หวานใจมาเฟีย(คนนี้ผมจอง)

น้ำหวาน วริศรา... อายุ28ปี ลูกสาวเตี่ยเทพเจ้าของกิจการยักษ์ใหญ่ประจำจังหวัดมีพี่ชายชื่อเฮียขุนแต่ขอไม่พูดถึง.. (เหนื่อยใจ) เธอคือสาวหน้าหมวยคนที่ใครๆ ก็บอกว่าสวย สวยระดับมิสแกรนด์แต่ๆ แต่ทำไมถึงยังโสด..เหอะ!!ขอโทษนะคะ ไม่ต้องอยากรู้โน๊ะ (เพราะแบบนี้ไงเธอถึงยังโสด ปากดีปากแซ่บไม่มีที่ติ แล้วไม่ได้แซ่บแค่ปากนะ อย่างอื่นก็แซ่บอุ๊บ!!! หมายถึงความสวยน่ะ ยิ้มตามองบน) กลับเข้าสู่เรื่องราวที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นในชีวิตของเธอ นั่นคือการเจอกับคนที่เธอไม่อยากเจอและพยายามหลีกหนีอย่างที่สุด!! เหตุเกิดจากเมื่อหลายเดือนก่อนเธอดันไปต่อยหน้าผู้ชายที่เธอคิดว่าเขาย่ำยีความเป็นหญิงของเธอ ถึงเขาจะบอกว่ายังไม่ได้ทำอะไรเธอเป็นฝ่ายเมาแล้วอ้วกใส่เขา..แต่ใครมันจะไปเชื่อในเมื่อเธอตื่นเช้ามาพร้อมกับเขาแล้วยังไม่มีเสื้อผ้าใส่เลยสักชิ้น โดนต่อยแค่นั้นมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ... เรื่องทุกอย่างมันควรจะจบและลบเลือนไปแต่เขากลับมาปรากฏตัวในงานปาร์ตี้ที่บ้านของเธอ..ปรากฏตัวแบบไหนน่ะเหรอ เหอะ!! ในแบบที่เลวร้ายที่สุดเลยแหละ ในวันนั้นเตี่ยประกาศว่าเขาคือผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัท ทำเอาเธอตกใจช็อกเข้าโรงพยาบาล นอนให้น้ำเกลืออยู่สามวัน ..มันน่าเหลือเชื่อไหมละ เป็นเธอเองแหละที่อยากตายเมื่อรู้ว่าคนที่เคยพลาดนอนด้วยในคืนนั้นมาปรากฏตัวอยู่ในบ้านแล้วยังเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ของบริษัทอีก ให้เธอตายยังดีเสียกว่าเธอไม่อยากให้นายหน้าหล่อนั่นมารู้จักหรือข้องเกี่ยวอะไรกับชีวิตเธอ... คฤหาสน์บ้านเทพพิทักษ์ หลังจากออกจากโรงพยาบาล น้ำหวานก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ยอมออกไปพบเจอใคร...ที่เธอทำแบบนี้ก็เพื่อหลีกหนีการพบเจอนายหน้าหล่อนั่น การได้เจอเขาที่นี่เธอคิดว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ตอนนี้เธอกำลังให้สายสืบช่วยสืบเรื่องของเขาเอาให้รู้ไส้รู้พุงรู้เขารู้เรา เรื่องสืบงานถนัดของเธอเลยแหละ...เหอะเธอเคยสืบเรื่องพี่ชายเพื่อช่วยพี่สะใภ้จนได้เรื่อง!! "เหอะ!! คนอย่างน้ำหวานไม่ใช่คนโง่นะยะ" พูดด้วยท่าทางมั่นใจ ตอนนี้เธอกำลังนั่งอ่านข้อมูลที่สายสืบส่งเข้ามาในจอไอแพด... ยิ่งเลื่อนอ่านเลื่อนดูรูปก็ยิ่งตกใจ ริมฝีปากบางอ้าปากค้างเมื่ออ่านเจอว่าเขาเป็นลูกครึ่งไทยเยอรมันฮ่องกงก็ว่าทำไมหล่อขนาดนั้น...ครอบครัวของเขาอาศัยอยู่ในฮ่องกงและเหมือนจะเป็นตระกูลที่รวยเอามากๆ ส่วนตัวเขาทำงานอยู่เมืองไทย มีธุรกิจโรงแรมคลับหรูในเมืองไทยและบ่อนกาสิโนในฝั่งพม่า โอ้!!พระเจ้านี่มันประวัติมาเฟียชัดๆ 'สายสืบของเธอน่าจะทำงานพลาดแน่ๆ นี่น่าจะเป็นประวัติมาเฟียในหนังมากกว่าเหอะ!! คิดว่าเธอจะเชื่อข้อมูลเหล่านี้หรือไง คนอย่างน้ำหวานไม่เชื่ออะไรง่ายๆ ถ้าไม่เห็นกับตา เธอจะสืบต่อไปและต้องรู้ให้ได้ว่านายนั่นต้องการอะไรถึงเข้ามาซื้อหุ้นบริษัทของเตี่ยและเข้ามาเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่' เพิ่งจะได้พักเรื่องพี่ชาย เธอต้องสืบเรื่องใหม่อีกแล้วเหรอเนี่ย ก็อกๆ ก็อกๆ "อาหวาน นี่เตี่ยเองนะ" เตี่ยเทพยืนเคาะประตูอยู่นาน ไม่รู้ลูกสาวเป็นอะไรตั้งแต่วันเปิดตัวผู้ถือหุ้นรายใหญ่ก็เป็นลมเข้าโรงพยาบาลแล้วยังเอาแต่หลบหน้าหลบตาอยู่ในห้อง... ยืนรอสักพักประตูห้องก็เปิดออก "ห้าวว!!" หาวเอามือปิดปาก "ดึกแล้วนะเตี่ยยังไม่นอนอีกเหรอ" หรี่ตามองเตี่ยทำหน้าเหมือนคนง่วงทั้งที่ก่อนนั้นตาโตเพราะอ่านข้อมูลจากที่สายสืบส่งมา "อั๊วรู้ว่าลื้อก็ยังไม่ง่วงอาหวาน" เตี่ยเทพรู้ทันลูกสาวเสมอ จะไม่รู้ได้ไงเลี้ยงมากับมือ คนนี้แสบสุดๆ แสบทุกเรื่องจริงๆ "โหวเตี่ยอะรู้ทันตลอด หวานยังไม่หายป่วยเลย" เห็นใบหน้าซีเรียสของเตี่ยเธอก็รู้ว่ามีเรื่องแน่ๆ ว่าแต่เรื่องอะไร?? "เตี่ยมีเรื่องอะไรหรือเปล่าหรือว่าพี่ช่อเป็นอะไร" พี่ช่อคือพี่สะใภ้ภรรยาพี่ชายคนที่เธอห่วงที่สุด "อาช่อสบายดีแต่ลื้อนั่นแหละเป็นอะไร เอาแต่หลบหน้าหลบตาอยู่ในห้อง" เตี่ยเทพเป็นห่วงลูกสาวแต่ก็กลัวว่าลูกสาวจะมีแผนการอะไร อาการแบบนี้มีแผนตลอดครั้งก่อนก็วุ่นจนได้เรื่องแต่ทุกอย่างก็จบลงได้ดีเพราะลูกสาว... "หวานเปล่าสักหน่อย ใครหลบหน้าหลบตาไม่จริ้ง ไม่จริง" ยิ้มจริงใจ.. "แล้วอาการป่วยเป็นยังไงบ้างดีขึ้นหรือยัง" ลึกๆ ก็เป็นห่วง "หวานดีขึ้นแล้วค่ะ เตี่ยไม่ต้องห่วงนะ น้ำหวานซะอย่างไม่ตายง่ายๆ หรอกค่ะ" เธอรู้ว่าเตี่ยเป็นห่วงแต่ขอเวลาเธอหน่อย "อืม..ถ้าลื้อหายดีแล้วก็ไปช่วยงานอั๊วที่บริษัทด้วยนะ พรุ่งนี้มีประชุมผู้ถือหุ้นต้องไปกันทุกคน" ประชุมครั้งนี้จำเป็นต้องไปทุกคนเตี่ยเทพเลยต้องมาบอกด้วยตัวเองแต่ก็กลัวว่าลูกสาวจะไปสร้างเรื่องมากกว่าไปช่วยงาน.. "ฮะ!! เตี่ยล้อหวานเล่นหรือเปล่าคะ หวานไม่เคยไปช่วยงานเตี่ยเลยนะแล้วหวานก็มีหุ้นอยู่แค่10เปอร์เซ็นต์เตี่ยเคยบอกว่าไม่ต้องไปก็ได้ ถ้าให้หวานไปจริงๆ บริษัทเตี่ยวุ่นวายแน่ๆ หวานคือตัวป่วนเลยนะ" ป่วนจนเตี่ยไม่ให้มาอีกและที่สำคัญคือเธอไม่อยากไปเจอนายคนนั้น "แต่ครั้งนี้ลื้อต้องไป ลื้อเป็นผู้ถือหุ้นและยังเป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทเพราะฉะนั้นลื้อต้องไป พรุ่งนี้อั๊วจะให้คนมารับลื้อตอนเก้าโมง ต้องเข้าประชุมก่อนสิบเอ็ดโมง อั๊วไปนอนก่อนนะ ง่วงล่ะ" เตี่ยเทพพูดด้วยสีหน้าจริงจังแล้วจากนั้นก็เดินลงบันได "ดะเดี๋ยวก่อนสิเตี่ย!! เตี่ยคะ หวานยังไม่ได้บอกว่าจะไปเลยนะ" เธอตะโกนบอกเตี่ยตามหลังแต่ก็ไม่ทัน..ปกติเตี่ยจะเดินลงบันไดช้ามากแต่วันนี้เดินซะเร็วเชียว "เตี่ยนะเตี่ย ทำไมกลับมาเป็นเตี่ยคนเดิมอีกแล้ว ไม่น่ารักเลยนะ" เตี่ยคนเดิมคือคนที่ชอบบังคับลูกสาวให้ทำตามที่ใจต้องการ เธอไม่ยากไปประชุมพรุ่งนี้แล้วจะทำไงได้ล่ะ เฮ้อ.. นี่เธอกำลังกลัวอยู่เหรอ?? เหอะไม่สิ คนอย่างน้ำหวานไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว..เธอแค่หลบหน้าหลบตาเพราะต้องหาข้อมูลทำความรู้จักกับศัตรู ใช่ศัตรู เขาคือศัตรูของเธอ..