะเทือนกับเรี่ยวแรงน้อยนิด เขายังขยับเข้าชิดแล้วคว้าเอวบางมากอดอีกต่างหาก
“นี่คุณ ปล่อยฉันนะ”
คนตัวบางดีดดิ้นกรีดร้อง มือเล็กทุบอกแกร่งไม่ยั้งสร้างความรำคาญใจให้กับคู่หมั้นหนุ่มจึงรั้งต้นคอเธอมาจูบอย่างไม่ปรานี
“อื้อ อื้อ”
เขาสอดแทรกเรียวลิ้นไปเกี่ยวพันลิ้นเล็กก่อนดูดเบา ๆ ท่าทีขัดขืนแปลเปลี่ยนไป เขาจึงบดเบียดเคล้าคลึงกลีบปากนุ่มด้วยจังหวะเนิบช้าทำคนตัวบางหัวหมุนเคว้ง เผยอปากขึ้นรับจูบอย่างล่องลอยไร้สติ
ริมฝีปากร้อนละออกมาจูบแก้มลามเลยไปที่ใบหูขาว ใกล้กันมีดอกจำปีช่อใหญ่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งจึงฝังจมูกลงไปบนข้างแก้มใสอีกครั้ง
“ถ้าเราไม่ต้องลงไปส่งแขก ฉันถอดชุดเธอแน่ ลูกจัน”
เสียงแหบพร่าปนหอบกระเส่ารินรดใบหู ทำคนที่หลงอยู่ในภวังค์หวามมีสติรู้ตัว ดวงตาเบิกกว้างกะพริบปริบ ก่อนผลักอกเขาสุดกำลังแล้วตวัดมือฟาดหน้าอย่างแรงจนใบหน้าหล่อเหลาหันไปอีกทาง
ปัณณธียกนิ้วหัวแม่มือขึ้นแตะมุมปาก ค่อย ๆ เบือนหน้ากลับมามองคู่หมั้นสาวด้วยแววตาวาวโรจน์ราวกับมีกองไฟจุดปะทุอยู่ในนั้น
“นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ”
“ทีคุณยังกล้าจูบฉันได้เลย”
“เธอเป็นคู่หมั้นฉันลูกจัน หนึ่งปีต่อจากนี้ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ในฐานะคู่หมั้น”
“พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ไม่เข้าใจใช่ไหมว่านอกจากพิธีหมั้นบ้า ๆ นี่ เราทั้งคู่ไม่ได้มีสถานะ เป็นแค่คนอื่น”
“เหอะ เธอจะคิดอะไรก็คิดไป แต่หนึ่งปีที่คนภายนอกรู้ว่าเธอเป็นคู่หมั้นฉัน และฉันไม่สามารถออกไปหาเศษหาเลยนอกบ้านได้ เธอต้องรับผิดชอบ”
“ทุเรศ ที่ฉันต้องตกอยู่ในสภาพนี้ก็เพราะคุณ”
“เพราะเราจูบกันต่างหาก วันนั้นเธอก็จูบฉันตอบไม่ใช่หรือไง เรื่องอะไรมาโทษฉันคนเดียว”

