ภาคิน (เล่า)
หลังจากวันที่เธอตกลงคบกับผม
ทุกอย่างรอบตัวเหมือนเปลี่ยนไปทันที
ผมยังทำงานเหมือนเดิม
เรียนไปด้วย ประชุมด้วย
ดูเอกสาร เซ็นสัญญา
แต่ในหัวมีแต่ภาพผู้หญิงคนนั้น...
พาฝัน — คนที่ผมรอคอยมานาน
ทุกเย็นหลังเธอเลิกเรียน
ผมมักไปรับหน้าอาคารมหาลัย
ขับรถไปทานข้าวด้วยกันเป็นกิจวัตร เธอชอบร้านอาหารง่ายๆ ไม่ใช่ร้านหรูที่ผมคุ้นเคย
แต่ผมกลับรู้สึกมีความสุขมากกว่าอยู่ในห้องอาหารโรงแรมพันล้าน
เธอนั่งตรงข้ามผม ใส่เสื้อเรียบๆ
หรือบางวันเป็นชุดเดรสสบายๆ
แต่ไม่ว่าเมื่อไหร่...ผมก็ยังอดมองไม่ได้อยู่ดี
เพื่อนของพาฝันแอบแซวเธอบ่อยๆ เวลามาเจอว่า
“ระวังนะ ฝัน…เดี๋ยวจะกลายเป็นคุณนาย ของคุณภาคินเต็มตัวแล้ว”
พาฝันได้แต่หัวเราะแก้เก้อ
แต่แก้มแดงขึ้นทุกครั้ง
ส่วนผม…ยิ้มเงียบๆ ไม่ปฏิเสธสักคำ
ทุกค่ำ
ผมมักจะมานั่งที่ห้องเธอ
บางทีหยิบเอกสารการประชุม
บางทีก็เป็นหนังสือเรียนที่เธอแนะนำให
