บทที่ 6 เบ๊ไถ่โทษ

1660 คำ

“จะพาหนูไปไหนไม่ทราบ” ~~เจสงานที่คุณสั่งให้ผมทำเรียบร้อยแล้วครับ~~ “ขอบคุณพอตเตอร์ ฉันจะกลับบ้านช้าหน่อยวันนี้” ~~ครับเจส~~ เสียงผู้ชายดังก้องทั่วในรถ ฟังจากเสียงเข้มๆ ทุ่มๆ แล้วคงจะหล่อน่าดู แต่มันดังมากจากตรงไหนกัน ไม่เห็นเขาจะใช้โทรศัพท์เลยด้วยซ้ำ ดวงตาคู่สวยสอดส่องทั่วหน้าคอนโทรลรถด้วยความสงสัย “อยากช็อปปิ้ง” “แล้วจะพาหนูไปด้วยทำไม ไม่ชวนเพื่อนพี่ไปล่ะ หรือบรรดาผู้ทั้งหลายของพี่ คงมีค้างสต๊อกเยอะอยู่” “ไปกับเบ๊น่าสนุกกว่า” “หนูไปตกลงเป็นเบ๊พี่ตอนไหนไม่ทราบ” “ไม่รู้สิ แต่ผู้ที่เธอเล็งไว้ฉันจดใส่สมองหมดแล้วนะ อย่างรุ่นพี่ที่คณะเธอ ประธานชมรมเชียร์และก็นักฟุตบอลคนนั้นใช่มะ ฉันเห็นเธอแอบมองมันตอนลงมาจากตึก” “โหหห! โรคจิตสุดๆ ไปเลย” เธอได้แต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูด ทุกคนล้วนเป็นคนที่เธอเล็งเอาไว้จะเข้าหา แต่ยังไม่มีโอกาสที่เหมาะสม ทำได้แต่แอบมองไปก่อน แต่ใครจะคิดว่าค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม