“ขอบพระทัยเพคะ” หลังจากทุกคนเดินออกไป เหม่ยเซียนที่ทั้งร้อนทั้งหนักหัวก็เปิดผ้าคลุมหน้าขึ้นช้าๆมองสำรวจไปทั่วห้องหอขนาดใหญ่มีผ้าสีแดงผูกเป็นรูปดอกไม้มัดห้อยตามเสาระโยงระยาง เตียงขนาดใหญ่ที่นางนั่งเมื่อครู่มองดูก็พาลพาให้หน้าแดง ‘ตายแน่’ หันหน้าหนีเดินไปหลายก้าวก็เจอห้องอาบน้ำกว้างขวาง มีประตูเลื่อนปิดเปิดเป็นสัดส่วน และอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่มากแช่ห้าคนก็ยังได้ ด้านข้างมีฉากกั้นด้านหลังฉากเป็นตู้หลากหลายขนาดตั้งเรียงรายเป็นสิบตู้ เปิดออกดูก็เป็นฉลองพระองค์มากมาย ‘มีชุดของเราด้วยแฮะ’ โต๊ะเครื่องแป้งสำหรับสตรีเตรียมไว้พร้อมสรรพ
“คุณหนูเจ้าคะอยู่ที่ใด เสี่ยวถงมาแล้วเจ้าค่ะ”
“อยู่ด้านใน รอประเดี๋ยวนะ” เหม่ยเซียนตอบรับและเดินไปด้านหน้าพร้อมปิดประตูห้องน้ำ
“คุณหนู!! เหตุใดเปิดผ้าคลุมเล่าเจ้าคะ” เสี่ยวถงผู้เคร่งครัดรีบเดินมาใกล้กำลังจะเอื้อมมือขึ้นไปปิด
“ข้าร้อนและหิวมากด้วย เสี่ยวถงอย่าพึ่งบ่
