ตอนที่ไม่มีชื่อ
1045 คำ
ร่องสวาทอิ๋งซินซุกประกบลงแท่งเนื้อใหญ่ยาวจนนางสำลักความใหญ่โตนั้นอีกครั้ง หากแต่ร่องราคะอุ่นร้อนของนางพลันรับรู้ถึงความหยาดเยิ้มอันเร่าร้อนพวยพุ่งออกมาจากร่างของเขา น้ำราคะขาวขุ่นไหลทะลักเข้าสู่ร่องราคะเล็กแดงของนาง จนบัดนี้ร่องราคะอิ๋งซินทั้งชื้นแฉะทั้งเหนียวข้นเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำราคะบุรุษ
ลง
น้ำราคะของเขาเป็นยาแก้ชั้นดีอิ๋งซินได้รับน้ำราคะขุ่นคาวเข้าไปเต็มร่องรัก นางไม่ได้รู้สึกเจ็บแสบเหมือนในคราแรกร่องราคะเล็กจ้อยนั้นพลันลื่นไหล คราวนี้กู้เฉิงฮว่าไม่ยอมยั้งมืออีกเป็นครั้งที่สองเขาบรรจงมอบความกระสันในบุรุษสตรีแก่อิ๋งซินจนถึงแก่นแท้
.......ตับๆๆๆ......ตับๆๆๆๆ.......
‘....อ๊า!!!!.......อ๊า!!!!!....’
‘อิ๋งซินเสียวเจ้าค่ะ....คุณชายอย่าหยุดเจ้าค่ะ’
‘...โอ๊ว!!!.....เสียว!!!!...’
คุณชายรูปงามผู้นี้บทรักเร่าร้อนบ้าคลั่งยิ่งนักเขาสูบกลืนความสาวจากร่างกายนางไม่มีเหน็ดเหนื่อย พลอยชักนำให้นางเสียวซ่าบซ่านไปทั้งท้องน้อย
‘.....อ่า!!!!.....ข้าใกล้แล้ว!!....’
‘...มอบให้ข้าเถิดเจ้าค่ะคุณชาย!!!...’
กู้เฉิงฮว่าออกแรงกระแทกสุดลำเอ็นทั้งสองต่างเร่งเร้ากันและกันจนถึงฝั่งสวรรค์ด้วยกันทั้งคู่ หากแต่กู้เฉิงฮว่าหาได้หยุดสอดใส่แท่งเนื้อของเขาลงร่องกลีบบัวของอิ๋งซินไม่
‘...ร่องราคะเจ้าเล็กเช่นนี้...ข้าชอบนัก!!!’
‘ข้าเป็นของคุณชายเจ้าค่ะ....โอ๊ว!!!..’
‘...อิ๋งซิน!!...อิ๋งซินของข้า!!!...’
‘...อ๊า!!!!...’
เรือนร่างอิ๋งซินถูกกู้เฉิงฮว่าพลิกตลบครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่เพียงแต่บนเตียงหากแต่ทั้งคู่กอดก่ายกันแม้ริมหน้าต่าง ยามร่างขาวผ่องบอบบางหันหลังพาดเกยขอบหน้าต่างนั้น แรงกระแทกจากบั้นเอวดุดันของกู้เฉิงฮว่าทำเอาสองเต้าใหญ่กระเด้งกระดอน
‘...อ่า!!....ร่องรักเจ้าเหตุใดตอนรัดข้าไม่หยุดเช่นนี้...เจ้าจะทำข้าคลั่งนะอิ๋งซิน’
‘...ข้าไม่รู้เจ้าค่ะ....ข้ารู้แต่เพียงข้าชอบคุณชายเจ้าค่ะ......กรี้ด!!!!!!....’
ได้ยินร่างบางเอ่ยวาจาหวานหูกู้เฉิงฮว่าถึงกับขยับโยกท่อนเอ็นใส่ร่องราคะอิ๋งซินหนักขึ้นไปอีก
‘....อั้ค!!!!.....’
ร่างบางกระตุกถี่ยามถึงสรวงสวรรค์ร่องราคะซื่อตรงของนางหลั่งน้ำหวานฉ่ำเยิ้ม หากแต่ไม่อาจหยุดยั้งแรงกระแทกเร่าร้อนไปได้
อิ๋งซินถูกองครักษ์กูพาขึ้นสวรรค์อยู่เช่นนั้นจนเวลาผ่านไปเกือบค่อนรุ่ง กู้เฉิงฮว่าจึงได้ถอนท่อนเนื้อแข็งชันออกจากร่างของอิ๋งซิน เขาตักตวงความสุขกระสันต์จนปลดปล่อยตนเองไปนับสิบครา
ผ้าห่มนิ่มลื่นเบื้องล่างเต็มไปด้วยคราบน้ำราคะข้นขาว ยามน้ำราคะบริสุทธิ์นี้พรั่งพรูออกมา กู้เฉิงฮว่าไม่ได้ถอนเอาแท่งบุรุษของตนออกจากเรือนร่างอิ๋งซินแต่อย่างใดเพียงแต่น้ำราคะของเขามีมากมายเสียจนเอ่อล้นออกมาจากร่องสวาทของนางเสียเอง
อิ๋งซินนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงไม่อาจรู้ได้ว่าเรือนร่างบอบบางของนางถูกบุรุษรูปงามผู้นี้กระทำย่ำยีไปกี่ครั้ง นางรับรู้เพียงว่าตนนั้นต้องมอบความสุขให้กับชายผู้นี้อย่างถึงที่สุด
กู้เฉิงฮว่าอุ้มร่างบางของนางมายังอ่างน้ำอีกครั้งก่อนบรรจงลูบไล้เนื้อตัวขาวนวลนั้นอย่างเบามือ เมื่อล้างชำระคราบไคลให้อิ๋งซินแล้วจึงอุ้มนางมานอนตามเดิมก่อนเหน็บชายผ้าให้นางจนเรียบร้อย
‘นางเป็นของข้าแต่ผู้เดียว’
กู้เฉิงฮว่าโยนถุงเงินใบหนักให้ผู้ดูแลก่อนจากไปในค่อนรุ่งคืนนั้น หลังจากเขาพานายน้อยกลับมาทวงราชบัลลังก์ที่วังหลวง
นึกไม่ถึงนางแอบแฝงกายเป็นนางกำนัลเข้าวังเพื่อมาตามหาเขา
คืนนั้นที่อุทยานท้ายวังยามได้พบหน้านางในคราบนางกำนัลจู๋เสียนกู้เฉิงฮว่าถึงกับฉุดนางมาขยี้สวาทอีกครั้ง
ทั้งที่ยังอยู่ในหน้าที่หากแต่จิตใจกู้เฉิงฮว่าไม่อาจปฏิเสธเรือนร่างอิ๋งซินไปได้ ครั้งนั้นกู้เฉิงฮว่าใช้ยาเม็ดตลบสวรรค์กลับคืนสู่ใบหน้าเดิมของตนหาใช่เป็นบุรุษรูปงามหากแต่เป็นเพียงบุรุษธรรมดา
อิ๋งซินนางกลับไม่รังเกียจใบหน้าเช่นคนธรรมดาของเขา นางจดจำกลิ่นกายเขาได้ส่วนเรื่องคืนนั้นกู้เฉิงฮว่าไม่อาจตักตวงเรือนร่างอิ๋งซินได้นานนัก
‘ท่านคือ....คุณชาย.......หรือเจ้าคะ??’
อิ๋งซินส่งเสียงรอดไรฟันออกมาแผ่วเบา
‘เจ้า??’
‘มิใช่ท่านจดจำข้าได้หรอกหรือเจ้าคะ?’
อิ๋งซินใบหน้าร้อนผ่าวทั้งน้ำเสียงทั้งกลิ่นกายคนตรงหน้า เป็นคุณชายรูปงามผู้นั้นคนที่นางมอบร่างกายให้จนหมดสิ้นในคืนนั้น
‘...ข้า??...‘
กู้เฉิงฮว่าอ้ำอึ้ง
‘ข้าจดจำกลิ่นกายท่านได้เจ้าค่ะอีกทั้งน้ำเสียงของท่าน’
ได้ยินเช่นนั้นกู้เฉิงฮว่าแยกท่อนขาอิ๋งซิน ออกก่อนสอดนิ้วมือหยาบหนาเข้าไปยังร่องสวาทสีแดงจนนางเผลอร้องครางออกมา
กู้เฉิงฮว่าใช้ริมฝีปากตนประกบกั้นเสียงครางอันหวานล้ำของนาง พลางกดจูบเร่าร้อนจนริมฝีปากอิ่มแดงบวมเจ่อ
‘หากเจ้าส่งเสียงอีก ข้าจะมัดปากเจ้า’
กู้เฉิงฮว่าส่งสายตาหวานล้ำขณะข่มขู่อิ๋งซินเขาไม่รู้ตัวสักนิดว่าตนเองบรรเลงบทรักด้วยใบหน้าหวานล้ำเช่นใด
อิ๋งซินใช้สองมือประคองใบหน้าบุรุษของนางไว้อย่างทะนุถนอม
นางเฝ้าตามหาเขาไปทั่วจนในที่สุดนางก็ได้พบ จากนี้นางจะไม่ปล่อยให้เขาหายไปจากนางอีก
กู้เฉิงฮว่าทั้งจูบทั้งลูบไล้เรือนร่างขาวนวล ภายใต้ต้นจื่อเถิง บัดนี้แก่นกายของเขาร้อนแน่นไปหมดทั้งยังชูชันเขากลับรีรอ
-------------------------------------------
หากชื่นชอบโปรดกดติดตาม
เป็นกำลังใจให้กันได้นะคะ
รักนักอ่านมาก
- ผู้เขียน
