“พักหลัง ๆ เธอไม่ได้ออกมาที่ระเบียงเลยเหรอ ฉันออกมาสูบบุหรี่ทีไรก็ไม่เคยเจอ”
“อืม ต้นไม้ที่ปลูกเอาไว้มันตายหมดแล้ว เลยไม่ได้ออกมารดน้ำอีก มันร้อนด้วย”
“ออกมาโดนแดดบ้างก็ได้มั้งยัยผีดิบ ถึงว่ายิ่งโตผิวเธอยิ่งขาวซีด เหมือนผีดิบไม่มีผิด”
คนถูกหาว่าเป็นผีดิบก้มมองมือตัวเองที่เท้าขอบระเบียง ก็ไม่ได้ดูซีดเซียวอะไร เธอก็โดนแดดเป็นปกติ เพียงแต่ก็มักจะใส่เสื้อคลุมเพราะกลัวว่าแดดจะทำลายผิวสวย ๆ ของเธอเท่านั้น
“ยุ่ง”
วายุยกบุหรี่ขึ้นสูบแล้วพ่นควันสีขาวออกมา ก่อนจะหัวเราะเมื่ออีกฝ่ายชักสีหน้างอง้ำใส่เขาอีกแล้วเวลาถูกพูดให้เสียความมั่นใจ
ที่จริงแล้วผิวเธอไม่ได้ขาวซีดอะไรเลย ออกจะขาวสว่างมีออร่าเหมือนกับมันสะท้อนแสงได้ ส่วนที่ควรอมชมพูก็เป็นแบบนั้น แถมยังให้สัมผัสนุ่มเนียนลื่นมือราวผ้าแพรเนื้อดีจนเมื่อคืนเขาอดที่จะลูบไล้มือไปจนทั่วร่างกายบอบบางไม่ได้
“ไอ้ดีแลนมันโทรมาง้อเธอเหรอ”
“อืม”
“แล้วเธอว
