“…” ถ้าจู่ ๆ ก็รู้สึกใจเต้นแรง รู้สึกเหมือนว่าร่างกายด้านชา หูได้ยินแค่คำว่ารัก สายตาโฟกัสแค่คนพูดเพียงคนเดียว
มันหมายความว่าฉันตกหลุมรักดินอีกครั้งแล้วหรือเปล่า
ใบหน้าและน้ำเสียงที่จริงจังเป็นแค่การแสดงที่สมบทบาทไหมนะ หรือว่าเขาพูดออกมาจากใจจริง
“เลิกเล่นละครเถอะ ฉันไม่ได้โง่จนมองไม่ออก เด็กนิสัยเสียอย่างยัยแหวนน่ะเหรอที่แกจะรัก” สาบานเถอะว่าถ้อยคำที่พูดออกมาน่ะมาจากปากคนที่เป็นพ่อแท้ ๆ ของฉัน
ถ้าบอกว่าเขาเป็นพ่อเลี้ยงฉันเชื่อเลยนะ
“คนที่ไม่เคยรักใครนอกจากตัวเองอย่างคุณ คงจะไม่รู้หรอกครับว่าอะไรเรียกว่าการแสดง อะไรเรียกว่าเรื่องจริง เพราะคุณน่ะแทบจะเล่นละครมาทั้งชีวิต”
ผลัก!
จบประโยคเหยียดหยามของดินหมัดหนัก ๆ จากชายวัยกลางคนก็ซัดลงที่ใบหน้าหล่อเหลา
“ดิน!” ฉันร้องด้วยความตกใจ
“นี่! มันจะมากเกินไปแล้วนะ” แม่แก้วแผดเสียงดังลั่นทั้งที่ท่านป่วยอยู่ ดีที่แม่หยาดยังไม่ฟื้น ไม่งั้นทั้งส
