ด้วยไม่อยากมีปัญหาจึงหลบเลี่ยงเข้าครัว แม่บ้านหันมายิ้มทักทายเหมือนเช่นเคยแต่กลับรู้สึกกระอักกระอ่วนอยากบอกไม่ถูก
“ป้าเซร่าทำซุปให้หน่อยได้ไหมคะ”แพททิเซียบอก
“อยากทานซุปเหรอคะคุณแพท ป้ามีอาหารอย่างอื่นตั้งเยอะ”
“พอดีเพื่อนแพทป่วยค่ะ”
“โอ้ย! เพื่อนคุณแพทมีคนดูแลแล้วล่ะค่ะไม่ต้องห่วงหรอก”เซร่าหัวเราะออกมา
“ใครกันคะ?”
เซร่าบุ้ยปากไปทางบอดี้การ์ดหนุ่มกำลังเดินมาพร้อมกับผ้าสีขาวผืนเล็กและอ่างน้ำสำหรับใช้เช็ดตัว แพททิเซียรีบสาวเท้ามาหาเขา
“ทำอะไรคะนี่”ระบายยิ้มออกมา
คนถูกถามชะงักยิ้มเขิน
“พอดี... ผมจะเอาไปให้คุณมิรันเช็ดตัวครับ”
เหลือบมองใบหน้าชายหนุ่มเผลอยิ้มออกมา หน้าที่การงานของเขาน่าจะเป็นคนแข็งกระด้างแต่ไม่เลย เกรเต้สุภาพบุรุษและดูเป็นมิตรต่อผู้อื่นมากกว่าผู้เป็นนายเสียอีก
“ให้ฉันจัดการให้ไหมคะ รันคงไม่ยอมให้คุณเช็ดตัวแน่”คนฟังยิ้มเก้อออกมาแล้วส่งอ่างน้ำให้
มิเกลยืนมองสองคนแต่ก
