“วันนี้เว็บจะล่มไหมนะ ถ้าล่มจริง ๆ เนี่ยเครียดเลยนะ เพราะรอมาทั้งวันแล้ว”
[อืม นี่ก็เครียดเหมือนกัน เครียดทั้งคะแนนสอบตัวเอง ทั้งกลัวว่าเว็บจะล่มด้วยเนี่ย]
“หืม? ระดับแววยังต้องเครียดเรื่องคะแนนสอบอีกเหรอ” ผมถามกลับอย่างไม่เชื่อหู
[อ้าว… ก็ต้องเครียดสิ เรายังไม่ได้มหา’ลัยเลย อีกอย่างตอนที่ทำข้อสอบเราก็รู้สึกว่าตัวเองพลาดไปเยอะอะ] แววตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงกังวล
“เออน่ะ! เราต้องติดไปด้วยกันอยู่แล้ว”
ในช่วงเย็นของวันเสาร์ ผมและแววก็ตัดสินใจโทรหากัน หลังวันนี้เป็นวันที่สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติจะประกาศผลคะแนนต่าง ๆ แล้ว ซึ่งพวกผมก็จะต้องนำเอาคะแนนแหล่านี้ไปคำนวณต่อ เพื่อเตรียมจะยื่นแอดมิชชันในอันดับต่อไป
โดยการลุ้นคะแนนครั้งนี้ก็มีแค่ผมกับแววเท่านั้น เพราะเพื่อนอีกคนอย่างเตอร์ก็ได้ติดมหา’ลัยทางภาคเหนือไปแล้ว ในรอบก่อนหน้านั้น
“เหลือเวลาอีกสองนาที คะแนนก็จะออกแล้ว” เมื่อเหลือบไปมองนาฬิ
