อดีตพี่ไม่แท้

เสียงโหวกเหวกโวยวายของบรรดาหนุ่มสาวในวัยที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยดังก้องไปทั่วบริเวณสระว่ายน้ำขนาดยี่สิบกว่าเมตร ซึ่งตั้งอยู่ภายในตัวบ้านหลังใหญ่ใจกลางกรุงลอนดอน เป็นที่รู้กันว่าคนที่จะมีบ้านพร้อมสระว่ายน้ำที่ใหญ่ขนาดนี้ในเมืองหลวงซึ่งที่ดินแพงหูฉี่ได้จะต้องเป็นมหาเศรษฐี หญิงสาวคนหนึ่งที่อายุเพิ่งถึงสิบแปดปีไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อนลอบมองออกไปยังบรรดาแขกเหรื่อของพี่ชายซึ่งไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดอย่างสนใจระคนเบื่อหน่ายเล็กน้อย เนื่องจากพวกเขาเปิดเพลงดังมากทั้งที่ยามนี้เป็นเวลาจะสี่ทุ่มแล้ว ทั้งยังวาดลวดลายเลื้อยกันไปมาไม่ยั้ง ยิ่งไปกว่านั้นลลิซยังเห็นหนุ่มสาวหลายคนจับคู่กันกอดรัดฟัดเหวี่ยง แลกปากดูดลิ้นกันอย่างหน้าไม่อาย ที่มุมหนึ่งของสระ มีผู้คนห้อมล้อมร่างสูงกำยำและหล่อเหลาของพี่ชายไม่แท้ของอยู่ เรียกได้ว่าเขาคือเดือนในค่ำคืนนี้ โดยมีสาวๆ ที่สวมใส่บิกินีเดินเข้าไปอ่อยเขาอย่างโจ่งแจ้ง ซึ่งดูๆ ไปแล้วอเล็กซ์น่าจะชอบ เพราะเขาไม่ได้ผลักผู้หญิงเหล่านั้นออกห่าง และยอมดื่มเหล้าที่สาวๆ ส่งให้อย่างใจกว้างด้วยท่าทางเปิดเผย ใบหน้าจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตามองงานปาร์ตี้ริมสระด้วยสายตาว่างเปล่า เธอไม่อินกับการมั่วสุมนี้เท่าไหร่ เลยตัดสินใจหมุนกายเตรียมจะขึ้นห้องหลังจากที่แอบอะไรทานในห้องครัวไปแล้วเพราะดันรู้สึกหิวกลางดึก แต่คาดไม่ถึงว่าจะหันไปชนกับชายชาวตะวันตกคนหนึ่งเข้าพอดี “โอ๊ย” “เป็นอะไรหรือเปล่า โอ้” ชายหนุ่มคนที่เดินชนกับลลิซอุทานออกมาเบาๆ เป็นภาษาอังกฤษ พร้อมกับเบิกตาโตเล็กน้อยเมื่อได้เห็นหญิงสาวชัดๆ “ไม่คุ้นหน้าเธอแฮะ มางานปาร์ตี้ของอเล็กซ์เหมือนกันเหรอ” คิ้วเรียวสวยย่นเข้าหากันเล็กน้อยที่อีกฝ่ายชวนเธอคุยได้อย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่มีท่าทางเคอะเขิน แต่สิ่งที่ทำให้เธอต้องถอยออกห่างเล็กน้อยเพราะอีกฝ่ายมีกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่ง คงจะดื่มมาไม่น้อยทีเดียว เห็นได้จากนัยน์ตาหยาดเยิ้มที่จ้องมองมาและใบหน้าที่แดงก่ำ “เปล่าค่ะ ฉันอาศัยอยู่ที่นี่อยู่แล้ว ขอตัวก่อน เชิญพวกคุณตามสบาย” ลลิซไม่ค่อยสนิทกับอเล็กซ์ อาจจะเคยพูดคุยกับเขาบ้างตามประสาคนอยู่บ้านเดียวกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วจะคอยเลี่ยงๆ เสมอ เพราะ ‘มารดาเลี้ยง’ ไม่ชอบให้ข้องเกี่ยวกัน ร่างบางตั้งใจจะเดินหลบขึ้นชั้นสองเพราะไม่ต้องการเสวนากับเพื่อนของพี่ชาย แต่ใครจะคิดว่าคนตรงหน้าจะขยับตัวมาบังเสียเฉยๆ “เดี๋ยวสิเธอ ชื่ออะไรอ่ะ” “...” หญิงสาวไม่ตอบ แต่กลับใช้สายตามองกดเขาเป็นเชิงบอกว่าไม่สะดวกใจจะพูดคุยด้วย จากนั้นจึงเดินผ่านร่างอีกฝ่ายไป แต่คนผู้นี้เซ้าซี้กว่าที่คิด ทั้งยังถือวิสาสะคว้าข้อมือของเธอเอาไว้และดึงร่างเล็กไปหา พร้อมกับกดลลิซเอาไว้กับกำแพงข้างกระจกที่สามารถมองทะลุออกไปที่สระว่ายน้ำได้ “อ๊ะ” “ฉันถามชื่อของเธอดีๆ เล่นตัวเหรอ แค่บอกชื่อมาจะยากอะไร” ลมหายใจที่กรุ่นกลิ่นเหล้าลอยมาปะทะใบหน้าเนียนจนหญิงสาวรู้สึกไม่ชอบใจ เธอพยายามยกมือขึ้นดันอกหนาของชายผู้นี้ออกห่าง เพราะเขากำลังทำท่าจะคุกคามเธออย่างเห็นได้ชัด จะด้วยความเมาหรืออะไรก็แล้วแต่ หญิงสาวไม่ยินดีให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้น อีกฟากหนึ่งของพื้นที่บริเวณสระว่ายน้ำ คนที่ถูกห้อมล้อมด้วยผู้คนสังเกตเห็นแผ่นหลังบอบบางของน้องสาวตั้งแต่ตอนที่อีกฝ่ายแอบดูงานปาร์ตี้ของเขาแล้ว และทันเห็นเหตุการณ์ที่เจ้าหล่อนเดินชนเข้ากับหนึ่งในเพื่อนของเขาที่ชวนต่อๆ กันมาที่นี่ด้วย “เดี๋ยวมา จะไปเข้าห้องน้ำหน่อย” อเล็กซ์ยัดแก้วเหล้าที่สาวๆ ส่งมาให้กลับคืนไปโดยที่ตายังมองไปยังทิศทางที่ตนเห็นน้องสาวถูกจับกดกับกำแพง “ให้ไปด้วยไหม อยากไปด้วยอ่ะ” สาวผมทองทรงโตคนหนึ่งขยิบตาใส่พลางพูดอย่างมีจริต ดูก็รู้ว่ากำลังทอดสะพานเต็มที่ หากชายหนุ่มรับเบ็ดที่เธอหย่อน คงได้ไปขึ้นสวรรค์กันในห้องน้ำต่อแน่นอน เธอเป็นสาวฮอตคนหนึ่งในมหาวิทยาลัย ใครๆ ก็ล้วนอยากจะออกเดตและขึ้นเตียงด้วย แต่หญิงสาวจะเลือกเฉพาะผู้ชายเกรดเอเท่านั้น ซึ่งอเล็กซ์อยู่ในมาตรฐานที่ตนตั้งเอาไว้ “ไม่ล่ะ ไปขี้ จะไปดมเหรอ” ชายหนุ่มตอบกลับเสียงห้วน ไม่คิดรักษาน้ำใจราวกับว่าเขายกตัวเองให้เป็นผู้ล่ามากกว่าผู้ถูกล่า สาวสวยคนนั้นหน้าชาไปเล็กน้อย และหันไปถลึงตาอย่างโกรธๆ ให้บรรดาเพื่อนๆ และคู่แข่งซึ่งกำลังปิดปากหัวเราะด้วยความขบขัน ปล่อยให้อเล็กซ์เดินฝ่าฝูงชนตรงไปยังประตูทางเข้าบ้านที่เชื่อมกับสระว่ายน้ำโดยไม่คิดจะเหลียวหลังไปมองอีก “สรุปชื่ออะไร ทำไมฉันไม่คุ้นหน้าเธอที่มหา’ ลัยเลย” หนุ่มนัยน์ตาฟ้าที่ไม่ได้หล่อเหลาเท่าไหร่หากเทียบกับอเล็กซ์ยกมือขึ้นบีบคางของลลิซเอาไว้ พร้อมกับตั้งท่าจะเบียดร่างกายเข้าหา “อย่ามาจับนะ” “เล่นตัวชะมัด แต่ฉันชอบ...ให้อภัยได้ถ้าผู้หญิงสวยระดับเธอจะเล่นตัว” ชายหนุ่มกระซิบเสียงพร่าขณะโน้มใบหน้าต่ำลงมาหา ไม่ต้องเดาก็รู้ได้ทันทีว่าเขาตั้งใจจะจูบเธอ ลลิซพยายามดันร่างหนาของอีกฝ่ายออกห่าง รู้สึกหวาดกลัวไม่น้อยเพราะตนมีแรงไม่เท่าคนคนนี้ จึงหลับตาปี๋ คิดว่าจะต้องถูกขโมยจูบแรกไปแน่ ในตอนนั้นเองที่จู่ๆ ร่างของชายผู้นั้นก็ถูกกระชากออกไปอย่างแรงจนเธอเกือบจะกระเด็นไปด้วย ทำให้คนทั้งหมดชะงักไปทันที ใบหน้าจิ้มลิ้มที่ซีดเผือดหันขวับไปมองผู้มาใหม่ด้วยความตกใจ พอเห็นว่าเป็นอเล็กซ์ หญิงสาวก็ทั้งโล่งใจและตื่นตระหนกในเวลาเดียวกัน “มึงเป็นเชี่ยไร ทำตัวเกะกะระรานคนในบ้านของกู” พี่ชายไม่แท้คนนี้ตะคอกใส่หน้าเพื่อนที่ไม่ได้สนิทนักและลากตัวอีกฝ่ายออกไปให้ไกลจากน้องสาวซึ่งกำลังยืนตัวสั่นเล็กน้อย “คนในบ้านมึง สาวคนนี้เป็นอะไรกับมึงวะ ทำไมกูไม่เคยเห็นหน้าที่มหา’ ลัย มึงแอบเชิญมาเหรอ หรือมึงแอบอึ๊บกับสาวน้อยนี่ ไม่ให้คนอื่นรู้” ดวงตาคู่สวยเบิกโตเมื่อได้ยินคำพูดไม่เกรงใจนั้น เลยรีบโพล่งออกไปอย่างโกรธๆ “ไม่ใช่นะ” แววตาของอเล็กซ์ทอประกายวาบหนึ่ง ก่อนจะหันไปตอบกับเพื่อนอย่างรำคาญ “กูเนี่ยนะจะอึ๊บแม่นี่ มึงตาบอดเหรอ คนนี้ห้ามใครมายุ่ง พ่อกับแม่กูหวง” “แล้วทำไมพ่อกับแม่มึงต้องหวงในเมื่อไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับมึง” “ยัยนี่เป็นญาติที่มาอาศัยอยู่ที่นี่สักพัก ถ้ามึงไม่อยากลองดี ก็อย่ายุ่งจะดีกว่า กลับไปหาสาวอึ๊บในงานนู่น” ชายหนุ่มผลักร่างที่เมากรึมๆ ของเพื่อนไปจนถึงประตูอย่างไม่ไว้หน้า “อะไรวะ” ด้วยความที่ไม่อยากมีปัญหากับอเล็กซ์เท่าไหร่ หนุ่มตะวันตกนัยน์ตาสีฟ้าคนนั้นจึงยอมเดินกลับเข้าไปในงาน เพียงชั่วพริบตาก็เหมือนจะลืมไปแล้วว่าเมื่อครู่ตั้งใจจะ ‘คั่ว’ ลลิซ เพราะในยามนี้เจ้าตัวไปดูดปากกับผู้หญิงคนหนึ่งเสียแล้ว ลลิซมองตามไปเห็นก็ได้แต่ส่ายหน้า บอกตามตรงว่าไม่ชอบสังคมที่อเล็กซ์อยู่แม้แต่น้อย อาจเพราะไม่ถูกจริตกับไลฟ์สไตล์ของตน เธอจะไม่ขอไปตัดสินความชอบของใครก็แล้วกัน “ขอบคุณค่ะที่ช่วย ลิซขอตัวก่อน” หญิงสาวพูดเสียงเบาและเดินเลี่ยงจะขึ้นห้อง เธอไม่อยากข้องแวะกับเขาเพราะกลัวมารดาเลี้ยงจะว่าเอา ที่สำคัญพี่ชายคนนี้ยังชอบแสดงออกเหมือนเธอเป็นคนนอกอยู่เรื่อย ดูได้จากการที่เขาบอกเพื่อนไปว่าเธอเป็นญาติที่มาอาศัยอยู่ที่นี่ “เดี๋ยว...” อเล็กซ์วิ่งตามมาบังหน้าเอาไว้จนลลิซเกือบจะชนเขาเข้า “อะไรคะ” “ทำไมไปคุยกับมัน” “คุยกับใครนะคะ” ลลิซไม่เข้าใจในตอนแรกเพราะชายหนุ่มไม่ได้เกริ่นก่อนว่าพูดเรื่องอะไร แต่เพียงเสี้ยวนาทีก็ตีความได้ “เขาเข้ามาคุยกับลิซก่อน ลิซไม่ได้อยากคุยด้วยค่ะ” “แล้วใครสั่งใครสอนให้แต่งตัวแบบนี้ลงมาเดินข้างล่างไม่ทราบ ไม่แปลกที่จะถูกจับกด” นัยน์ตาคมกริบกวาดตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าโดยไม่มีความเกรงใจใดๆ ทำเอาลลิซที่มองตามถึงกับใบหน้าร้อนวูบวาบ รีบยกมือขึ้นปิดร่องอกเอาไว้ทันที เธอสวมใส่ชุดนอนแบบเดรสซาตินเพราะนอนสบายดีเป็นปกติอยู่แล้ว ตอนที่ลงมาด้านล่างก็สวมเสื้อคลุมทับอีกที มองไม่เห็นว่ามันจะแย่ที่ตรงไหน ยกเว้นว่าคนมองนั้นเกิดความคิดอกุศลเอง “ลิซใส่แบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว อีกอย่างมันใช่ความผิดลิซไหม ต้องโทษพวกผู้ชายที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจตัวเองมากกว่าไหมคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วลิซขอตัวก่อน” หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอไม่ได้อ่อนแอไร้ทางสู้อย่างที่เขาคิด จึงตอกกลับนิ่งๆ และตั้งท่าจะเดินผ่านหน้าอเล็กซ์ “นี่เธอกำลังด่าฉันเหรอ” อเล็กซ์คว้าข้อมือบางเอาไว้และออกแรงดึงจนทำให้หญิงสาวเซไปซบอกกว้าง และเพราะความสูงต่างกันพอสมควร ทำให้หน้าผากเกลี้ยงเนียนชนเข้ากับริมฝีปากหยักพอดี ส่งผลให้ชายหนุ่มได้กลิ่นหอมหวานราวกับขนมลอยแตะจมูกโด่งเข้าอย่างจัง คนทั้งสองมองสบตากันในระยะประชิด คล้ายกับเกิดประแสไฟแล่นปลาบบางอย่างขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่หญิงสาวจะเป็นฝ่ายรู้ตัวเสียก่อนเมื่อเห็นว่าอเล็กซ์หลุบตามองที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีกุหลาบด้วยความเผลอไผล ลลิซตกใจจนรีบเด้งตัวออกห่างและบิดข้อมือด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ อีกทั้งเธอยังได้กลิ่นเหล้าเข้มข้นจากตัวของเขาด้วย ในขณะที่ชายหนุ่มเองก็คาดไม่ถึงว่าจะเกิดความใกล้ชิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว “ลิซขอตัวก่อน” ร่างอ้อนแอ้นรีบวิ่งตัวปลิวขึ้นห้องไปด้วยความรวดเร็ว ภายในอกเหมือนมีอะไรบางอย่างไต่กันยุบยับไปหมด และไม่กล้าเก็บมันมาคิดต่อให้เตลิดไปไกล นัยน์ตาคมลุ่มลึกมองตามไปอย่างครุ่นคิด ก่อนที่ชายหนุ่มจะหมุนตัวตรงไปยังห้องน้ำอย่างที่อ้างกับบรรดาเพื่อนและสาวๆ ด้านนอกอีกทางหนึ่ง