😈เด็กเก่ามาเฟีย EP : 3 ปากอย่างใจอย่าง
1435 คำ
บทที่ 3
น้ำฝนพี่ข้างบ้านของพลอยพามาที่บริษัทเพื่อเซ็นสัญญาเป็นนางแบบและไม่คิดว่าในวันนี้จะเจอลูกเจ้าของบริษัทมารับเซ็นสัญญาแทนผู้จัดการ แม้แต่ฝนยังรู้สึกเกร็งไปหมด
"พลอยนี่คุณเมฆาลูกชายเจ้าของบริษัทที่เรามาเซ็นสัญญาวันนี้" ณ ห้องทำงานของผู้จัดการในตอนนี้มีลูกชายเจ้าของบริษัทมารับเซ็นสัญญาแทนหลังจากที่ฝนแนะนำให้กับพลอยได้ไหว้เขาแต่ดูเหมือนสายตาของเมฆาที่มองมาที่พลอยนั้นเหมือนกับเขาจะชอบเธอเพราะรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเมฆาบ่งบอกได้อย่างชัดเจนจนฝนยิ้มกรุ้มกริ่ม
"อะแฮ่ม...คุณเมฆาคะจะเซ็นสัญญาได้หรือยัง" ฝนขัดจังหวะของเมฆาที่กำลังจ้องมองพลอยจนเขานั้นสะดุ้งและยื่นแฟ้มสัญญาให้กับพลอย
"เซ็นสัญญาตรงนี้นะครับแล้วนี่คือเงินค่าเซ็นสัญญาหนึ่งแสนบาท" พลอยเธอมองซองขาวที่มีเงินแบงก์พันปึกๆ อยู่ในนั้น แค่เซ็นสัญญาเข้ามาเดินแบบในบริษัทของเขาก็ได้เงินเป็นแสนแล้วเหรอ
"นี่ได้เป็นแสนเลยเหรอคะพี่ฝน"
"อืม...ก็ใช่สิรีบเซ็นสัญญาเถอะแล้วก็เก็บเงินมาเอาไปส่งให้คุณพ่อคุณแม่" พลอยรีบคว้าจับปากกาและเซ็นสัญญาทันที เมื่อพลอยกับฝนเดินออกมาจากห้องทำงานของผู้จัดการ เธอหยุดชะงักด้วยเสียงเรียกที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังซึ่งเดินตามเธอออกมาจากห้อง
"เดี๋ยวสิครับคุณพลอย" คุณเมฆาวิ่งมาพร้อมกับรอยยิ้มขวางหน้าของพลอยเอาไว้
"มีอะไรหรือเปล่าคะคุณเมฆา"
"ผมอยากฉลองให้กับนางแบบใหม่ ถ้าไม่รังเกียจไปทานข้าวกับผมสักมื้อได้ไหมครับผมเลี้ยงเอง" ฝนขยับเข้ามาใกล้ๆ พลอยและจับแขนกระซิบกับพลอยเบาๆ ให้รีบไป
"พี่ฝนมันจะดีเหรอคะเขาเป็น..."
"เชื่อฉันสิ...ฉันไม่เคยทำให้เธอผิดหวังอยู่แล้วตอบตกลงกับคุณเมฆาไปเดี๋ยวนี้" ฝนรีบสะกิดให้กับพลอยไปกินข้าวกับคุณเมฆา
"นะครับคุณพลอย ไปทานข้าวกับผมนะ"
"ก็ได้ค่ะ" เมฆาพาพลอยมาที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งและไม่คิดว่าจะบังเอิญพลอยมาเจอกับแบมและกวินที่ร้านอาหารนี้ด้วย
"พี่แบมคุณกวินสวัสดีค่ะ" แบมรีบเดินตรงมาหาน้องสาวจับมือของน้องกุมเอาไว้
"พลอยทำไมพลอยเก่งขนาดนี้ ตอนนี้พลอยเป็นนางแบบชื่อดังแล้วอะ ลืมพี่แล้วมั้ง" ซึ่งข่าวบันเทิงปล่อยข่าวของพลอยออกไปเร็วมากและในตอนนี้มีข่าวซุบซิบเรื่องที่พลอยกับลูกชายเจ้าของบริษัทสนิทกัน
"พี่แบมไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ พลอยดีใจมากๆ เลยนะคะ ที่เจอพี่แบมที่นี่แล้วพลอยก็ต้องขอโทษที่ไม่ได้ไปหาพี่แบมเลยคือว่า..."
พลอยรู้ดีว่าถ้าไปหาแบมที่บ้านอาจจะไปเจอกับเขาเพราะว่าภูผาไปหาหลานสาวแทบทุกวัน
"ไม่เป็นไรหรอกแค่พลอยมีชีวิตที่ดีขึ้นมีชีวิตใหม่และไปได้สวยพี่ก็ดีใจแล้ว ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยโทรหาพี่ได้ตลอดเลยนะ" พลอยยกมือไหว้แบมและยิ้ม
"อ๋อ...พี่แบมคะ นี่คุณเมฆาลูกชายเจ้าของค่ายที่แบมเดินแบบค่ะ" เมฆาขยับเข้ามาใกล้ๆ แบมยื่นมือเพื่อทักทายและทั้งสองคนก็ทักทายกันจนกระทั่งชวนนั่งทานข้าวโต๊ะเดียวกัน
"คุณพ่อคุณแม่ของพลอยเป็นยังไงบ้างแล้วท่านโอเคกับพลอยไหม"
พลอยพยักหน้าให้กับแบมพ่อกับแม่ของเธอรู้ตั้งแต่เธอกลับมาที่กรุงเทพฯ กับฝนเพื่อที่จะมาเป็นนางแบบและเงินที่ได้หนึ่งแสนบาทพลอยแบ่งใช้หนี้ให้กับฝนและที่เหลือส่งให้ทางบ้านหมดเลย
"คุณแบมนี่เป็นพี่สาวของคุณพลอยเหรอครับ หน้าตาทั้งสองคนคล้ายกันเลย" เมฆาเอ่ยถามด้วยความสงสัยซึ่งไม่ใช่เขาคนเดียวที่คิดแบบนั้นเพราะไปด้านนอกใครต่อใครก็ทักว่าทั้งสองคนหน้าเหมือนกัน
"ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอกครับที่ทักว่าภรรยาของผมกับพลอยหน้าคล้ายกันทั้งคู่เป็นพี่น้องกันนะ" ดูเหมือนว่ากวินจะไม่ชอบเมฆาแต่ด้วยที่รักษามารยาทและภรรยาคอยจับแขนเอาไว้ เขาได้เพียงแต่ตอบน้ำเสียงห้วนๆจนเมฆานั้นไม่กล้าที่จะมองหน้ากวิน
"นี่น้องแยมโทรมาพอดีเลย พลอยคุยกับน้องแยมหน่อยนะ ถามหาพลอยไม่รู้กี่รอบแล้ว" พลอยพยักหน้าและหยิบโทรศัพท์จากแบมไปคุยกับน้องแยม ลูกสาวของแบมเมื่อก่อนนี้พลอยเคยไปหาและสนิทกันเล่นด้วยกันแต่ตอนนี้พลอยไม่เคยได้ไปหาน้องอีกเลย
"ขอโทษนะคะ คุณพลอยมากับคุณเมฆาแบบนี้ไม่กลัวมีข่าวซุบซิบหรือว่าในสิ่งที่ซุบซิบนั้นเป็นเรื่องจริงคะ" หญิงสาวคนหนึ่งสวมใส่ชุดสูทดูดีพร้อมป้ายบ่งบอกถึงการเป็นนักข่าวรีบเข้ามาสัมภาษณ์พลอยและเมฆา
"ขอโทษนะครับ ผมอยู่กับครอบครัวและผมไม่ได้ออกไปไหนมาไหนกันสองคน อีกทั้งยังมีพี่ๆ ทั้งสองคนมานั่งทานข้าวด้วยแบบนี้จะเรียกว่าซุบซิบกันแบบนั้นเหรอครับ อีกอย่างถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมจะดีใจมากแต่การลงหัวข้อข่าวควรให้เกียรติคุณพลอยด้วยนะครับ เพราะคุณพลอยพึ่งเข้าวงการ" เมฆาตอบกลับนักข่าวไปจนใบหน้าของผู้สัมภาษณ์เมื่อกี้นี้ดูหงอยๆ
"ขอบคุณนะคะคุณเมฆา" หลังจากที่นักข่าวคนนั้นออกไปพลอยจึงหันไปขอบคุณเมฆา พร้อมกับยื่นโทรศัพท์คืนให้กับแบม
"ทานเถอะครับมื้อนี้ผมเลี้ยงเอง ผมขออนุญาตเลี้ยงพี่ทั้งสองคนด้วยนะครับ" ถึงแม้ว่ากวินจะไม่ชอบเมฆาแต่ก็นั่งทานข้าวที่เขาเลี้ยงจนกระทั่งแยกย้ายออกจากร้านกวินรีบตรงไปที่บาร์ของภูผาทันที
เมื่อเข้ามาในห้องทำงานเห็นเพื่อนนั่งดูข่าวอยู่หน้าจอคอมปกติแล้วภูผาจะไม่ดูข่าวบันเทิงอะไรแบบนี้หรือว่าจะเห็นพลอยเข้าวงการนางแบบจึงสนใจ
"มาที่นี่ทำไมวะ"
ภูผาเอ่ยถามกวินหลังจากที่เพื่อนนั้นนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามตัวเอง
"มึงดูข่าวบันเทิง?"
"แล้วทำไม กูจะดูไม่ได้เหรอ กูเห็นพลอยไปเป็นนางแบบกูก็ดีใจด้วยแค่ชีวิตของเธอเลือกทางเดินถูกแล้ว" กวินส่ายหน้าไปมาปากบอกว่าดีใจกับพลอยแต่ดูหน้าของภูผานั้นกับหงอยๆ เหมือนกับหมาเพิ่งขึ้นจากสระน้ำ
"นี่...หน้าของคนดีใจเหรอวะดูแปลกๆ วันนี้กูไปทานข้าวกับแบมที่ร้านอาหารซึ่งบังเอิญกูไปเจอพลอยด้วย" ภูผาวางปากกาลงซึ่งเขาไม่ต้องการที่จะรับรู้และไม่ได้สนใจในคำพูดของเพื่อนแต่กลับหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมานั่งเล่น
"แล้วไงมาบอกกูทำไม"
"ก็แค่มาบอกมึงว่าน้องพลอยไม่ได้มีชีวิตที่ดีขึ้นอย่างเดียวนะ ไม่ได้มีงานที่ดีด้วยแต่ยังมีคนของใจที่เป็นเจ้าของค่ายเดินแบบและเจ้าของบริษัทใหญ่ซีดีกรุ๊ป" ภูผาวางโทรศัพท์มือถือด้วยความไม่พอใจจ้องมองหน้าของกวินเพื่อนสนิทตัวเอง
"มึงพูดว่าไงลูกชายเจ้าของบริษัทอย่าบอกนะว่าไอ้หน้าจืดนั่นที่มีข่าวกับพลอย" กวินปรบมือให้กับเพื่อนแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้
"เก่งมากครับคุณภูผา นี่แหละสิ่งที่กูจะมาบอก กูรู้นะว่ามึงคิดยังไงกับน้องพลอยแต่ถ้ามึงปล่อยเธอไปรับรองเลยว่า มึงไม่มีวันได้น้องพลอยคืนจำเอาไว้ด้วยกูมาบอกแค่นี้" กวินชี้นิ้วไปที่หัวใจข้างซ้ายของภูผาและเดินออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ
"ปึ้ง!" หมัดหนักทุบลงที่โต๊ะทำงานปากบอกไม่สนใจแต่ในตอนนี้เริ่มโมโหที่รู้ว่าพลอยกับลูกชายเจ้าของบริษัทคบกัน
"กล้ามากนะ อยากมีผัวใหม่มากนักใช่ไหมเธอได้โดนดีแน่พลอย!!!!"
เอ๊าาาาา บักปอบมึงทิ้งน้องแล้ววาวอย่ามาหวงค่าาาาา 😂😂😂
- ผู้เขียน
