เช้าวันรุ่งขึ้นยัยหนูมู่ลี่วันนี้เธอหยุดเพราะเธอโดนคุณป๋าราฟาเอลของเธอนั้นจัดหนักเกือบทั้งคืนจนไม่ได้นอนเพราะตั้งแต่ตี 2 จนถึงเช้าเธอเองก็ช้ำไปหมดเธอลุกแทบไม่ได้เลยจากเตียง
"มู่ลี่ขาคุณป๋าเตรียมข้าวให้แล้วนะคะ"
"ขอบคุณค่ะป๋าแต่ว่าวันนี้มู่ลี่มีส่ง order ขนมลูกค้า 5 เจ้านะคะ"
"เอาอย่างนี้ไหมคะเดี๋ยวให้แอลจุดการให้นะคะ"
"ก็ได้ค่ะมู่ลี่เองก็คิดว่าคงทำไม่ไหว"
"ฮ่าๆๆ จะไหวได้ยังไงดูสภาพตัวเองก่อนสิคะตอนนี้ลุกจากเตียงให้ได้ก่อนนะ"
"คุณป๋าไม่ต้องมาพูดเลยค่ะใครล่ะคะที่ทำให้มู่ลี่ต้องเป็นสภาพนี้"
"คุณป๋าขอโทษค่ะก็มู่ลี่ของคุณป๋าหวานทั้งตัวขนาดนี้จะให้ป๋าอดใจยังไงล่ะคะ"
"คุณป๋าพูดอะไรไม่อายปากเลยค่ะ"
ตอนนี้สองหัวใจที่มีความเข้าใจกันมากขึ้นและดูเหมือนว่าความเข้าใจของเขาทั้งสองกำลังคลิกไปในคลื่นเดียวกัน มันช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดนับตั้งแต่วันที่มู่ลี่ได้ตัดสินใจออกจากบ้านสวนมาวันนี
