Princess Of Mafia เจ้าหญิงของมาเฟีย

"เจ้าบ่าวคะยิ้มหน่อยค่ะ " "ทางนี้หน่อยค่ะ " "กล้องนี้ด้วยครับ เจ้าบ่าวหอมแก้มเจ้าสาวโชว์หน่อยนะครับ" "ผมว่าพอแค่นี้ก่อนดีกว่านะครับ " ฉันยืนตัวชาเป็นเห็นแกรนิต เมื่อเจ้าบ่าวเดินปลีกตัวออกไปโดยที่ไม่บอกไม่กล่าว ปล่อยให้ฉันยืนอยู่คนเดียวต่อหน้านักข่าวและช่างภาพนับร้อย เมื่อไหร่งานแต่งนี้มันจะจบสิ้นสักที งานแต่งที่มีแต่ความเจ็บปวด ความเสียใจ ฉันควรจะมีความสุขแต่ไม่เลย ไม่มีเลยสักนิด ฉันชื่อปลานิล เป็นผู้หญิงบ้านนอกธรรมดาๆ คนหนึ่ง สูญเสียพ่อและแม่ไปพร้อมกันเรียนจบแค่มอปลาย ชีวิตที่คิดว่าสิ้นหวังแต่ก็ยังพอมีแสงสว่างส่องลงมาบ้าง ฉันได้แต่งงานกับลูกชายของเพื่อนแม่เพราะข้อตกลงของผู้ใหญ่ตั้งแต่พวกเรายังเด็กตัวฉันเองไม่มีอะไรเทียบเขาได้เลย ไม่ว่าจะฐานะ รูปร่างหน้าตาของฉันที่แสนจะธรรมดา ฉันรู้ว่าเขาเกลียดฉันไม่อยากแต่งงานกับฉัน เพราะเขาก็มีคนรักอยู่แล้ว หลายครั้งที่ต้องนอนร้องไห้เพราะคำพูดของเขา มันทำร้ายจิตใจจนบางครั้งก็ทำให้ฉันเข้มแข็งต่อไปไม่ไหว ฉันซึมเศร้าหวาดกลัวการเผชิญหน้ากับคนภายในบ้าน ไม่มีใครชอบฉันสักคน แม่บ้านก็เอาแต่จับกลุ่มซุบซิบนินทาฉันทุกวัน ฉันรู้และได้ยินทำได้แค่เงียบและเก็บเอาไว้คนเดียว มีเพียงคุณหญิงนฤมลคนเดียวที่รักและเอ็นดูฉัน เวลาที่อยู่ใกล้ท่านรู้สึกอบอุ่นเหมือนได้อยู่ใกล้แม่ และวันนี้ก็มาถึงวันที่ฉันต้องแต่งงานกับลูกชายของท่าน ...................... ก่อนวันงาน "คุณพอร์ชคะ ที่ร้านเอาชุดมาส่งแล้ว ลองดูหน่อยมั้ยคะถ้าไม่พอดีจะได้ส่งแก้ทัน" "ไม่ต้อง ไม่พอดี ก็ไม่เห็นต้องใส่ " ฉันหน้าเจื่อนทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงที่แสนเย็นชา บวกกับท่าทีที่เขาไม่เคยสนใจการแต่งงานครั้งนี้เลย งานทั้งหมดฉันกับคุณแม่ช่วยกันดูแล ของชำร่วย การ์ดงานแต่ง ฉันเป็นคนเลือกเองทั้งหมด เขาไม่เคยมาสนใจถามไถ่หรือแม้แต่จะช่วยออกความคิดเห็น ซึ่งฉันก็ทำใจยอมรับแล้วตั้งแต่ต้น การแต่งงานครั้งนี้ฉันทำเพื่อพ่อและแม่ไม่ได้ทำเพื่อคนอื่น ถ้าหากมันจะต้องพังทลายลงตั้งแต่ครั้งแรก ฉันก็ยินดี ถือว่าความตั้งใจของฉันได้ประสบความสำเร็จ "นิลวางไว้ตรงนี้นะคะ พรุ่งนี้ตีห้าจะมีช่างมาแต่งหน้าให้" ฉันวางชุดสูทตัวแพงเอาไว้ที่ปลายเตียง จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องด้วยความรู้สึกเหมือนเดิม คือเจ็บปวดและเสียใจ ทำไมฉันต้องรักผู้ชายแบบนี้ด้วย ใช่ฉันแอบรักคุณพอร์ช รักมานานแล้วด้วย โง่จริงๆเลยว่ามั้ย คิดจะหยุดแต่ก็ทำไม่ได้รักผู้ชายที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของตัวเอง มีแต่เหยียบย่ำซ้ำเติมให้ฉันหมดค่า คุณพอร์ชคือผู้ชายในฝันของผู้หญิงทุกคน รวมถึงตัวฉันด้วย เขาเป็นมาเฟียที่มีเสน่ห์ มีรอยยิ้มที่ทุกน่าหลงใหล แต่เมื่อเห็นหน้าฉันรอยยิ้มนั้นก็หายไป ฉันไม่มีสิทธิ์ที่เห็น ต่างจากผู้หญิงที่เขารัก .................... "อ้าวเจ้าบ่าว จะไปไหนครับ ยังไม่ได้สัมภาษณ์เลยครับ" ถึงกับทำหน้าไม่ถูก ไม่รู้จะหันไปพึ่งใคร จนมีพี่ของทีมงานออแกไนซ์จัดงานของทางโรงแรมเข้ามาดึงตัวฉันออกจากพี่ๆ นักข่าว ฉันบีบมือตัวเองแน่น พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ เหมือนกำลังถูกตบหน้ากลางงานแต่งของตัวเอง มันชาไปหมด น่าอับอายชะมัด "คุณนิล โอเคมั้ยคะ" "โอเคค่ะ นิลโอเค" ทั้งที่อยากจะร้องไห้ให้มันสุดเสียง อยากวิ่งหนีไปไกลๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่ก้มหน้าเก็บความรู้สึกที่มีเอาไว้ข้างใน "ถ้าอย่างนั้นเชิญขึ้นด้านบนเลยนะคะ พิธีเข้าหอกำลังจะเริ่ม " "ได้ค่ะ " หลังจากคืนนี้ทุกอย่างเสร็จสิ้น ฉันจะไม่อยู่กวนใจเขาอีกจะไปตามทางของตัวเอง แล้วจะไม่อยู่ขัดขวางความรักในชีวิตของเขาอีกต่อไป ..... "เจ้าสาวมาแล้วค่ะ" "นิล มานี่มาลูก" ฉันเดินเข้าไปหาคุณแม่ที่กวักมือเรียก ส่วนคนที่เดินหนีมาก็นั่งอยู่ข้างๆ คุณแม่ด้วย "เอาล่ะ ถึงเวลาเข้าหอกันแล้วนะลูก พอร์ชดูแลน้องด้วยนะน้องไม่เหลือใครแล้ว ส่วนนิล นิลก็เหมือนลูกสาวแม่อีกคน เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะลูก หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกัน เอาล่ะ แม่ไม่กวนแล้ว พักผ่อนเถอะ" เป็นพิธีการที่แสนเรียบง่าย มีความสุขกับพรที่แสนอบอุ่นของคุณแม่ หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้นคุณแม่ก็ขอตัว ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับคุณพอร์ช "คุณพอร์ชจะอาบน้ำก่อนมั้ยคะ " "ไม่ ฉันจะออกไปข้างนอก" ฉันพูดไม่ออกเพราะไม่มีสิทธิ์รั้งให้เขาไม่ไปได้อยู่แล้ว "แต่คุณแม่บอกว่าห้ามออกไปไหน จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้นะคะ" "ฉันไม่อยากทนเห็นหน้าผู้หญิงอย่างเธอ แล้วอีกอย่างฉันไม่อยากนอนร่วมห้องกับผู้หญิงที่ฉันไม่ได้รัก" ฉันถูกสังคมตราหน้าว่าเป็นมือที่สาม ระหว่างความรักของคุณพอร์ชกับคนรักของเขา เอาเลยอยากทำอะไรก็เชิญตามสบาย ฉันมันคนบาป ไปทางไหนใครๆ ก็หาว่าเป็นผู้หญิงแพศยา หนักสุดคือพวกถูกลามปามพาดพิงถึงครอบครัว บ้างก็ว่าฉันจับผู้ชายหวังให้ครอบครัวสบาย ไหนจะขายลูกสาวกิน สารพัดคำด่าคำนินทาที่ฉันได้ยินมันมาตลอด "ถ้างั้นก็ ไปเถอะค่ะ ออกไปแล้วก็ล็อกห้องให้ด้วยนะคะ" จากนั้นฉันก็รีบเดินเข้าห้องน้ำทันที เพราะกลัวว่าเขาจะเห็นน้ำตาแห่งความน่าสมเพชของตัวเอง "อึก แม่จ๋า ทำไมเขาต้องเกลียดนิลขนาดนี้ นิลไปทำอะไรให้เขา แม่บอกนิลหน่อยได้มั้ย " ฉันจะร้องไห้ให้กับผู้ชายใจร้ายคนนี้เป็นครั้งสุดท้าย