EPISODE 2 | สถานะจำยอม
1311 คำ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
“…กูขอเวลาแค่หนึ่งเดือน แล้วกูจะเอาเงินมาคืนมึง ถึงเวลานั้นกูจะมารับน้องกูคืน” คนที่เป็นหนี้และกำลังเป็นพี่ชายสารเลวในความคิดน้องบอกเพื่อนเก่าด้วยขอบตาที่แดงก่ำ มันไม่มีทางเลือกอื่นจนต้องทำแบบนี้ วิธีนี้วิธีเดียวนั่นแหละที่คนตรงหน้าต้องการ
“นี่เงินที่มึงต้องการ” เจโรมโยนปึกเงินจำนวนสี่ปึกลงตรงหน้าคนที่เขาเคยเรียกว่าเพื่อนพลางแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน
“แล้วกูจะรีบหามาคืน”
“เรื่องของมึง จะรีบหรือไม่รีบก็เรื่องของมึง เพราะตราบใดที่มึงยังไม่คืนเงินกู นั่นก็แปลว่ากูก็ยังมีความสุขกับของเล่นที่มึงส่งมาให้กูเล่นแก้เบื่อ”
“มึงเปลี่ยนไปมากนะโรม”
“งั้นเหรอ มึงรู้สึกแบบนั้นเหรอ”
“มิเกลเป็นน้องกูนะ เป็นน้องสาวแค่คนเดียว มึงเองก็เคยเจอมิเกลบ่อยๆ ตอนที่เรา…”
“ครั้งหนึ่งผู้หญิงที่มึงเรียกว่าเมียในตอนนี้ก็เคยเป็นของกูมาก่อนเหมือนกัน หรือมึงลืม?” กานต์เบือนหน้าออกไปอีกทาง
เพราะคนรักของเขาเคยคบกับมัน เพราะ ‘เพียงฟ้า’ เคยเลือกเขาและทิ้งมัน ความเป็นเพื่อนระหว่างเขาและเจโรมถึงได้แตกหักมาจนถึงวันนี้
และเขาพลาดเองที่ก่อหนี้จนไม่มีหนทางให้ไปต่อ ไม่มีใครที่ช่วยเขาได้นอกจากมัน เขาเลยต้องยอม แม้ข้อเสนอที่มันต้องการจะเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการและไม่เคยอยากให้มันเกิดขึ้นเลยก็ตาม
“แล้วกูจะมารับน้องกูคืน”
“อ่า ถึงตอนนั้นกูก็คงเบื่อน้องมึงแล้วเหมือนกัน”
•••
ร่างสูงก้าวเข้ามาในห้องชุดหรูในตอนเกือบสี่ทุ่ม ดวงตาคมกริบกวาดมองออกไปรอบๆ ห้องเพื่อมองหาสิ่งมีชีวิตที่หายใจอยู่ในนี้ร่วมสัปดาห์ที่เขาไม่เคยเข้ามาทวงสิทธิ์ของตัวเอง
“คะ คุณ” กลิ่นกายหอมๆ ที่ลอยผ่านเข้ามากับเสียงหวานคลอความตกใจส่งผลให้เจโรมหันไปมองอัตโนมัติ
ร่างบางที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จหมาดๆ และทั้งตัวถูกห่อหุ้มไว้ด้วยผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวทำให้มาเฟียหนุ่มหลุดเสียงในลำคอแผ่วเบา
“ฉันทำให้เธอตกใจเหรอ”
“ทำไมคุณไม่กดออดก่อนล่ะคะ”
“นี่มันคอนโดฉัน” มิเกลหลุบตามองต่ำก่อนที่สองมือจะยกพนมลวกๆ แล้วกล่าวออกไป
“ขอโทษค่ะ หนูแค่ไม่คิดว่าคุณจะมา”
“พี่ชายเธอเอาเธอมาขัดดอกนะ และหลายวันที่ผ่านมาฉันยังไม่ได้อะไรกลับคืนเลย” ร่างสูงก้าวผ่านหน้าไปที่โซฟาหรู ปล่อยให้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงลอยเข้าจมูกเล็กก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งแล้วหันกลับไปหยุดสายตาที่ร่างบางตามเดิม
“แปลว่าวันนี้คุณ…” มิเกลพูดออกมาได้แค่นั้น วินาทีที่เผลอสบตาคมคู่นั้นหัวใจดวงน้อยพาลเต้นรัวแรงอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วกลับมาคุยกับฉัน”
“ได้ค่ะ คุณรอหนูแป๊บนึงนะคะ” ร่างบางโคลงศีรษะลงเบาๆ ก่อนจะรีบหมุนตัวกลับ ทุกการเคลื่อนไหวอยู่ในสายตาของมาเฟียหนุ่มตลอดเวลา
สวยหยดขนาดนั้น หากตกอยู่ในมือของคนอื่น เธอคงถูกขย้ำจนไม่เหลือซากไปแล้ว เกิดมาซวยจริงๆ ที่ได้เป็นน้องสาวของคนที่กล้าทำแบบนั้นกับน้องสาวตัวเองได้ลง ต่อให้เขามีส่วนในเรื่องนี้ แต่มันก็ไม่ทั้งหมดอยู่ดี
แค่เมียกับน้อง คนที่ไอ้เพื่อนสารเลวนั่นเลือกคือเมีย น้องอย่างเธอเลยซวย!
“หนูพร้อมจะคุยกับคุณแล้วค่ะ” ร่างบอบบางกลับออกมาอีกครั้งด้วยการสวมชุดนอนอย่างมิดชิด แต่ความมิดชิดที่มากเกินไปมันทำให้เขาหลุดขำ
“นี่คือชุดนอนเธอ?”
“ค่ะ ชุดนอนหนูเอง” คนที่สวมชุดนอนมิดชิดก้มหน้ามองชุดตัวเองพลางยิ้มเก๋ พยายามอย่างมากที่จะเป็นเด็กดีไม่ทำให้เขาต้องหงุดหงิด เพราะถ้าจะให้พูดกันตามจริงแล้ว เขาคือผู้มีพระคุณที่ช่วยเหลือเธอ ต่อให้เธอจะกลัวเขาแค่ไหน แต่เธอก็หลบเลี่ยงเขาไม่ได้อยู่ดี
“มานั่งตรงนี้” เจโรมปรายตามองโซฟาหรูข้างลำตัว และเธอก็เหมือนตุ๊กตาที่รับคำสั่งได้ เขาบอกหรือสั่งให้ทำอะไรเธอก็รีบทำทันที
“ใส่ชุดนอนมิดชิดขนาดนี้คือกลัวฉัน?”
“วันนี้อากาศเย็นนิดหน่อย หนูเลยเลือกชุดนอนแบบแขนขายาวค่ะ”
“หึ! ปกติมีผู้หญิงหลายคนอยากขึ้นเตียงกับฉันนะ ไม่คิดว่าเธอจะไม่เป็นหนึ่งในนั้น”
“ผู้หญิงพวกนั้นอาจจะชอบคุณค่ะ”
“แล้วเธอไม่ชอบ?”
“คุณเป็นผู้มีพระคุณค่ะ หนูถือว่าคุณช่วยหนูไว้”
“เธอตอบไม่ตรงคำถามนะ ฉันถามว่าเธอไม่ชอบฉันเหรอ?”
“หนูแค่อยู่กับคุณเพื่อรอพี่ชายหาเงินมาใช้หนี้คุณค่ะ หนูไม่ควรรู้สึกแบบนั้น”
“ทั้งที่เธอรู้ข้อตกลงระหว่างเราเป็นอย่างดีงั้นเหรอ” เจโรมเอียงคอถาม เขาชอบผู้หญิงที่ตรงไปตรงมาก็จริง แต่เขาไม่แน่ใจว่าสำหรับผู้หญิงคนนี้ เธอรู้สึกแบบนั้นจริงๆ หรือแค่ทำตัวแตกต่างให้เขาสนใจ
“หนูรู้ค่ะว่าหนูต้องนอนกับคุณ”
“อ่า แล้ว?”
“คุณมีแฟนไหมคะ”
“ถามทำไม”
“หนูคงรู้สึกแย่มากถ้าต้องทำแบบนั้นกับคุณในขณะที่คุณมีแฟน”
“ดูเธอจะเป็นคนที่ชอบแคร์ความรู้สึกของคนอื่นดีนะ”
“คนที่ไม่รู้เรื่องด้วยและไม่ได้ผิดอะไรไม่ควรต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลยนะคะ”
“เธอจะบอกว่าถ้าฉันมีแฟน เธอจะไม่นอนกับฉันเหรอ แบบนั้นก็แปลว่าเธอผิดข้อตกลงนะ”
“หนูแค่คิดว่าคงไม่มีใครรับได้หากถูกทำแบบนั้นลับหลัง โดยเฉพาะคนที่เราไว้ใจ”
“งั้นเอาเป็นว่าถ้ามีวันนั้น ถ้าถึงวันที่ฉันเจอผู้หญิงสักคนที่ดีพอ ฉันจะไม่ยุ่งกับเธอก็แล้วกัน เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด เพราะฉันไม่มีใคร” มิเกลสบายใจเปราะหนึ่งที่รู้ว่าเธอไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับคนที่มีเจ้าของ
“ทำหน้าแบบนี้แปลว่าโอเคแล้ว?”
“ก็สบายใจในส่วนที่ไม่ต้องรู้สึกผิดกับใครค่ะ”
“เธอชื่ออะไรนะ”
“มิเกลค่ะ คุณเรียกหนูว่าเกลเฉยๆ ก็ได้”
“เธอรู้สึกยังไงที่พี่ชายที่แสนดีของเธอทำกับเธอแบบนี้”
“พี่กานต์มีเหตุผลค่ะ”
“เธอจะบอกว่าเธอเข้าใจพี่ชายเธอ ทั้งที่เธอต้องเสียตัวให้ฉันเพราะมันเหรอ?”
“พี่ชายหนูกำลังพยายามหาเงินมาคืนคุณเพื่อพาหนูกลับบ้าน”
“น่าอิจฉาพี่ชายเธอนะที่มีน้องสาวแสนดีขนาดนี้”
“หนูไม่มีใคร ที่ผ่านมาพี่กานต์ก็ช่วยเหลือหนูและเลี้ยงดูหนูเป็นอย่างดีมาตลอด อะไรช่วยได้หนูก็พร้อมที่จะช่วย”
“เชื่อแล้ว ขนาดมันส่งเธอมาเป็นนางบำเรอของฉันเธอยังยอมเลย” เจโรมแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน เขาเสนอทางเลือกให้มันเลิกกับเมียมันที่เคยเป็นของเขามาก่อน เพื่อแลกกับการที่เขาจะช่วยมันในครั้งนี้แต่มันไม่ยอม เขาเลยแกล้งดึงน้องสาวมันมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่มันดันยอม
- ผู้เขียน
