หลังจากจบมื้ออาหารในเงียบงันที่เต็มไปด้วยแรงกดดัน
เวหาเพียงลุกขึ้น ยื่นมือมาหาเธอ
“ไปกันเถอะ”
ญาดาชะงัก มองมือใหญ่ตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นแรง
เธอรู้ดีว่าเส้นทางนี้พาไปไหน…
ห้องหรูชั้นบนสุด ที่ครั้งก่อนเธอเคยเดินเข้าไป และชีวิตเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีก
ปลายนิ้วเรียวสั่นน้อย ๆ ก่อนจะยื่นวางลงบนมือเขา
เวหากุมแน่น ก้าวนำพาเธอออกจากห้องกระจก
ทางเดินยาวเงียบสงบ
แสงไฟสีอำพันทอดเงาสลัวบนผนังหินอ่อน
ทุกก้าวที่เดิน หัวใจญาดายิ่งเต้นแรง ทั้งหวาดหวั่น ทั้งวาบหวาม
เมื่อประตูบานใหญ่เปิดออก
ห้องสวีทบนชั้นสูงสุดก็เผยตัวอีกครั้ง
เตียงคิงไซส์ปูผ้าสีขาวสะอาด บานกระจกสูงทอดยาวจนเห็นแสงไฟทั้งเมืองกรุงเทพฯ ส่องระยิบระยับ
ญาดาหยุดยืนตรงประตู
ความทรงจำจากคืนนั้นย้อนเข้ามา คืนที่เธอคิดว่ามันเป็นเพียง “เกมครั้งเดียว”
แต่วันนี้…มันกลับชัดเจนว่าเธอถูกดึงเข้าสู่วงล้อมที่หนีไม่พ้นแล้ว
เวหายืนอยู่ข้างหลัง ร่
