ฉันเปลี่ยนชุดใส่กางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อครอปสั้นสีขาวโชว์เอวคอดแล้วก็ใส่รองเท้าผ้าใบ สะพายกระเป๋าใบเล็กที่ใส่โทรศัพท์กับบัตรเครดิตได้ ฉันเลือกซื้อของอยู่สักพักใหญ่ๆ ก็กลับมาคอนโด จัดของเข้าที่เรียบร้อยก็ไปอาบน้ำ เตรียมตัวดูนอนซีรี่ย์ เลือกไม่ถูกเลยว่าจะดูเรื่องไหนดี ทั้งยาหยีและนาบีพร้อมใจกันส่งมาให้ซึ่งเยอะมาก เลือกไม่ถูกเลยพระเอกมีแต่คนหล่อๆ ทั้งนั้น แต่ฉันก็เลือกมาหนึ่งเรื่องและในขณะที่กำลังนอนดูซีรี่ย์อยู่นั้น…
ครืด ครืด…. ฉันหยิบมือถือขึ้นมาดูก็เห็นว่านาบีมันโทรมา
(นอนยัง อีนอตอ)
“ยัง ดูผู้ชายในซีรี่ย์อยู่”
(โอ๊ย อันนั้นเอาไว้ก่อน เราไปดูผู้ชายตัวเป็นๆ กันดีกว่า)
“อะไรของแกอีก อีนอบอ”
(ก็โทรมาชวนเพื่อนไปดูผู้ชายไง หล่อๆ งานดีทั้งนั้น)
“ไม่ไป”
(โนวค่า กูกำลังขับรถมารับมึงจะถึงคอนโดแล้วเนี้ย รีบไปแต่งหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย)
“มึงถามกูสักคำยัง กูอยากไปด้วยรึป่าว”
(ถามให้มึงปฎิเสธกูเหรอ อิอิ เร็วๆ รีบเลย ห้ามเกิน 45 นาทีนะ)
“มึงจะมาจำกัดเวลากูทำไม”
(อีก 30 นาทีกูจะไปถึงคอนโดมึง และอีก 15 นาที คือกูรอมึงได้แค่นี้ รอในรถนะกูจะนั่งฟังเพลงรอ)
“เออๆ แล้วไอ้หยีล่ะ”
(ใครจะกล้าชวน เดี๋ยวผัวมันมายิงกูหรอกชวนเมียเขาไปเที่ยวกลางคืน)
“คิกคิก ก็จริงเนอะ หน้าตาพี่เขาดูดุมาก”
(เออดิ กูยังไม่มีผัวเลยยังไม่อยากตายแถมยังไม่ได้ใช้งานด้วยซ้ำ กูจะอายุสั้นไม่ได้เด็ดขาด)
“คิก คิก งั้นแค่นี้นะอีนอบอ”
“เออ อีนอตอ เจอกัน”
45 นาทีเป๊ะ ไม่มีขาดไม่มีเกิน
ชุดที่ฉันใส่วันนี้… เดรสสั้นสีเงินอมเทาวิ้งๆ โชว์สัดส่วนเต็มที่ ก็โสดแล้วอะนะ อยากทำอะไรก็ทำ อยากใส่อะไรก็ใส่ ไม่ได้ทำเพื่อประชดใคร อะไรที่ทำแล้วชอบ อะไรที่ใส่แล้วสวยก็ทำๆ ไปเถอะ ส่วนนาบีรายนั้นก็สวยจึ้งไม่ไหว โชว์สัดส่วนเต็มที่เหมือนกัน นี่ถ้ายาหยีได้มาด้วยนะ สนุกแน่นอน เพราะเราสามคนเป็นสาวฮอต แอบเสียดายอ่ะ
@ xxx ผับใจกลางเมือง
“ผับใหม่ หรือว่าเราไม่เคยมากันวะนาบี”
“ผับซิงค๊า ผับเปิดใหม่เลย มันว้าวตรงไหนแกรู้มั้ย”
“...”
“ที่นี่นะ เขาคัดหน้าตาเด็กเสิร์ฟมาก ผู้ชายน่ะหล่องานดีลอนเป๊ะปังกันทุกคนเลย”
“มีแต่พนักงานผู้ชายเหรอ”
“ก็… ได้ข่าวว่างั้นนะ อารมณ์แบบกึ่งผับกึ่งโฮสต์น่ะ”
“อย่าบอกนะว่ามึงจะ หะ หิ้ว ผู้ชายกลับ”
“ถ้าถูกใจก็ไม่แน่”
“อีนาบี กูจะฟ้องไอ้หยี มึงนี่แรดขึ้นทุกวัน”
“โอ๊ยอีนี่ พูดเล่นหรอกน่าแค่มาเปิดหูเปิดตาน่ะ ฉันเบื่อการนัดบอร์ดแล้วอ่ะ ขอพักชมสิ่งที่สนใจสักครู่”
“ถามจริงเถอะ ทำไมมึงชอบนัดบอร์ดวะ”
“ก็แม่กูชอบจับคู่กูกับลูกชายเพื่อนอยู่นั่นแหละ กูเลยแกล้งบอกว่ามีคนคุยอยู่ แต่กูไม่มีแฟนจริงๆ ไง กูเลยต้องสร้างแฟนปลอมๆ ขึ้นมา โดยการนัดบอร์ดทุกวัน แล้วก็ต้องอ้างว่าออกไปเที่ยวไปทานข้าวกับแฟน”
“แล้วแม่มึงเชื่อ?”
“ไม่รู้ดิ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรนะ เขาคงคิดว่ากูโสดมั้งเลยจะจับคู่ให้ แต่พอกูโกหกว่ามีแฟน แม่ก็เลยหยุดเลิกจับคู่”
… “แล้วมึงถามอะไรมากเนี้ย ลงจากรถกันเถอะ เวลากำลังได้พอดีเลย”
“เออๆ ไปดิ”
“แหม เดินนำเหมือนเคยมาเลยนะอีนอบอ”
“ครั้งแรกย่ะ แต่กู…โทรจองโต๊ะไว้แล้วนะ อิอิ”
“มึงหันมามองกูก่อนอีนาบี กูสวยยัง”
“โอ้ย สวยปะล่ำปะเหลือค่าเพื่อน สวยกริบ นมเด้ง ก้นกระดก”
“ฮ่าๆ แกนี่เวอร์จริงๆ”
“แหม กูรู้หน่าว่ามึงชอบ”
“คิกคิก ~~ ”
โต๊ะที่นาบีจองไว้ ค่อนข้างจะเป็นโซนส่วนตัวนิดนึง แต่ประเด็นคือ อีนี่มันจัดเด็กเสิร์ฟ 10 คน บ้าไปแล้ว มันบ้าไปแล้วอะไรจะขนาดนั้น
“อีนอบอ มึงจะเรียกเด็กเสิร์ฟมาทำไมเยอะแยะ กูอยู่กับมึงแค่สองคนเองนะ”
“เรียกให้มาเต้นไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเสียบให้แกดูไง นี่กูทำเพื่อมึงเลยนะ”
“ตรงไหนที่ทำเพื่อกู”
“เอ้า กูก็กลัวมึงยังเสียใจอยู่ไง กูเลยชวนเพื่อนเปิดหูเปิดตา”
“กูให้มึงพูดอีกทีว่าทำเพื่อกู”
“เพื่อมึง จริ๊งงง แต่กูก็แบบว่า เอ้อ.. ผลพลอยได้ไง”
เอาจริงๆ งานดีทั้งนั้น หุ่นเป๊ะลอนปังเหมือนที่นาบีบอกไม่มีผิด พวกเขาไม่ได้ถอดเสื้อโชว์นะ แต่คือแบบปลดกระดุมเสื้อลงมา 2-3 เม็ด พอให้เซ็กซี่และยังคงคีพลุคความดูดีอยู่ และที่นาบีบอกว่าทำเพื่อฉันฉันว่าไม่น่าจะจริงนะ เพราะตอนนี้เพื่อนฉันมันนั่งจ้องผู้ชายไม่กระพริบตาเลย
โซนนี้ที่นาบีจองไว้ เป็นโซนที่มีโต๊ะแค่ไม่กี่โต๊ะ เป็นลานกว้างๆ แต่จำกัดจำนวนโต๊ะซึ่งมีความส่วนตัวขึ้นมานิดนึง หากใครจองโซนนี้สามารถเรียกน้องๆ ให้บริการแบบใกล้ชิดได้ แต่ถ้าหากเป็นโซนธรรมดา จะทำไม่ได้เพราะมันดูโจ่งแจ้งเกินไป แต่บอกเลยว่าร้านนี้คัดหน้าตามาจริงๆ ฉันตาลายไปหมดแล้ว มองคนนี้ก็ดี คนนี้หล่อ นี่อย่าบอกว่าฉันจะใจแตกตามนาบี อีนี่มันคายตะขาบให้ฉันแล้วแน่ๆ
“น้องๆ แก้วนี้พี่ขอเข้มๆ เลยนะ เสิร์ฟให้เพื่อนสาวสุดสวยของพี่”
“อีนาบี มึงจะมอมกูทำไม”
“เอาหน่า ปลดปล่อยไง เดี๋ยวกูพากลับเองไม่ต้องเป็นห่วง”
“มึงพูดน่ะ ดูสภาพตัวเองยัง”
“ไม่ไหวก็เดี๋ยวน้องๆ พาไปส่งเนอะ”
“ยินดีครับคุณนาบีคนสวย”
“ฮ่าๆ พูดดี นี่จ่ะ ทิป”
“สวยแล้วยังใจดีอีกนะครับ”
“แหนะ ไม่ต้องชมบ่อย เดี๋ยวพี่หมดตัว”
ฉันส่ายหน้าให้กับนาบี สรุปใครเปิดหูเปิดตากันแน่ แล้วมันบอกจะพาฉันกลับสภาพมันตอนนี้ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วด้วยซ้ำ แล้วสติฉันตอนนี้เหลือเท่าไหร่กัน เหล้าที่ชงมาก็เข้มซะเหลือเกิน
เที่ยงคืน
นัตตี้และนาบีสภาพตอนนี้ไม่ใช่มะม่วงก็ร่วงได้ แต่คนที่ร่วงไปก่อนแล้วคือนาบี ไม่ว่าใครตอนนี้ก็ขับรถกลับไม่ได้แน่นอน นัตตี้ใช้สติที่มีมากกว่านาบีแค่นิดเดียวมองหาโรงแรมใกล้โดยการค้นหาในอินเตอร์เน็ต นิ้วก็พิมพ์ผิดๆ ถูกๆ ค้นหายังไงก็ไม่ใกล้ซะทีเดียว ให้ขับไปสภาพแบบนี้ไม่รอด จะนั่งแท็กซี่ไปก็ไม่ไว้ใจ
“เอาไงดีวะ”
“อีนาบี มึงตื่น”
“อื้อออ กูจะนอน อย่ากวน”
“อีนาบี นี่ในรถไม่ใช่คอนโดนะ นอนไม่ได้”
“ได้ ฝันดี”
“โอ๊ย อีนี่” นัตตี้บ่นอีกคนที่หลับไม่ได้สติ เธอเองก็ไม่ไหวแล้ว หรือจะหลับแม่งในรถนี่แหละแล้วเปิดกระจกไว้
“กี่โมงแล้วเนี้ย” นัตตี้หยิบมือถือมาดูเวลา แต่เห็น Miss Call 11 สาย จึงกดไปดูว่าใครโทรมาปรากฎว่า…
“พี่เรนเดลล์โทรมาเหรอเนี้ย ไม่เห็นรู้เรื่องเลย คิก สงสัยฉันมัวแต่สนใจหนุ่มๆ อยู่” นัตตี้พึมพำคนเดียว
นัตตี้โทรออกหาเรนเดลล์ จนลืมคิดไปว่าตอนนี้เวลก็เกือบตีหนึ่งแล้ว
“ครับ”
“งาย โทรมามีไรอ่า”
“หื้ม เป็นไรเนี้ย”
“คิก เป็นคนสวยไง”
“...”
“โทรมา มีไรป่าว”
“อยู่ที่ไหน”
“โฮสต์”
“บาร์โฮสต์?”
“กึ่งผับ กึ่งโฮสต์ ซาหนุกมาก” นัตตี้พูดออกไปแบบนี้แต่ไม่รู้เลยว่ากำลังทำให้อีกคนรู้สึกฉุนเฉียวขึ้นมา เรนเดลล์ขบกรามแน่น แสบจริงๆ ไปเที่ยวผู้ชาย แต่กลับปฎิเสธเขาเนี้ยนะ รู้สึกเหมือนโดนเด็กมันลบคม ยอมไม่ได้
“เดี๋ยวไปรับ”
“ใจดีจัง”
“ส่งโลเคชั่นมา”
“ไม่ไหวอ่า ตาจะปิดพิมพ์ไม่ได้ละ”
“โดนดีแน่”
“อะไรนะคะ”
“บอกชื่อสถานที่มา”