EP1 ‘สร้างเรื่อง’
@คณะวิศวกรรมศาสตร์
Neptune’ s Part
“อ้าว น้องเนปจูน~”
“คนสวยของพี่~”
"หวัดดีค่ะพี่ๆ"
ฉันยกมือไหว้พี่ๆ เพื่อนของพี่เจ้าชายที่เดินเข้ามาทักฉันหลังจากที่เดินลงมาจากอาคารเรียนแล้วเจอฉันนั่งอยู่ พอเรียนเสร็จฉันก็รีบมานั่งดักรอพี่เจ้าชายทันทีเลย
"มาทำไมอีกวะ" แต่คนที่ฉันมาดักรอกลับทำหน้ายุ่งไม่สบอารมณ์สุดๆ ที่เจอหน้าฉัน
แต่ใครสนกันล่ะ!
"เนปมารอพี่เจ้า จะกลับคอนโดพร้อมพี่เจ้า ^^"
"ให้ไอ้มาร์ไปส่งดิ" พี่เจ้าชายโบ้ยให้พี่มาร์ลูกพี่ลูกน้องของฉัน แต่ฉันหันไปส่งสายตาให้พี่มาร์ซะก่อนซึ่งพี่มาร์ก็รู้ดีว่าต้องทำยังไง
“โทษทีว่ะเพื่อนกูมีนัดกับสาวต่อ พวกมึงก็มีธุระต่อใช่ปะ” พี่มาร์บอกพร้อมกับหันไปถามเพื่อนคนอื่นแล้วส่งสายตาที่เป็นอันรู้กันให้เพื่อนด้วย
"เออๆ พวกกูกลับแล้วนะไอ้เจ้า บายครับน้องเนป"
ฉันโบกมือลาพี่ๆ ที่แอบขยิบตาให้ฉันอย่างขำๆ
หึ ให้มันรู้ซะบ้างว่าแก๊งนี้ใครคุม! พวกเพื่อนๆ ของเขาน่ะทีมฉันทั้งนั้นแหละ
พอเพื่อนๆ ของพี่เจ้าชายเดินจากไปทิ้งให้ตรงนี้เหลือแค่ฉันกับพี่เจ้าชายสองคนฉันจึงนั่งเท้าคางยิ้มหวานให้เขามองหน้าเขาแต่คนเย็นชาปากแข็งก็ยังคงตีหน้านิ่งไม่พอใจอยู่อีก
คนอะไรใจแข็งชะมัด
“^_^"
"ยิ้มไร วุ่นวายจริงๆ จะกลับด้วยก็ตามมา"
พูดจบคนตัวสูงก็เดินออกไปเลย ขาก็ยาวทำให้ฉันต้องรีบวิ่งตาม
พี่เจ้าชายก็แบบนี้ตลอดปากแข็งแต่ก็ไม่เคยปฏิเสธฉันได้สักครั้งที่จริงเขาจะไม่ไปส่งฉันก็ได้แต่สุดท้ายก็ยอมใจอ่อนทุกที แบบนี้ไงล่ะฉันถึงไม่ยอมตัดใจจากเขาสักทีเพราะคิดว่าตัวเองยังคงมีหวัง...
ใช่มั้ยนะ?
.
.
@คอนโด
"ไม่เข้าห้องตัวเองอะ?"
"ไม่เอาเนปอยากเข้าห้องพี่เจ้า อยากอยู่กับพี่เจ้าก่อน (._.) "
พอมาถึงคอนโดฉันก็ดื้อไม่ยอมเข้าห้องตัวเอง ห้องฉันกับห้องพี่เจ้าชายอยู่ติดกันเลยล่ะ เราเจอกันครั้งแรกก็ที่นี่ตอนนั้นฉันอยู่มอหกกำลังจะสอบเข้ามหาลัยแล้วช่วงนั้นพ่อแม่ฉันไม่ว่างพี่มาร์ก็เลยต้องไปรับฉันกลับจากโรงเรียนแต่พี่มาร์มีงานด่วนต้องทำที่คอนโดพี่เจ้าชายพอก็เลยรับฉันมาที่นี่ด้วยจึงทำให้เราได้เจอกัน
ครั้งแรกที่เจอหน้าพี่เขาฉันตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้นเลยล่ะ คนอะไรเพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง สีหน้าเวลาที่พี่เจ้าชายตั้งใจทำอะไรสักอย่างมันน่ามองจนฉันถอนตัวจากเขาไม่ขึ้น ตั้งแต่วันนั้นมาฉันก็ตั้งใจสอบเข้าเรียนที่เดียวกับเขาให้ได้ถึงจะคนละคณะก็เถอะ
โชคดีที่คอนโดห้องข้างๆ ของพี่เจ้าชายว่างพอดีฉันก็เลยจัดการซื้อเลย มีพี่มาร์คอยเป็นพ่อสื่อให้ช่วยอีกแรงก็เลยทำให้ฉันเข้าถึงพี่เจ้าชายได้ง่ายขึ้น ยิ่งได้รู้จักฉันก็ยิ่งหลงรักพี่เจ้าชายรู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าฉันชอบพี่เขามากจนตัวเองยังตกใจเลยล่ะ ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะชอบใครได้มากขนาดนี้ และตอนนี้ก็เหมือนว่าเราจะสนิทกันขึ้นเยอะในระดับหนึ่งแล้วล่ะ...มั้ง
"เป็นผู้หญิงประเภทไหนวะเนี่ยขอเข้าห้องผู้ชาย"
“แล้วจะให้เข้ามั้ย?"
"เออ ตามใจเลยเนป"
ทำมาเป็นบ่นนู่นนี่นั่นสุดท้ายก็ยอมเปิดประตูห้องให้ฉันเข้าไปด้วยอยู่ดี นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่ฉันเข้าห้องเขาแต่ก็ไม่ได้เข้ามาบ่อยนักหรอก เดี๋ยวจะดูไม่งาม (มันไม่งามตั้งแต่หนูขอเข้าห้องพี่เขาแล้วลูก)
“สบายไปเปล่าวะ ทำอย่างกับห้องตัวเอง”
พอเข้ามาในห้องฉันก็รีบวิ่งไปทิ้งตัวลงบนโซฟาหน้าทีวีแล้วจัดการเปิดทีวีดูเองเสร็จสรรพจนเจ้าของห้องได้แต่ส่ายหน้าเอือมๆ
“ทำไมอะ อีกหน่อยเราก็ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ห้องพี่เจ้าก็เหมือนห้องเนป”
พูดแล้วก็เขินเอง >Jaochai’ s Part
“ดูเรื่องอะไรเนปจูน”
“ไม่รู้อ่า เนปอ่านชื่อเรื่องไม่ออกแต่น่าสนุกดีนะบู๊ๆ เนปเห็นพี่เจ้าเปิดค้างไว้”
ยัยตัวเล็กตอบผม พอเธอเลือกหนังเสร็จก็รีบเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างๆ ผมทันที หนังอะไรบู๊ๆ ที่ผมเปิดค้างไว้วะรู้สึกถึงลางไม่ดีแล้วสิ
“อ๊ะ อ๊า... คิมูจี๊~”
“อื้ออ อ่า อ๊า อิคึๆๆ”
ปั่บ ปั่บ ปั่บ!
“พะ พี่ เจ้านี่อะไรเนี่ย”
“เชี่ย! ปิดเลยเนป เปิดอะไรวะเนี่ย”
พอเห็นภาพหนังที่ฉายบนจอเท่านั้นแหละรู้เรื่องเลย นี่มันหนังโป๊ที่ไอ้ไมล์มาเปิดทิ้งไว้ที่ห้องผมนี่ ชิบหายแล้วไงล่ะ
ยัยตัวดีที่สร้างเรื่องเอาแต่นั่งปิดตาไม่กล้ามองภาพในจอที่แสดงภาพชายหญิงกำลังร่วมรักกันทำเอาผมไปไม่เป็นเหมือนกันนะ
“ฮือ เนปไม่รู้อ่าเปิดมามันก็เป็นแบบนี้แล้ว”
“ฮ๊า อื้มม อิไต~”
“อ๊ะ อ๊า อ้าา”
“พะ พี่เจ้า ปิด...ปิดให้หน่อยเนปไม่กล้ามอง”
ยัยตัวแสบเอาแต่นั่งปิดหูปิดตาไม่รู้จะตลกหรือสงสารดี หนังในจอก็เริ่มดุดันขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไม่รีบปิดผมนี่แหละจะแย่เอายัยคนข้างๆ ยิ่งหุ่นเอ็กซ์ๆ อยู่ด้วย แล้วดูวันนี้เธอใส่ทรงเอสั้นจนเห็นขาอ่อนอีกนะ
ชอบยั่วไม่รู้ตัวยัยเด็กนี่
“ปวดหัวชิบหาย”
“อ๊ะ อ้า อู้วววว”
“พี่เจ้าปิดก่อนเร็วๆ แงงง~”
“อ้ะ อ๊าาาา!”
พรึ่บ!
ผมรีบหยิบรีโมตมากดปิดหนังในจอแล้วหันไปคาดโทษยัยตัวแสบ
“ปิดแล้วๆ ให้ตายเหอะเนปจะเปิดอะไรทำไมไม่ดูดีๆ”
“ฮือ ก็เนปไม่รู้ว่ามันคือหนังอย่างว่านี่นาเห็นปกเหมือนหนังแอคชั่นก็นึกว่าจะสนุก”
เนปจูนค่อยๆ เอามือที่ปิดหน้าอยู่ออกช้าๆ หน้าขาวใสนี่ขึ้นสีแดงจัดเชียว
อ่า น่ารัก...
“เป็นไงสนุกมั้ยล่ะ เอากันมันส์เชียว”
“กรี๊ด! พูดอะไรเนี่ยพี่เจ้าไม่เอาด้วยแล้ว เนปกลับก่อนดีกว่า”
หึ ไหนคนปากดีที่เมื่อกี้บอกอยากเป็นเมียผมมันอยู่ไหนแล้วนะ เจอแค่นี้เข้าไปถึงกับไปไม่เป็นแล้วยังปากดี
“ทีอย่างนี้ล่ะรีบเชียวนะ” ผมพูดข้างหูเนปจูนที่เอื้อมแขนข้ามตัวผมมาเพื่อหยิบกระเป๋าของเธอที่ว่างอยู่ด้านข้างผมอีกที ยัยตัวร้ายชะงักนิดหน่อยก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองผม
เราสบตากันครู่หนึ่งก่อนที่ผมจะ...
“พะ พี่เจ้าเอาหน้ามาใกล้เนปทำไมเนี่ย อื้อ~”
“อืม”
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลิ่นกายหอมๆ ปากสีเชอร์รี่น่าจูบของคนตรงหน้าหรือเพราะหนังเมื่อกี้ทำให้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมประกบปากร้อนลงบนริมฝีปากบางของคนตรงหน้าเบาๆ ประคองศีรษะของคนตัวเล็กไว้ปรับองศาหน้าให้ขยับได้ง่ายขึ้น แล้วค่อยๆ สอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหวาน เนปจูนมีท่าทีตกใจก่อนจะนิ่งไปปล่อยให้ผมจูบเกี่ยวกระหวัดลิ้นดูดกลืนความหวานจากปากเธออย่างตามใจชอบอยู่นานหลายนาที
“แฮ่กๆ พะ พี่เจ้า อื้ออ ปล่อยเนปนะ อื้อ พอแล้ว”
ผมเริ่มจูบร้อนแรงดุดันขึ้นเรื่อยๆ จนคนตัวเล็กเริ่มขัดขืน แต่มันหยุดไม่ได้นี่สิ ให้ตายเถอะมือผมก็เริ่มไม่อยู่นิ่งลูบไล้ไปตามร่างกายของยัยตัวแสบที่ทำเอาอารมณ์ผมขึ้นอย่างห้ามไม่ได้
จ๊วบ!
“หวาน...”
ผมดูดดึงริมฝีปากบางแรงๆ ทีหนึ่งแล้วส่งลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กอีกรอบอย่างเอาแต่ใจจนเนปจูนที่เริ่มมีสติแล้วทุบอกผมแรงๆ ผมถึงได้สติ
“อื้อ พะ พี่เจ้า”
ผมยอมถอนจูบออกแล้วมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าแดงยิ่งกว่าตอนเห็นหนังโป๊เสียอีก
“อ่า โทษทีเนปพี่...”
“นะ เนปกลับแล้วนะ”
ไม่รอให้ผมพูดจบเนปจูนรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งหนีกลับห้องตัวเองไปเลย...
ชิบหายแล้ว กูทำอะไรลงไปวะเนี่ย!