การสืบค้นในยามค่ำคืน
ในห้องทำงานส่วนตัวที่มหาวิทยาลัย กู้จิ่นหาน ไม่ได้จดจ่ออยู่กับการตรวจสอบเครือข่าย 'เทียนเหอ' อีกต่อไป แต่เขากำลังนั่งอยู่หน้าจอที่แสดงข้อมูลการย้ายถิ่นฐานและการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของครอบครัว ซู่อันอัน
หลังจากที่เขาเผชิญหน้ากับ ซู่เจวี๋ย และเห็นความรู้สึกที่รุนแรงของอันอันที่มีต่อพี่ชายบุญธรรม รวมถึงความมุ่งร้ายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเจวี๋ย ทำให้จิ่นหานเริ่มสืบค้นเรื่องราวของอันอันอย่างลับ ๆ เพื่อปกป้องเธอจากทั้งเจวี๋ยและ ลั่วฉิงเหยา
เขาพบความจริงที่ซู่เจวี๋ยบอกฉิงเหยา: ซู่อันอัน ถูกรับมาเลี้ยงเมื่ออายุได้หนึ่งขวบ ข้อมูลของพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดนั้นถูกเข้ารหัสอย่างซับซ้อน แต่จิ่นหานก็สามารถแกะรหัสได้ในที่สุด
ข้อมูลที่เปิดเผยออกมาทำให้อาจารย์หนุ่มนิ่งอึ้ง: พ่อผู้ให้กำเนิดของซู่อันอัน คือ อดีตวิศวกรการเงินระดับสูงของตระกูลกู้ ที่ถูกกล่าวหาว่ายักยอกเงินและเป็นสาเหตุหนึ่งของการล่มสลายของตระกูลกู้เมื่อสิบห้าปีก่อน
จิ่นหานกำหมัดแน่น ความรู้สึกที่เกิดขึ้นคือความขัดแย้งที่รุนแรงที่สุดในชีวิต คนที่เขารักและไว้ใจที่สุด คือลูกสาวของคนที่เขาตั้งใจจะแก้แค้นมาตลอด
ตารางการแก้แค้นของเขาถูก 'บั๊ก' ที่ชื่อว่า ซู่อันอัน ทำลายอย่างสิ้นเชิง
บทเรียนส่วนตัวและช่วงเวลาขี้อ้อน
วันรุ่งขึ้น อันอันได้รับข้อความให้มาพบจิ่นหานที่ห้องปฏิบัติการส่วนตัว
เมื่ออันอันเดินเข้ามา เธอก็เห็นจิ่นหานกำลังจดจ่ออยู่กับแผนผังเครือข่ายขนาดใหญ่ที่ฉายอยู่บนกำแพง แต่ใบหน้าของเขาดูเหม่อลอยเล็กน้อย
"อาจารย์กู้คะ! หนูมาแล้วค่ะ" อันอันพูดอย่างร่าเริง
"มานี่" จิ่นหานสั่งสั้น ๆ เขาไม่ได้หันมามอง แต่ส่งสัญญาณให้อันอันมายืนข้าง ๆ
"วันนี้ผมจะสอนคุณเกี่ยวกับ 'การหาช่องโหว่ทางข้อมูลย้อนกลับ' ซึ่งเป็นเทคนิคระดับสูงที่ใช้ในการสืบสวนคดีสำคัญ" จิ่นหานเริ่มสอนอย่างจริงจัง แต่เสียงของเขาทุ้มและอ่อนโยนกว่าปกติ
จิ่นหานโน้มตัวเข้ามาใกล้เพื่อชี้ที่จุดเชื่อมต่อที่ซับซ้อน อันอันสามารถสัมผัสได้ถึงความร้อนจากร่างกายของเขา
"การค้นหาข้อมูลในโลกดิจิทัลก็เหมือนการหาเข็มในมหาสมุทร" จิ่นหานอธิบาย "คุณต้องใส่ความรู้สึกและสัญชาตญาณลงไปด้วย บางครั้ง 'คำโกหก' ก็ซ่อนอยู่ในตรรกะที่สมบูรณ์แบบที่สุด"
อันอันมองหน้าเขาอย่างประเมิน "อาจารย์กู้คะ... อาจารย์กำลังพูดถึงเรื่องงาน... หรือกำลังสอนหนูเรื่องชีวิตอยู่คะ?"
จิ่นหานหันมาสบตาเธออย่างรวดเร็ว เขากดดันอารมณ์ที่ซับซ้อนไว้ในแววตา
"ทั้งสองอย่าง" เขาตอบ "ผมกำลังสอนให้คุณรู้จักโลกที่แท้จริง... ที่เต็มไปด้วยการทรยศหักหลัง"
อันอันยิ้มเล็กน้อย เธอรู้ว่าเขากำลังกังวลเรื่องที่เธอถูกพี่ชายหักหลัง
"หนูไม่กลัวการทรยศหักหลังหรอกค่ะ" อันอันพูดอย่างขี้อ้อน เธอเอามือเล็ก ๆ ของเธอจับแขนเสื้อเชิ้ตของเขาไว้เบา ๆ "เพราะตอนนี้หนูมีคนที่คอยปกป้องหนูแล้ว... และหนูรู้ว่าคนคนนั้นจะไม่มีวันทรยศหนู"
การสัมผัสที่บริสุทธิ์ของเธอทำลายความต้านทานสุดท้ายของจิ่นหาน เขามองเธอด้วยความรู้สึกที่ท่วมท้น เขาใช้มือข้างหนึ่งจับศีรษะของอันอันเบา ๆ แล้วกดลงให้แนบกับไหล่ของเขา
"คุณมันตัวแสบ ซู่อันอัน" จิ่นหานพึมพำกับเส้นผมนุ่ม ๆ ของเธอ "คุณทำให้ผมคิดถึงสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำทุกวินาที"
ในเวลานี้ จิ่นหานตัดสินใจแล้ว... เขาจะไม่ยอมให้ความแค้นในอดีตมาทำลายความสัมพันธ์นี้ แต่เขาต้องสืบให้รู้ว่าใครคือผู้อยู่เบื้องหลังการล่มสลายของตระกูลกู้ที่แท้จริง ก่อนที่อันอันจะรู้ความจริงเรื่องพ่อแม่
การแทรกแซงของพี่ชายผู้เสียสละ
ในเย็นวันนั้น เมื่ออันอันกำลังจะเดินกลับบ้าน เธอก็พบ ซู่เจวี๋ย ยืนรอเธออยู่หน้าหอพัก
เจวี๋ยดูโทรมกว่าปกติ ดวงตาของเขาแดงก่ำเล็กน้อย ราวกับคนที่ไม่ได้พักผ่อนมาหลายวัน เขาดูอ่อนแอและน่าสงสาร
"อันอัน" เจวี๋ยเรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย "พี่ขอคุยกับเธอหน่อยได้ไหม"
อันอันนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างเย็นชา เธอไม่สามารถปฏิเสธพี่ชายที่เติบโตมาด้วยกันได้
"พี่แค่จะมาบอกว่า... พี่ขอโทษ" เจวี๋ยพูดด้วยน้ำเสียงสำนึกผิดอย่างที่สุด "พี่ผิดเองที่พยายามควบคุมชีวิตของเธอ และพี่ก็ผิดที่ไปร่วมมือกับคุณหนูลั่ว... แต่พี่ทำไปเพราะพี่เป็นห่วงเธอจริง ๆ"
เขาดึงแขนของอันอันไปกุมไว้ "อันอัน... พี่โดนให้ออกจากงานที่ตงฟาแล้ว พี่ไม่มีอะไรเหลือแล้วนะ... แต่ถึงอย่างนั้น พี่ก็จะยังเป็นพี่ชายที่คอยปกป้องเธออยู่เสมอ"
อันอันรู้สึกสับสน ความรู้สึกผิดแล่นเข้ามาในใจ เธอเกลียดสิ่งที่เขาทำ แต่ก็สงสารความอ่อนแอที่เขากำลังแสดงออกมา
"พี่เจวี๋ย..."
"ให้พี่ช่วยเรื่องพ่อแม่เธอได้ไหม?" เจวี๋ยพูดแทรกอย่างรวดเร็ว "พี่มีความรู้ด้านกฎหมายการค้า พี่จะช่วยตรวจสอบเอกสารให้... พี่สาบานว่าพี่จะทำตัวเป็น 'พี่ชาย' ที่ดีที่สุดของเธอ"
อันอันรู้สึกว่าเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ถ้าเธอปฏิเสธเจวี๋ยทั้งหมด เธอจะรู้สึกผิดต่อครอบครัวที่เลี้ยงดูมา แต่ถ้าเธอยอมรับความช่วยเหลือจากเขา เธอก็จะเปิดโอกาสให้เขากลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง
ขณะที่อันอันกำลังครุ่นคิดถึงการตัดสินใจ จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือของเธอก็สั่น... มันเป็นข้อความสั้น ๆ ที่เข้ารหัสจาก กู้จิ่นหาน
[รหัส: GJH001-C99: ซู่อันอัน จำไว้ว่า คนอันตรายที่สุดคือคนที่ดูอ่อนแอที่สุด คุณสามารถรับความช่วยเหลือได้... แต่ห้ามเปิดเผยความลับของคุณกับใคร]
อันอันเงยหน้ามองเจวี๋ยอีกครั้ง สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสงบและมั่นคง
"ได้ค่ะพี่เจวี๋ย" อันอันตอบ "พี่ช่วยหนูได้... แต่เราต้องทำงานกันคนละส่วน พี่สามารถช่วยงานด้านเอกสารที่บ้านได้... แต่เรื่องการสืบสวนทางเทคนิคและหลักฐาน... หนูจะทำกับ อาจารย์กู้ เอง"
เจวี๋ยยิ้มในใจอย่างมีชัย 'ดี... แค่ได้กลับเข้าสู่ชีวิตเธอก็พอแล้ว อันอัน' เขาคิด
"แน่นอนครับน้องสาว" เจวี๋ยตอบอย่างอบอุ่นราวกับพี่ชายที่แสนดี "พี่จะทำทุกอย่างตามที่เธอต้องการ"