---
หลังมื้อดินเนอร์จบลง
แสงไฟในห้องสวีทยังคงส่องสว่างนุ่มนวล
กลิ่นไวน์แดงยังอวลในอากาศ
พาฝันเปลี่ยนจากโต๊ะอาหาร
มานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานใหญ่ริมโถง
ห้องเงียบสงบ
เธอพกตำราติดกระเป๋าไปทุกที่ เสียงพลิกหน้ากระดาษตำราที่ดังเป็นจังหวะ เธอก้มหน้า ตั้งใจอ่านและจดโน้ตลงสมุด
ราวกับอยากใช้สมาธิ
กลบความรู้สึกสับสนที่กำลังตีวนอยู่ในใจ
ด้านหลัง
ภาคินทอดกายลงบนโซฟาหนังสีเข้ม
มือเขายังถือแฟ้มเอกสารบางเล่มเกี่ยวกับงานธุรกิจไว้ แต่สายตาแทบไม่ละจากร่างของพาฝันเลย
ชายหนุ่มมองเธออย่างเงียบๆ ทุกอิริยาบถ
ไม่ว่าจะเป็นปลายนิ้วเรียวที่คีบดินสอ
เส้นผมที่เลื่อนลงมาปิดกรอบหน้าเล็ก
หรือแสงไฟอุ่นที่สะท้อนบนผิวขาวนวลของเธอ มันทำให้เขาเหมือนตกอยู่ในฝัน
หัวใจภาคินพลันกระตุกคิดขึ้นมา —
“นี่ผมฝันไปหรือเปล่า… ที่เธอยอมคบกับผมจริงๆ”
ริมฝีปากเขายกยิ้มจางๆ
แต่แววตากลับมีประกายสั่นไหว
ราวกับยังไม่อยากเชื
