รับตัวเจ้า

1206 คำ
‘ว้าย!!...คุณชาย’ กู้เฉิงฮว่าใช้สองมือกระชากอิ๋งซินลงอ่างอาบน้ำใบเดียวกันกับตน กลิ่นกายสตรีตรงหน้าช่างหอมชวนให้ลุ่มหลง แม้เขาจะทราบอยู่แก่ใจว่ากลิ่นหอมในอ่างน้ำผสมมามาจากเครื่องหอมหญิงคณิกาที่มีไว้หลอกล่อบุรุษ หากแต่ยิ่งกว่านั้นองครักษ์ลับเช่นเขารับรู้ได้ถึงกลิ่นพรหมจรรย์ของสตรีนางนี้ อิ๋งซินผิวเนื้อเห่อร้อนไปทั้งร่างทั้งเขินอาย กระสันในเรือนร่างบุรุษ ในอ่างน้ำร้อนนี้ผสมสมุนไพรกระตุ้นราคะเพียงเล็กน้อยเพื่อความผ่อนคลายของบุรุษทั้งหลายที่แวะเวียนเข้ามา กลับส่งผลโดยตรงถึงนางเช่นกัน กู้เฉิงฮว่าจับข้อมือสองข้างของอิ๋งซินยกรั้งขึ้นไปเหนือศีรษะ ก่อนใช้ปลายลิ้นอ่อนนุ่มลามเลียรอบข้อมือขาวผ่อง ลง หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีสองร่างแนบแน่นชิดกันในอ่างน้ำไอร้อนหอมกรุ่นในน้ำยิ่งทำให้อารมณ์เตลิดกระเจิง ‘...อ๊ะ!!....’ ทันทีที่สะโพกนวลเนียนของอิ๋งซินรับรู้ได้ถึงสัมผัสแข็งขืนของท่อนเนื้อบุรุษด้านหน้าพลันขยับเรือนร่างด้วยความเคยชิน การกระทำนั้นยิ่งขับเน้นให้กู้เฉิงฮว่าอารมณ์กระหายเรือนร่างสตรีเพิ่มขึ้นอีกหลายส่วน ร่างสูงโปร่งของเขาอยู่ในท่านั่งคุกเข่าในอ่างน้ำปล่อยให้ท่อนเนื้อบุรุษชูชันอยู่ริมขอบกลีบเนื้ออวบนูนกลางเรียวขาขาวนวลของอิ๋งซินเนื้อสัมผัสเนื้อเสียดสีกันไปมากู้เฉิงฮว่าใบหน้าแดงซ่านด้วยความอยากกระสัน ก่อนพรมจูบลงบนยอดดอกบัวแดงชูช่อตรงหน้า ยอดถันเล็กแดงของอิ๋งซินขนาดพอดีมือนัก เขาไม่ทันสังเกตว่ายอดเนินเนื้อของนางนั้นมีขนาดใหญ่โตกว่าสตรีรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างมาก ยามนี้เนินเนื้ออวบอิ่มถูกเค้นคลึงด้วยฝ่ามือไม่หยุด ‘กลิ่นตัวเจ้าช่างหอมเสียจริง...’ ‘...อุ้ย!!!..คุณชายโปรดเบามือด้วยเจ้าค่ะ’ ‘...อ๊า!!!...’ อิ๋งซินร้องครางกระสันเสียวพลันกู้เฉิงฮว่าละจากทรวงอกตรงหน้า ใช้สองมืออุ้มยกบั้นท้าย อิ๋งซินให้ลอยขึ้นมาเหนืออ่างน้ำก่อนประกบริมฝีปากเข้าดูดดื่มกลางร่องดอกบัวแดงฉ่ำเยิ้ม ร่างบางพลันดิ้นพล่านทั้งร่างสตรีนางนี้ช่างไวต่อการสัมผัสยิ่งนัก แตะต้องนางเพียงเท่านี้ร่างกายนางแทบจะละลายลงบนฝ่ามือเขา ‘คุณชาย...ข้าน้อยเสียวเจ้าค่ะ.....โอ๊ะ!!’ ‘อารมณ์ราคะเจ้าช่างซื่อตรงนัก...เจ้าจงมอบมันให้กับข้าเถิด’ กู้เฉิงฮว่าประกบบั้นท้ายเล็กบางลงมาอยู่ระดับเดียวกับท่อนเอ็นแข็งชูชัน ส่วนปลายบานเสียบซุกเข้าร่องสวาทอิ๋งซินพอดิบพอดี ‘..อ๊ะ!!!!.....คุณชาย!!!.....ยั้งมือก่อนเจ้าค่ะข้าน้อยเจ็บเจ้าค่ะ!!!’ ดวงตากลมโตช้อนสายตาขึ้นมองปลายคางบุรุษใบหน้างดงาม บุรุษผู้นี้ร่างกายบอบบางหากแต่ขนาดแท่งเนื้อตรงกลางหว่างขานั้นใหญ่โตมากมายเหลือเกินอิ๋งซินพลันร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด ‘เจ้าอายุเท่าใด?’ ‘เรียนคุณชายปีนี้อิ๋งซินสิบหกปีเจ้าค่ะ’ ‘เจ้ามิใช่เด็ก....’ ‘เจ้าค่ะ’ ‘...กรี้ดดด!!!!...’ กู้เฉิงฮว่าเมื่อได้ยินว่าสตรีนางนี้อายุสิบหกปี จึงจงใจกระแทกบั้นเอวเสียบแทงท่อนเนื้อเข้าร่องราคะเล็กแคบเต็มแรง!!! สตรีอายุสิบหกปีนั้นไม่ใช่เด็กอีกต่อไปนางเติบโตเต็มที่สำหรับให้ความสำราญบุรุษ หากแต่ร่องรักของอิ๋งซินนั้นมีขนาดเล็ก จนคราแรกเขาคิดว่านางยังไม่พ้นวัยปักปิ่นหรืออย่างไร ‘....อูย!!...ร่องสวาทเจ้าเล็กเสียจริง...’ แม้จะเล็กมากยามกู้เฉิงฮว่าสอดใส่แท่งเนื้อบุรุษของตนจนสุดลำ พบว่าร่องราคะของอิ๋งซิน นั้นสอดรับกับร่างกายบุรุษของเขาได้เป็นอย่างดี ยามนี้หว่างขาเรียวบางเจ็บจนชาหากแต่สัมผัสภายในนั้นกลับตอดรัดแท่งเนื้อบุรุษใหญ่โตอยู่ตลอดเวลา กลิ่นโลหิตบางเบาจากกลางหว่างขาลอยมากระทบปลายจมูกผสมปนเปกับสมุนไพรกระตุ้นราคะเบื้องล่าง...กู้เฉิงฮว่าบรรจงกระแทกกระทั้นบั้นท้ายบอบบางให้แนบแน่นถึงอารมณ์ ทุกการกระทำเข้าออกล้วนดุดันเร่งร้อนด้วยว่ายามนี้เขานั้น อยากกระสันในเรือนร่างสตรีอย่างถึงที่สุด ทั้งยังเร่งเร้าร่างกายตนอย่างหนักหน่วงจนแทบจะเห็นสวรรค์อยู่รำไร ‘...ฮือ...คุณชายเมตตาอิ๋งซินด้วยเจ้าค่ะ’ ‘ข้าเจ็บเจ้าค่ะ....คุณชาย’ อิ๋งซินร้องครวญครางไปตามแรงกระแทกอันหนักหน่วงจากกู้เฉิงฮว่า ร่องราคะแดงฉ่ำของนางยามนี้ยังงดงามอยู่หรือไม่ไม่อาจทราบได้เลย นางยังเป็นสาวบริสุทธิ์ทั้งยังต้องมารองรับแรงราคะจากท่อนเนื้ออันใหญ่โตคุณชายรูปงามผู้นี้ .......พรึบ!!........ ก่อนเขาจะปลดปล่อยน้ำราคะอันหนักหน่วง กู้เฉิงฮว่ากลับยอมถอนแท่งเนื้อแข็งชันของตนออกจากร่องราคะบวมแดงก่อนอุ้มร่างบางมายังเตียงนอนอ่อนนุ่ม ท่อนเนื้อแข็งชันมีคราบโลหิตพรหมจรรย์ติดอยู่ยังคงชูชันอย่างน่าเกรงขาม อิ๋งซินใบหน้าร้อนแดง บุรุษผู้นี้พรากพรหมจรรย์สิบหกปีของนางอย่างง่ายดาย กลับยอมหยุดการกระทำเพียงนางร่ำร้องว่าเจ็บปวดกู้เฉิงฮว่าวางร่างนุ่มนิ่มลงบนเตียงหันหลังเดินกลับไปที่ฉากบังตา ‘เดี๋ยวก่อนเจ้าคะ!!!’ อิ๋งซินใช้สองมือโอบคว้าช่วงเอวแข็งแรงไว้แน่น...เห็นเขาเตรียมตัวจากไปนางไม่อาจปล่อยให้บุรุษผู้เป็นครั้งแรกของนางจากไปทั้งอย่างนี้ ‘...ให้....ให้ข้าช่วยทำให้ท่านนะเจ้าคะ’ อิ๋งซินทั้งกระดากทั้งเขินอายด้วยว่านางเป็นสตรีที่กำลังเสนอตัวปรนเปรอความสุขกระสันให้บุรุษด้วยตนเอง ดวงตางดงามของนางเอ่อคลอหยาดน้ำก่อนช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้างามของกู้เฉิงฮว่า ฝ่ามือเรียวเล็กคว้าจับแท่งเนื้อแข็งชันของเขาไว้พลางขยับฝ่ามือลูบไล้อย่างทะนุถนอม "...อ่า!!!!!...." กู้เฉิงฮว่าถึงกับร้องครางแผ่วเบายามถูกริมฝีปากบางบรรจงลามเลียไปทั่วหัวปลาย เขาไม่ได้จะจากนางไปหากแต่ตั้งใจหยิบเสื้อคลุมของตนก่อนกลับมาบรรเลงบทรักกับร่องราคะของนางต่อ .....ไหนเลยจะเป็นฝ่ายถูกนางใช้ริมฝีปากอุ่นร้อนกระทำให้ตนแทน.... ก่อนตนเองจะปลดปล่อยออกมาปลายนิ้วเรียวยาวช้อนปลายคางของอิ๋งซินให้นางหยุดการกระทำนั้น พลันยกร่างของนางขึ้นคร่อมท่อนล่างของเขาอีกครั้ง “....กรี้ด!!!...” “...อั้ค!!!!...” ร่องสวาทอิ๋งซินซุกประกบลงแท่งเนื้อใหญ่ยาวจนนางสำลักความใหญ่โตนั้นอีกครั้ง หากแต่ร่องราคะอุ่นร้อนของนางพลันรับรู้ถึงความหยาดเยิ้มอันเร่าร้อนพวยพุ่งออกมาจากร่างของเขา น้ำราคะขาวขุ่นไหลทะลักเข้าสู่ร่องราคะเล็กแดงของนาง จนบัดนี้ร่องราคะอิ๋งซินทั้งชื้นแฉะทั้งเหนียวข้นเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำราคะบุรุษ ------------------------------------------- หากชื่นชอบโปรดกดติดตาม เป็นกำลังใจให้กันได้นะคะ รักนักอ่านมาก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม