เดิมพันร้ายนายมาเฟีย

เดิมพันร้ายนายมาเฟีย บทนำ "แล้วมันเป็นยังไงวะแน่จริงก็มาสิ" หญิงสาวคนหนึ่งกำลังเดินตรงไปที่ห้องน้ำ เธอหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงของผู้ชายคนหนึ่งกำลังตะเบ็งเสียงเหมือนกับว่ากำลังด่าทอกับใครอยู่จึงค่อยๆย่องและก้มมองที่ปลายเสียงนั้นเผยให้เห็นชายหนุ่มที่ตนเองรู้จักและเรียนมหาลัยเดียวกันด้วย "พี่คลาส" หนุ่มฮอตในมหาลัยดีกรีเป็นถึงลูกชายท่านรองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศ สาวๆต่างพากันรู้จักเพราะเขาเป็นหนุ่มฮอตในมหาลัยรวมถึงเธอด้วยเช่นกันที่แอบปลื้มเขาอยู่ ~มึงทำแบบนี้แล้วอาจารย์จะไม่เล่นงานมึงเอาเหรอ~ น้ำเสียงของเฮียคลาสที่ถามเพื่อนนั้นดูกังวลมาก ~ก็ไม่รู้~ ~มึงอย่าให้เรื่องนี้หลุดไปนะเว้ยเพราะว่าอาจารย์มิ้งกับผอ.เขาเป็นแฟนกัน แล้วถ้าผอ.รู้ว่ามึงได้กับอาจารย์มิ้งอะไรจะเกิดขึ้น" "เพร๊งง" "ใครวะ" ในขณะที่เธอกำลังยืนแอบฟังเขาคุยกันเท้าของเธอดันไปเตะกระป๋องสีที่อยู่ด้านข้างจนล้ม เสียงดัง เฮียคลาสและเพื่อนของเขาที่กำลังคุยอยู่นั้นหันมาทางเสียงที่ดังขึ้น "คือ...คือหนูไม่ได้มาแอบฟังนะคะ คือบังเอิญหนูเดินผ่านมาแล้วได้ยินเสียงของพี่ทั้งสองคนคุยกัน" "น้ำตาล" "มึงรู้จักน้องเขาเหรอไอ้คลาส" "ไอ้ต่อมึงไปก่อนเลย" "มึงจัดการให้กูด้วยก็แล้วกัน" เฮียคลาสพยักหน้าให้กับเพื่อนแล้วบอกให้เดินออกไปก่อน เขาหันกลับมามองน้ำตาลที่ยืนนิ่งและก้มหน้าลงซึ่งเธอได้ยินทุกอย่างที่ทั้งสองคนคุยกัน "ทำไมถึงมาแอบฟังคนอื่นคุยกัน" แค่น้ำเสียงของเฮียคลาสเอ่ยถามโดยที่ไม่ได้ดุหรือตะคอกเนื้อตัวของเธอก็เริ่มสั่น "น้ำตาลไม่ได้ตั้งใจที่จะมาแอบฟังพี่คุยกันนะคะน้ำตาลสาบานได้ว่าน้ำตาลตั้งใจจะมาเข้าห้องน้ำแต่ได้ยินเสียงก็เลยหยุดชะงักก่อน" "เราได้ยินทุกอย่างใช่ไหม" "ได้ยินค่ะ" มือหนาจับเข้ายังปลายคางน้อยของเธอดันขึ้นให้เธอนั้นเผยให้เห็นใบหน้าคมได้อย่างชัดเจนดวงตากลมโตปลายจมูกโด่งหน้าหมวย จ้องมองคนตรงหน้าเธอเปรียบดังมนต์สะกดให้เขานั้นไม่อยากลดละมองสิ่งอื่น "ถ้าได้ยินแล้วก็ช่วยเก็บเป็นความลับด้วย ถ้าความลับนี้ถูกเผยออกไปทำให้คนอื่นล่วงรู้พี่จะโทษเธอ" น้ำตาลรีบพยักหน้าตกลงรับปากเขาว่าจะไม่พูดให้ใครรู้ "พี่ถามว่าได้ยินไหม" เขาขยับไปนั่งก้มลงต่ำจนแทบจะแนบชิดกับเธอ ลมหายใจแผ่วเบารดราดบนใบหน้าเบาๆ คนที่ถูกกระทำไม่ได้กลัวแต่เขินที่เขาขยับเข้ามาใกล้ตัวเองจนต้องรีบกลอกตาลง "หลับตาทำไม" "คือ คือ อื้อ" เปลือกตาบางทั้งสองข้างเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อเขาประกบจูบเธอ น้ำตาลตกใจที่อยู่ๆผู้ชายคนที่แอบชอบมานานมาจูบเธอมันเหมือนความฝันที่ไม่คิดว่าจะเป็นจริงเธอไม่กล้าแม้แต่จะทักเขาด้วยซ้ำ "เฮ้ยๆ" เขาทั้งสองคนต้องรีบผลักออกจากกันเมื่อได้ยินเสียงของคนที่เอ่ยแซวอยู่ทางด้านหลังซึ่งไม่ได้มีเพียงคนเดียวเป็นกลุ่มของเฮียคลาสทั้งกลุ่ม "มีอะไรกันหรือเปล่า" "อย่าบอกนะว่ามึงกับน้ำตาล" เพื่อนเฮียคลาสในกลุ่มทำท่าทีใช้นิ้วชี้ทั้งสองข้างจี้เข้าหากันเหมือนกับว่าแสดงทีท่าว่าทั้งสองคนนั้นกำลังจะมีอะไรกัน "ไอ้เคนมึงก็พูดไปกูกับน้ำตาลเป็นลูกพี่ลูกน้องกันทั้งสองครอบครัวรู้จักกัน" "พี่กับน้องเขาจูบกันด้วยเหรอวะ!" "น้ำตาลขอตัวก่อนนะคะ" น้ำตาลเธอรู้สึกอายยิ่งมองเพื่อนๆของเขาที่ยิ้มกรุ้มกริ่มจ้องมองเธอก็ยิ่งรู้สึกอาย น้ำตาลเธอรีบเดินมาโรงอาหารที่เพื่อนของเธอนั้นนั่งรออยู่ "น้ำตาล น้ำตาล ไอ้ตาล!!!" เพื่อนสนิทของเธอชื่อว่าแนนพยายามเรียกชื่อของเพื่อนหลายครั้ง แต่น้ำตาลนั้นยังคงเหม่อและยิ้มอยู่คนเดียวจึงเรียกคำสุดท้ายและตะเบ็งเสียงดังทำให้น้ำตาลสะดุ้งและหันมามองหน้าเพื่อน "อะอะไรแนนแต่เป็นเสียงเรียกทำไมแสบแก้วหูหมด" "เป็นอะไรอ่ะหลังจากไปเข้าห้องน้ำมาก็นั่งยิ้มอยู่คนเดียวไปเจออะไรมาเหรอ" แนนขยับใบหน้าเข้าหาเพื่อนใกล้ๆและจ้องมองทำท่าตาโตใส่ "มะไม่มี" "น้ำตาลแล้ววันนี้ขอคุณพ่อคุณแม่ได้หรือเปล่าเรามีนัดกันนะ ถ้าไม่ไปเพื่อนในกลุ่มก็คงไม่พอใจ" "เราไม่อยากไป" "ได้ข่าวว่าเฮียคลาสหนุ่มฮอตในมหาลัยก็ไปร่วมงานเลี้ยงนี้ด้วยนะ" น้ำตาลหันกลับไปจ้องมองหน้าเพื่อนทันที "จริงเหรอ" "อื้อ ฮั่นแน่อย่าบอกนะว่าแอบชอบเฮียคลาส" "ปะป่าวนะ อย่างนั้นมารับเราที่บ้านด้วยนะเย็นนี้เดี๋ยวเราจะกลับไปขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่รอ" "ฮ่าๆอะเคร ป๊ะกลับบ้านกันดีกว่าหาชุดสวยๆใส่มานะ" "อื้อ"