00
# เวลา 00:30
ท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ ในเวลาที่ท้องถนนไร้ผู้คนกลับมีรถคันหรูหนึ่งคันขับเคลื่อนเข้ามาในคฤหาสน์หรูที่เป็นบ้านของพี่ชายด้วยความเร็วสูง
เอี๊ยดดดดด!
เสียงเบรคอย่างกระทันหันเพราะมีหญิงสาววิ่งตัดหน้ารถ หากเหยียบเบรคไม่ทันคนตรงหน้าคงเป็นศพไปแล้ว ทว่าหญิงสาวที่เกือบจะโดนชนไม่ได้สนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอวิ่งออกจากคฤหาสน์ไปยังรถอีกคันที่อยู่ฟากฝั่งของถนน ต่างจากคนขับที่ยังสั่นเทาและมองตามหลังของผู้หญิงคนนั้นจนสุดสายตา
" คุณหนูเป็นอะไรไหมครับ " เสียงบอดี้การ์ดของพี่ชายเรียกสติของเธอให้กลับมา พวกเขาดูตกใจที่เห็นเธอมาบ้านในเวลานี้ จึงรีบขึ้นไปรายงานพี่ชายของเธอ
…
ในห้องลับที่อยู่ชั้นใต้ดินของคฤหาสน์หรู มาเฟียหนุ่มนั่งดูดบุหรี่มองลูกน้องหลายสิบคนรุมกระทืบไอ้คนทรยศ
ตุบ! ตุบ!
เสียงเครื่องทรมาน ทั้งไม้ และเหล็กถูกอัดไปในร่างที่ถูกมัดไว้กับเสาด้วยสภาพยับเยิน
" กูว่ามึงบอกมาเถอะว่ามึงทำไปเพื่ออะไร แล้วใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้!! "
อเล็กซ์ที่พึ่งจะอัดเพื่อนสนิทตัวเองจนสภาพปางตายก็เอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา เขาไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่เพื่อนของเขาก็สารเลวเอาข้อมูลขององค์กรไปบอกศัตรู จนเกิดความเสียหาย พี่น้องและผองเพื่อนตายไปหลายสิบคน
" บอกไม่บอก กูก็ตายอยู่ดี! ถุย! "
ซามา อดีตคนสนิทหรือมือซ้ายของมาเฟียพ่นน้ำลายผสมเลือดออกมาพร้อมรอยยิ้มยียวน แล้วยังทำท่าทางยโสไม่สะทกสะท้านกับความผิดเลยแม้แต่น้อย
ก็อกๆ
"คุณเฟียร่ามาครับ"
หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยเดินเข้าห้องทำงานเพื่อรายงานเจ้านายหนุ่มทันทีโดยไม่ต้องรอคำอนุญาต เป็นที่รู้กันว่ามาเฟียหนุ่มคนนี้ให้ความสำคัญกับน้องสาวมากกว่าสิ่งใดในโลก แม้กระทั่งชีวิตของตัวเอง
พรึบ!
พอได้ยินชื่อน้องสาว ฟรานติโน่ เบอร์นาร์ด มาเฟียเลือดร้อนวัยสามสิบห้าที่มีหน้าตาตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรก็รีบออกมาหาน้องสาวทันที
ก่อนออกมาก็ไม่ลืมที่จะปิดงานที่ทำอยู่
" ถ้ามันไม่ยอมบอก ก็จัดการมันซะ! "
ตึกตักๆ หัวใจแกร่งกระตุกสั่นในทุกย่างก้าวราวกับว่าจะมีเรื่องร้าย เพราะเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่น้องสาวจะกลับมาบ้าน
ทันทีมาเฟียหนุ่มมาถึงห้องรับแขกก็เจอน้องสาวที่ตัวเปียกชุ่ม ข้างกายมีกระเป๋าลากใบใหญ่ ใบหน้าสวยซีดเผือกขอบตาบวมช้ำราวกับคนที่ผ่านการร้องไห้มาตลอดทั้งวัน
" เกิดอะไรขึ้น?"
หมับ!
" ฮือๆๆ พี่ฟราน! "
เฟียร่าโผลเข้ากอดพี่ชายทันทีพร้อมกับปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่ไหว เสียงสะอื้นไห้ราวกับจะขาดใจและน้ำตาที่เปียกชุ่มมาถึงเสื้อของเขาทำให้หัวใจแกร่งเจ็บปวดไปด้วย อาการแบบนี้ของน้องสาวทำให้ฟรานติโน่รู้ได้ทันทีว่าเป็นเพราะใคร!
"มันทำอะไรน้องบอกพี่มา พี่จะไปจัดการมัน! "
มาเฟียหนุ่มที่เลือดร้อนเป็นทุนเดิมแสดงน้ำเสียงและสีหน้าที่เกี้ยวกราดสุดๆ ยิ่งรับรู้เรื่องราวที่ไม่ค่อยดีของน้องสาวกับสามีมาโดยตลอดยิ่งรู้สึกไม่พอใจ
" ไม่ค่ะ ไม่ต้องไป!!! อึก!! "
เฟียร่ากอดรัดร่างพี่ชายไว้แน่น เพราะรู้ว่าพี่ชายพูดจริงทำจริง ถ้าพี่ชายที่รักน้องสาวสุดชีวิตไปเจอแดนียลสามีที่ทำร้ายจิตใจของภรรยาในตอนนี้คงมีใครตายแน่ๆ
" ทำไมต้องห้ามพี่ ไอ้เวรนั่นมันผิดสัญญา มันทำให้น้องพี่ร้องไห้ พี่จะไปฆ่ามันตามที่เคยพูดไว้เหมือนกัน"
" เฟียสกับพี่แดนจบกันแล้ว พี่แดนไม่รักเฟียสแล้ว ฮือๆๆ "
เสียงร้องไห้และคำพูดของน้องสาวทำเอามาเฟียหนุ่มเลือดร้อนได้แต่ขบกรามแน่น
" ลองพูดเหตุผลที่พี่จะไม่ฆ่ามันมาซิ "
ฟรานติโน่พยายามข่มอารมณ์ มือหนาลูบหัวน้องสาวเบาๆ เพื่อปลอบใจ แต่ยิ่งเห็นแววตาเจ็บปวดของน้องสาว ฟรานติโน่ก็ยิ่งเจ็บปวดยิ่งกว่าเป็นร้อยเท่า
" พี่แดนนอกใจเฟียส พี่แดนรักมันมากกว่าเฟียส เฟียสเกลียดมัน! "
ฟุบ!!!
ร่างบางที่ผ่านการร้องไห้มาหลายชั่วโมงได้หมดสติลงไปในอ้อมกอดของพี่ชาย
" ไปตามหมอมา! "
ฟรานติโน่สั่งคนสนิทเสียงดังลั่นคฤหาสน์พร้อมกับใช้แขนแกร่งช้อนร่างหมดสติของน้องสาวตรงมาที่ห้องนอนของเธอทันที
ระหว่างรอหมอใบหน้าของมาเฟียหนุ่มเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาหวงน้องสาวจนแทบบ้าอยู่แล้ว
เฟียร่าเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เขาเหลืออยู่ อย่างที่ทุกคนรู้ว่าการเป็นมาเฟียเหมือนใช้ชีวิตอยู่บนเส้นด้าย งานที่ทำก็เหมือนพร้อมตายได้ทุกเมื่อ แม้จะมีอำนาจบารมีแต่ก็ต้องแลกมากับการแย่งชิง พ่อแม่ญาติพี่น้องคนสนิทที่จงรักภักดีตายไปด้วยระเบิดที่ถูกวางไว้บนเกาะตอนไปพักร้อน พวกมันตั้งใจฆ่าล้างตระกูลพวกเขา ทว่าในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่ที่เขากับน้องรอดมาได้
แต่เป็นการรอดชีวิตที่ไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ในครั้งนั้น