38 ไม่ใช่ที่ของเรา

1850 คำ

สองเดือนถัดมา “เฮ้ย!” ฉันลืมตาตื่นด้วยความตกใจ เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็ดินน่ะสิเล่นขึ้นมานอนกอดฉันบนเตียง แถมเสื้อก็ไม่ใส่ ฉันรีบแกะแขนของดินออก แต่เขาออกแรงรั้งเอาไว้ แถมยังพูดว่า “จะเสียงดังอะไรแหวน อย่ารบกวนการนอนคนอื่นสิ” “ใครจะอยากกวน ก็ใครใช้ให้ดินแอบเข้ามานอนกับแหวน นี่มันห้องนอนของแหวนนะดิน” “ก็แหวนบอกเองว่า…” “ว่าแหวนจะให้ดินทุกอย่าง” ฉันพูดแทรกก่อนที่ดินจะพูดจบ เวลาที่เขาทำอะไรตามใจตัวเอง โดยที่เกี่ยวกับฉัน เขาก็จะพูดแบบนี้ พูดมาได้สองเดือนแล้วนับตั้งแต่ที่ฉันกลับมาจากน่าน ซึ่งฉันเริ่มเอือมระอาเต็มที และถึงเวลาที่ฉันควรจะพูดอย่างจริงจังสักที “ดินช่วยหยุดแกล้งแหวน แล้วกลับไปเป็นคนเดิมทีเถอะ” “เลิกพึมพำแหวน ดินง่วงนอน” ดินยกขาขึ้นมาก่ายฉัน สัมผัสใต้ผ้าห่มทำให้ฉันรู้ว่าเขาใส่แค่กางเกงขาสั้น และไอ้ดุ้นของเขากำลังค่อย ๆ พองตัว “อยากนอนนักก็นอนเลย แหวนจะออกไปนอนข้างนอก” ฉันพยายามดันแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม