บทที่ 4

829 คำ
"เดี๋ยวค่ะเดี๋ยว" "อะไรอีกทำไมไม่รีบๆเดิน" "คุณโรแลนด์ไปบอกเธออย่างนั้นทำไมละคะ" "ที่เรียกว่าที่รักน่ะหรอสถานการณ์มันบังคับตั้งหากเล่า" "ถึงจะยังไงคุณก็ไม่ควรพูดแบบนั้นเพราะมันไม่ใช่ความจริง" "อยากให้เป็นความจริงไหมละ" เขาขยับเข้ามาใกล้เธออีกนิดหญิงสาวจะถอยหลังก็ถอยไม่ได้ "พอค่ะพอฉันจะไม่ถามอะไรคุณแล้ววันนี้ฉันรบกวนคุณมากเกินไปแล้วค่ะ" "หึเธอเพิ่งจะรู้ตัวหรอว่ารบกวนฉัน" "ค่ะๆ ฉันไม่กล้ารบกวนคุณแล้ว" หญิงสาวรีบหอบหิ้วข้าวของกับไปยังรถยนต์ของชายหนุ่ม เขาพาเธอกลับไปส่งที่บ้านจากนั้นก็ขับไปทำงาน "ซื้ออะไรมาเยอะแยะล่ะลูก" "ซื้อของโปรดของคุณปู่ทั้งนั้นเลยค่ะ วันนี้คุณปู่อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ" "ปู่แล้วแต่หนูเลยลูก" "งั้นเดี๋ยวหนูจัดการให้สุดฝีมือเลยค่ะ" "หมดเวลางานแล้วนะครับคุณโรแลนด์วันนี้คุณจะไปที่ผับไหมครับ" "ฉันจะกลับบ้าน" "อะไรนะครับคุณโรแลนด์จะกลับคอนโดหรอครับ" "ฉันหมายถึงบ้านคุณปู่" บรูโนอดแปลกใจไม่ได้ที่ช่วงนี้ผู้เป็นนายกลับบ้านคุณท่านบ่อยกว่าปกติ "ครับ" เมื่อมาถึงบ้านเขาก็ได้ยินเสียงใสๆของหญิงสาวดังมาก่อนใครหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งแทรกขึ้นมา "ขอบคุณครับ คุณแอนเธียทำอาหารอร่อยจังเลยนะครับ" "ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะคงจะเป็นเพราะคุณนาธานไม่ค่อยได้ทานอาหารรสชาติประมาณนี้มากกว่า" "ทำอร่อยยังไงก็ต้องชมจริงไหมครับคุณปู่" "..." "นึกว่าใครที่ไหนมา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก" นาธานยิ้มอย่างเจ้าเลห์ส่งมาให้โรแลนด์ "ใครให้แกเข้ามาที่นี่" ชายหนุ่มปรี่เข้าไปจะทำร้ายนาธาน แอนเซียตกใจรีบเข้ามาขว้าง "คุณจะทำอะไรคะคุณโรแลนด์ คุณนาธานเขาเป็นเพื่อนคุณไม่ใช่หรอคะ" "ฉันไม่เคยมีมันเป็นเพื่อน" คนเป็นปู่หน้าเสียใจจริงตั้งแต่แรกเขาก็ไม่อยากจะต้อนรับนาธานแต่คนที่ไม่รู้เรื่องราวความขัดแย้งในอดีตอย่างแอนเธียกับเชื้อเชิญชายหนุ่มคนนี้เขามา "ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้" "แล้วถ้าฉันไม่ออกล่ะ" "แกก็จะเจออย่างนี้ไง" ชายหนุ่มใส่หมัดหนักๆที่หน้าของนาธานหนึ่งทีจนเลือดออกมุมปาก "คุณบ้าไปแล้วหรอคะทำไมต้องทำรุนแรงด้วย" "เธอถอยออกไปจากมันเดี๋ยวนี้" เขาสั่งเสียงเข้มแต่สาวเจ้าก็ไม่สนใจ นาธานได้โอกาสสวนกลับโรแลนด์หนึ่งครั้งทำให้ทั้งคู่มีเลือดซิบๆที่มุมปากเช่นกัน พอโรแลนด์ทำท่าจะทำร้ายนาธานอีกทีแอนเธียจึงตบหน้าเขากลับไปก่อน ทุกคนต่างตื่นตกใจกับการกระทำของหญิงสาวโดยเฉพาะคนที่ถูกตบ เขารู้สึกแย่มากๆที่เธอปกป้องคนผิด ชายหนุ่มเลือกที่จะยุติปัญหาด้วยการเดินหนีไปอีกทาง "ขอโทษด้วยนะคะฉันไม่รู้ว่าวันนี้คุณโรแลนด์เขาเป็นอะไรถึงได้อารมณ์ร้อนขนาดนั้น" "ไม่เป็นไรหรอกครับวันนี้ผมคงต้องกลับก่อน" "ฉันไปส่งนะคะ" "ไม่ต้องหรอกครับ" นาธานเดินยิ้มอารมณ์ดีออกไปเพราะวันนี้เขาสามารถทำให้โรแลนด์อารมณ์เสียและเจ็บตัวได้สำเร็จ "คุณปู่คะทำไมถึงเป็นแบบนี้ละคะ" "เพราะว่าตอนนี้ทั้งสองคนไม่ใช่เพื่อนกันแล้วน่ะสิ" "อะ อ้าว" "เรื่องราวมันยาวน่ะปู่ว่าหนูคงต้องหาคำตอบเอาเอง" "ผมช่วยคุณแอนเธียได้ครับ" "งั้นฝากด้วยนะ" คุณปู่ตบหลังบรูโนเบาๆอย่างขอบคุณ มื้ออาหารมื้อนี้ทานไม่อร่อยเสียแล้ว "ฉันต้องการคำตอบค่ะคุณบรูโน" "เรื่องราวเริ่มต้นจากวันที่คุณนาธานหักหลังคุณโรแลนด์ครับ" "หักหลัง?" "คุณนาธานแอบคบกับคุณดาร์ลีนซึ่งเป็นแฟนของคุณโรแลนด์เชิงชู้สาวน่ะครับและที่สำคัญคุณนาธานยังหาวิธีที่จะปั่นป่วนบริษัทของเราครับ ล่าสุดก็ทำให้เสียหายหลายล้าน" "...." หญิงสาวอ้าปากค้างตกใจ "เมื่อกี้คุณโรแลนด์คงจะหมดความอดทนน่ะครับ" "ฉะ ฉันไม่รู้เรื่องนี้เลย" "ไม่รู้ก็ไม่ผิดหรอกนะครับ ตะ แต่ว่าที่คุณตบหน้าคุณโรแลนด์นั้นผมว่า.." "ค่ะๆฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้วค่ะ ฉันต้องไปขอโทษเขา" "ตอนนี้ผมว่ายังไม่เหมาะนะครับ รอให้คุณโรแลนด์ใจเย็นกว่านี้หน่อยจะดีกว่านะครับ" "ไม่ได้หรอกค่ะฉันไม่อยากให้มีอะไรค้างคา ขอตัวก่อนนะคะ" หญิงสาวตั้งใจไปขอโทษชายหนุ่มโดยไม่ลืมจะหยิบอุปกรณ์ทำแผลติดมือไปด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม