
" หนูไม่เคยเจอใครโรคจิตเท่าคุณเลย หนูเกลียดคุณ!! "
" หรอ? ฉันก็ยังไม่เคยเจอใครน่าแกล้งเท่าเธอเหมือนกัน สนุกดี!! "
เขาที่คิดว่าถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด Noสน Noแคร์ พอเธอหงายการ์ดใบสุดท้ายเท่านั้น สเตรทฟลัช!!!
.........
.....
" สายขิมใช่ไหม? "
" เอ่อ ค่ะ "
" ฉันเวกัส มารับเธอไปออกเดท ขึ้นรถสิ "
เวกัสสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ผู้หญิงแบบนี้ไม่เหมาะกับเขาเลยสักนิด บอบบางอ้อนแอ้นแบบนี้เขาจับกระแทกแค่ทีสองทีก็ดูท่าทางจะเอวหักคามือแล้ว แบบนี้รับความดิบเถื่อนจากเขาไม่ไหวหรอก
" อยากไปไหนล่ะ รู้ใช่ไหมว่าผู้ใหญ่ต้องการให้เราออกเดทกัน "
" รู้ค่ะ หนูแล้วแต่คุณลุงเลยค่ะ "
กล้าดียังไงมาเรียกเขาว่าลุง หงุดหงิดแล้วนะ เขาไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อยเธอต่างหากที่เด็กเกินไป
" นี่เธอ! อายุเราก็ไม่ได้ห่างกันมากขนาดนั้นแถมหน้าตาของฉันก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นเรียกพี่ก็พอมั้ง พี่เวกัส! ฉันชื่อเวกัส นี่จะเรียกลุงเลยหรอ "
" ขอโทษค่ะ ก็หนูเห็นว่าเราอายุห่างกันตั้งหลายปี เพื่อความสบายใจของคุณหนูเรียกพี่ก็ได้ค่ะ พะ...พี่เวกัส "
ท่าทางใสซื่ออ่อนต่อโลกของเธอทำเอาเวกัสหนักใจ นี่เขาจะต้องมาแต่งงานกับคนที่หน้าตาอย่างกับคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะอย่างนั้นหรอ และดูท่าทางเธอจะเป็นเด็กดีเอามากๆ ด้วย ตายห่าละไอ้เวย์!!
" งั้นไปกินข้าวที่ร้านประจำของฉันก็แล้วกัน กินข้าวเสร็จเดี๋ยวมาส่ง ดูท่าทางจะเจอกันแค่วันนี้วันแรกแล้วก็เป็นวันสุดท้ายนั่นแหละ "
" แต่เรากำลังจะแต่งงานกันในอีก 3 เดือนข้างหน้าไม่ใช่หรอคะ "
ร่างสูงตวัดสายตามามองคนตัวเล็กอย่างเอาเรื่อง เห็นหน้าซื่อๆ ใสๆ แบบนี้จ้องจะจับเขาอยู่หรือนี่ ไม่ได้การล่ะ
" เดท แค่ออกเดท แต่งงานอีก 3 เดือนข้างหน้าอะไรกัน ฉันไม่เห็นรู้เรื่อง "
" ก็คุณพ่อ... "
ยังไม่ทันที่สายขิมจะบอกว่าข่าวสารที่เธอได้รับมันเป็นแบบนี้เธอยังไม่ทันอธิบายด้วยซ้ำแต่เขาก็พูดตัดบทเธอเสียก่อน
" พอๆ แค่ไปออกเดทก็พอ ที่เหลือเดี๋ยวฉันจะจัดการเอง "
เวกัสพูดตัดบทคนตัวเล็กที่กำลังจะเถียงเขาฉอดๆ ครั้งนี้มัมของเขาน่าจะเอ็นดูผิดคนแล้วล่ะ

