เช้าวันใหม่ของคนสองคนที่นอนกอดกัดกลมแสงสาดส่องเข้ามาพระอาทิตย์ที่ตอนนี้สดใสกว่าทุกวันที่ผ่านมา ราฟาเอลกับยัยหนูมู่ลี่ตื่นขึ้นและใส่บาตรพระไปด้วยกันเพื่อให้ชีวิตหลังจากนี้ของทั้งสองคนร่มเย็นเป็นสุขไปตลอด หลังใส่บาตรเสร็จทั้งสองพากันจูงมือเข้าบ้านหลังเล็กๆ ที่อบอุ่น ยัยหนูมู่ลี่เธอหันไปจ้องหน้าคุณป๋าของเธอที่สภาพของเขาช่างแตกต่างกับตอนที่เธออยู่ด้วยมากหนวดเคราที่ยาวรุงรัง ผมก็ยาวจนแทบปิดตา ใบหน้าอ่อนแรงและดูผอมไปมากเธอจึงเดินไปจับใบหน้าของร่างสูงที่ตอนนี้ทอดกายนั่งเตรียมของเพื่อจะไปร้านกับยัยหนูของเขาที่ร้านกาแฟ
“ป๋าค่ะ ป๋าทำไมปล่อยตัวแบบนี้ค่ะ”
“ทำไมค่ะป๋าไม่หล่อแล้วหรอค่ะ”
“เอาอะไรมาไม่หล่อค่ะ แค่มันดูผอมไปมากค่ะ”
“มู่ลี่ก็ผอมมากไม่ต่างจากป๋านะค่ะ”
“ดูซิค่ะยังมาย้อนกลับมู่ลี่อีก หนวดเคราเต็มหน้าผมก็ยาวจนจะปิดตาอยู่แล้วค่ะไปร้านแบบนี้ไม่ได้นะค่ะเดี๋ยวลูกค้าตกใจคิดว่าโจรเข้ามาปล้นร้าน ฮ
