ผ่านไปอีกหลายวัน ปภาพินท์ยังคงไปทำงานเช่นเดิม ระหว่างนั้นบิดาและมารดาของจอมทัพเดินทางมาเยี่ยม โดยมีหลานชายติดตามมาด้วย จะว่าไปแล้วเป็นหลานชายที่ขับรถยนต์พาบิดาและมารดาของเขามานั่นเอง...
“สวัสดีครับแม่ พ่อ” ร่างสูงก้าวออกไปต้อนรับบิดาและมารดา พร้อมกับทักทายลูกพี่ลูกน้องด้วยสีหน้าดีใจ “ไงเกริก กลับมาคราวนี้คล้ำลงไปเยอะเลยนะเรา”
เกริกพลกอดพี่ชายหนักๆ ทีหนึ่ง ก่อนผละห่าง ใบหน้าคมเข้มจนเกือบดุเมื่อเผยยิ้มโลกก็สว่างสดใสทันทีและดูมีเสน่ห์อย่างร้ายกาจเสียด้วย
“ครับ พอดีช่วงนี้เดินทางบ่อย ส่วนใหญ่ออกไปแถวทะเลทรายโน่น” เขาเป็นช่างภาพของรายการสารคดีต่างประเทศ ทำให้ต้องเดินทางไปถ่ายทำในหลายสถานที่ทั่วโลก ทว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่เขาลาหยุดพักร้อน จึงกลับมาเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย และถือโอกาสมาเยี่ยมพี่ชายและภรรยาเสียเลย
“เข้าบ้านกันก่อน ปูนรออยู่ข้างในแน่ะ”
ทันทีที่ทั้งหมดเดินตามกันเข้าไปภายในบ้าน ปภาวด
