EP2 ‘น้อง’
1298 คำ
EP2 ‘น้อง’
Neptune
Jaochai: เนป
Read
Jaochai: อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ
Read
Jaochai: เนปจูน
Jaochai: โกรธหรอ?
Read
Jaochai: พี่ขอโทษนะที่จูบเรา
Read
Jaochai: เนปตอบพี่หน่อย
Jaochai: น้องครับ
Jaochai: ถ้าไม่ตอบพี่ตามถึงห้องนะ
Read
Jaochai: คิดว่าพี่ไม่รู้รหัสเข้าห้องเราหรือไง
Jaochai: ได้เนปได้ ถ้าพี่ไปถึงห้องจะทำมากกว่าจูบเลยคอยดู!
Neptune: ๆ ม่ตัองมาเลบยสะๆ อ้พั่บ้า
Jaochai: พิมพ์ไม่รู้เรื่องเจอกันที่ห้องนะครับ ;)
Neptune’ s Part
ฉันเห็นข้อความที่พี่เจ้าชายส่งมาแล้วแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปอีกเพราะไม่รู้จะตอบอะไร
ถามว่าโกรธมั้ย?
ไม่ได้โกรธนะแต่มันก็ตกใจ นี่ฉันกับพี่เจ้าชายจูบกันแล้วจริงๆ เหรอ...
สัมผัสเมื่อกี้มันยังคงตราตรึงและทิ้งความรู้สึกไว้อยู่เลย จูบที่ไม่ใช่แค่ปากแตะปากแต่มัน...ลึกซึ้งจนใจสั่น ถ้าฉันไม่ผลักเขาออกก็ไม่รู้จะรอดออกมาจากห้องนั้นมั้ย
ฉันออกมาโดยที่ยังสงสัยว่าทำไมพี่เจ้าชายถึงได้จูบฉันกันนะ?
แก๊ก...
“เอ๊ะ! พะ พี่เจ้า เข้ามาได้ไง ไม่สิเข้ามาในห้องเนปทำไม!”
ฉันตกใจที่อยู่ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาโดยคนที่ขโมยจูบฉันก่อนหน้านี้
“ทำไมไม่ตอบแชตพี่” คนตัวสูงเดินดุ่มๆ เข้ามาหาฉันที่โซฟาพร้อมกับสีหน้ายุ่งๆ เหมือนไม่พอใจมากๆ ที่ฉันไม่ตอบแชตเขา
ฉันไม่ตอบอะไรกลับไปแต่ลุกขึ้นเพื่อจะเดินหนีเข้าห้องนอนแทนถ้าไม่ติดว่าโดนคนตัวสูงดึงแขนไว้ซะก่อนน่ะนะ
ยังไม่อยากคุยตอนนี้ ฉันยังช็อกกับจูบเมื่อกี้อยู่เลยนะ ถึงฉันจะเป็นคนจีบพี่เขาก่อนหยอดเก่งเต๊าะเก่งแต่เรื่องแบบนั้น...
ฉันไม่ได้เก่งเลยสักนิด
“อย่าเพิ่งหนี โกรธพี่มากเหรอพี่ขอโทษ”
“เนปไม่ได้โกรธ”
“ไม่โกรธแล้วหนีพี่ทำไม ไม่ตอบแชตพี่ด้วย”
“ก็เนปไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไรนี่นา”
ฉันตอบแบบอุบอิบไม่กล้าสบตาเขา ฉันไม่ได้โกรธจริงๆ นะแต่พี่เจ้าชายก็ดูเหมือนจะไม่เชื่อเลยแถมยังทำหน้าดุใส่ฉันอีก
ทีเขาไม่ตอบแชตฉันฉันยังไม่เคยโวยวายแบบนี้เลยนะ : (
“เนี่ย แบบนี้แหละโกรธถ้าไม่โกรธก็มองหน้าพี่สิ”
“เนปไม่ได้โกรธจริงๆ พี่เจ้ากลับไปเถอะ”
“ไม่! พี่บอกแล้วไงว่าถ้าตามถึงห้องพี่ไม่ทำแค่จูบแน่”
“พี่เจ้าจะทำอะไรเนป!”
“ถ้าอยากรู้ก็ลองดื้อดูสิ”
หมับ!
“พะ พี่เจ้าปล่อยเนปนะ”
อยู่ๆ พี่เจ้าชายก็ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาแล้วดึงฉันให้นั่งลงตามมาทำให้ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนตักพี่เขา พี่เจ้าชายกอดรัดฉันไว้แน่นเพื่อไม่ให้ฉันดิ้นหนีได้
บะ แบบนี้มันใกล้เกินไปแล้วนะ!
“ไม่ปล่อยจนกว่าน้องจะหายโกรธพี่”
“เนปไม่ได้โกรธจริงๆ พี่เจ้าปล่อยเนปนะ บะ แบบนี้เนปอึดอัด”
ยิ่งอยู่แบบนี้มันยิ่งทำให้ร่างกายของเราสองคนแนบชิดกันมากขึ้นใบหน้าห่างกันแค่ไม่กี่เซนเวลาพูดปากพี่เขาก็ขยับเฉียดแก้มฉันไปมาอีกต่างหาก ตอนนี้หน้าฉันต้องแดงมากแน่ๆ เลยให้ตายสิ
“ขอเหตุผลที่หนีพี่ออกมาแล้วก็ที่ไม่ยอมตอบแชตพี่ด้วย ถ้าฟังไม่ขึ้นพี่ก็จะไม่ยอมปล่อย”
ปกติฉันโกรธเขางอนเขาตั้งหลายครั้งพี่เจ้าชายก็ไม่เห็นจะวุ่นวายวอแวขนาดนี้เลยแล้วครั้งนี้เป็นอะไรต้องเอาคำตอบให้ได้เลยเนี่ย
“: (”
“ถ้าไม่พูดก็อยู่แบบนี้แหละ ยิ่งดิ้นเยอะๆ อะไรที่เนปนั่งทับอยู่มันยิ่งตื่นนะแล้วถ้ามันตื่นแล้วเอาลงยากด้วยนะ :) ”
อะ-ไร-ตื่น-วะ-คะ!
เขาพูดพร้อมกับมองต่ำไปด้วย รู้เลยนะว่าคิดลามกน่ะ!
ไม่ปลอดภัยๆ พี่มาร์ช่วยน้องด้วย TOT
“เนปไม่ได้โกรธพี่เจ้าจริงๆ นะ ปล่อยเนปนะ ปล่อยๆ”
“เหตุผล?”
พี่เจ้าชายผละหน้าออกจากแก้มของฉันที่เขาคลอเคลียอยู่เมื่อกี้เพื่อคาดคั้นเอาเหตุผลจากฉันให้ได้ แต่เดี๋ยวนะมาวุ่นวายอะไรกับแก้มฉันเนี่ยเมื่อกี้ปัดจมูกผ่านหลายครั้งด้วยอย่าคิดว่าไม่รู้ตัวนะ
คนผีทะเล! เป็นแฟนเหรอมาแอบหอมแก้มเค้าอะ!
“ก็...”
“ก็?”
“ก็เนปอายไงเล่าคนบ้า!”
“หึ เด็กเอ้ย”
.
.
IG
(รูปเนปจูนในคาเฟ่)
Jaochai: เด็กดื้องอแงจะกินเยอะๆ
xxx: ใครอะพี่เจ้าชายยยย
xxx: แฟนพี่เจ้าหรอคะ?
Mars: ปากบอกไม่ชอบแต่ทำตัวเหมือนแฟนน้องกูเข้าไปทุกวันไอ้สัส
Mile: ไม่ชอบเด็กอืมๆ
Porch: ไม่ชอบเด็กอืมๆ
Jaochai: ก็น้องไงพวกเวร
@Pick me up Café
Jaochai’ s Part
“ทำไมทำหน้ายุ่งอยู่อีกพี่ก็สั่งเพิ่มให้แล้วไง”
ผมถามคนตัวเล็กที่กำลังนั่งทำหน้างอเล่นมือถือทั้งที่ก่อนหน้านี้เพิ่งกินเค้กหมดไปเกือบห้าชิ้นคนเดียว
หลังจากที่เราเคลียร์กันที่คอนโดเสร็จผมก็พาเนปจูนออกมากินเค้กร้านโปรดของเธอที่เธอมักจะอ้อนขอให้ผมพามาบ่อยๆ แต่ผมไม่ค่อยได้พามา ครั้งนี้เพราะมีความผิดติดตัวผมก็เลยตามใจยัยตัวร้ายสักหน่อย
“เนปอิ่มแล้ว กลับกันเถอะ”
“ไหนบอกอยากไปเดินห้างต่อไง ไม่ไปแล้ว?”
ที่เราตกลงกันไว้คือมากินเค้กแล้วก็ไปเดินช็อปปิ้งต่อแต่อยู่ดีๆ เนปจูนก็อยากกลับซะงั้น ก่อนหน้านี้เธอยังอารมณ์ดีอยู่เลยนะแล้วนี่ทำไมอยู่ๆ ก็งอแงซะได้
ถ้าให้เดาก็คงไม่พ้นเรื่องผมอีกนั่นแหละ
“ไม่อยากไปแล้วเนปเหนื่อยอยากกลับไปนอน”
“เอ้า อะไรของน้องเนี่ยเนปจูน ไม่พอใจอะไรพี่อีก”
“เนปเป็นแค่ ‘น้อง’ ไม่มีสิทธิ์ไม่พอใจอะไรพี่หรอกค่ะ”
อะ โอเคผมรู้แล้วว่าเธอคงเข้าไอจีแล้วเห็นคอมเมนต์ในรูปของเธอที่ผมลงแล้วตอบเพื่อนว่าเธอเป็นน้องแน่ๆ
โดนงอนกว่าตอนขโมยจูบอีก
บนรถ
ตลอดทางที่ขับรถกลับคอนโดเราทั้งสองคนนั่งเงียบมาตลอดทาง ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงก็ในเมื่อเนปจูนเป็นน้องจริงๆ แต่เป็นน้องที่มาตามจีบผมแล้วผมก็แคร์มากๆ คนหนึ่ง ผมไม่รู้ว่านี่มันเรียกว่าชอบได้มั้ยนะหรือเพราะเธอเป็นน้องของไอ้มาร์ผมถึงได้แคร์เธอขนาดนี้
“พี่เจ้า...” หลังจากเงียบอยู่นานคนตัวเล็กก็เรียกชื่อผมขึ้นเสียงเบา
“หืม?”
“วันนี้พี่เจ้าจูบเนปทำไม?”
ผมรู้สึกชะงักขึ้นมาทันทีเมื่อโดนคนตัวเล็กถามออกมาตรงๆ
นั่นน่ะสิ ผมจูบน้องทำไมวะ ผมเองยังไม่รู้ตัวเลยว่าผมทำแบบนั้นทำไม
บรรยากาศในรถเริ่มตึงเครียดขึ้นจนผมรับมือไม่ถูกเพราะไม่เคยเห็นเนปจูนจริงจังขนาดนี้มาก่อน
“พี่...พี่ไม่รู้”
“ถ้าพี่เจ้าไม่ได้ชอบเนป พี่เจ้าอย่าทำแบบนั้นอีกนะ”
เนปจูนก้มหน้าก้มตาพูดพร้อมกับเขี่ยมือตัวเองไปด้วย ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เนปจูนกำลังคิดอะไรอยู่แต่เห็นท่าทางแบบนี้ของเธอแล้วผมไม่ชอบเลย
ถ้าไม่ได้ชอบก็ห้ามจูบเหรอ?
ต้องเป็นยังไงถึงจะจูบได้ล่ะ?
“แล้วถ้าเกิดว่าพี่ชอบเนปล่ะ...”
“…”
“ก็จูบได้ใช่มั้ย?”
!!!
- ผู้เขียน
