มนต์บันดาลรัก
ติ๊ด..ติ๊ด..ติ๊ด..เสียงโทรเข้าของไลน์ ดังติดกันหลายครั้ง จนมนต์สิงหาต้องปรือตาขึ้น ควานหาโทรศัพท์เพื่อดูว่า ใครโทรมาปลุกเธอ แต่เช้าตรู่ขนาดนี้ ฟ้ายังไม่สว่างเลย
เป็นสายโทรเข้าของเพื่อนรัก ทำไม่ไม่ส่งข้อความมา รำคาญชะมัด!
“นิน..ด่วนไหม นอนก่อนค่อยคุยนะ”
“เฮ้ย!ไอ้สิงห์ อย่าเพิ่งวาง พี่ชายฉันบอกให้แกเข้าพบวันนี้ พี่กรจะสัมภาษณ์แกเอง ตื่นได้แล้วเดี๋ยวสาย ไม่ทันนะเว้ย พี่กรเป็นคนตรงต่อเวลามาก”
คำบอกเล่าของเพื่อนรัก ทำให้หญิงสาวตาสว่างทันที รีบดีดตัวลุกจากที่นอน ตะโกนบอกเพื่อนเข้าไปในโทรศัพท์ว่า
“เออ..ขอบใจนะเพื่อนรัก ฉันจะรีบตื่นเดี๋ยวนี้” ก่อนวิ่งหายเข้าไปในห้องน้ำ จัดการตัวเองอย่างเร่งด่วน
สามวันก่อน
มุมหนึ่งของร้านกาแฟชื่อดัง
“แกนัดฉันมาวันนี้มีอะไรวะสิงห์”
“ฉันชอบพี่ชายแกว่ะ”
“ห๊ะ!! ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ แกไม่เคยพบพี่ชายฉันเลย แล้วพี่ฉันแก่กว่าเราตั้งสิบกว่าปีเลยนะ”
“เออ!เจอในรูปที่แกเปิดให้ดู เห็นปุ๊บรักปั๊บ อยากได้มาซบอก สเปค!หล่อ ออร่าพุ่ง มะพร้าวยิ่งแกยิ่งมัน ฉันชอบคนมีประสบการณ์สูง แซ่บ!ชัวร์” เธอตอบเพื่อนแบบรัวเร็ว จนหายใจเกือบไม่ทัน
“เร็วปานสายฟ้า จะว่ารักแรกพบก็ยังไม่เคยพบ เห็นแต่รูป หรือเหมือนฉันรักดีแลนหวัง หัวปักหัวปำทั้งๆ ที่แค่เห็นเขาแสดงซีรี่ได้หล่อโคตร ๆ ” นิรากรทำตาเคลิ้ม วาดฝันว่าตัวเองกำลังเป็นนางเอกซีรี่ ที่ดีแลนหวังเล่น เป็นติ่งมาหลายปี ยังไม่เคยเจอตัวจริงเลยสักที
“เสน่ห์เหลือร้าย แค่รูปก็ทำให้ฉันหลงขนาดนี้ เจอตัวจริง จะเป็นยังไงนะ” หญิงสาวรำพึง
“พี่ฉันอายุ34 อายุการใช้งานเหลือน้อยแล้วนะเว้ย ร่างกายพี่ฉันใช้หนักมาก ทั้งงานทั้งหญิง”
“ไม่เป็นไร เอาเป็นว่าฉันขอ ฉันจะเอาคนนี้ แกดูสิ หล่อทุกมุม ” หญิงสาวสไลด์รูปพี่ชายของเพื่อน ในโทรศัพท์ให้เพื่อนดู นิรากรได้แต่ส่ายหัว เพราะเห็นตัวเป็นๆ เกือบทุกวันจนเบื่อแล้ว
ตั้งแต่พ่อและแม่เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุพร้อมกัน พี่ชายเธอทำงานหนักมาก ดูแลกิจการเองทุกอย่าง ทั้งโรงแรมใจกลางเมืองกรุง จนถึงธุรกิจปริโตรเคมี ขยายใหญ่ขึ้นไปถึงต่างประเทศ บางวันแทบไม่ได้เห็นหน้ากัน
“มาขออะไรกับฉัน แกอยากให้พี่ชายฉันรัก แกต้องหาหมอทำเสน่ห์ หรือไม่ก็ดีดน้ำมันพรายใส่แล้ว”
“ฉันไม่เล่นของพวกนี้ ไสย์ดำ ของฉันไสย์ขาวเว้ย”
ไม่เอาด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่เอาด้วยมนต์สิงหา ก็ต้องเอาด้วยคาถา อิอิ..เธอคิดในใจอย่างหมายมาด
“ฉันยังไม่เคยเห็นพี่กรใจอ่อนกับผู้หญิงคนไหน ฉันกลัวแกจะเหนื่อยเปล่า เสียเวลาแกด้วย ว่าแต่ไหนแกบอกว่า ตาจะให้กลับไปช่วยทำกิจการ ของครอบครัวแกไม่ใช่เหรอสิงห์”
“ใช่สิ..ฉันทอดเวลาออกไปได้อีกสามเดือน บอกตาว่า เพิ่งจบขอพักก่อน ค่อยกลับ ฉันจะเข้าหาพี่ชายแก ได้ทางไหนบ้างวะแกช่วยคิดหน่อยสิในเวลาแค่สามเดือนอ่ะ”
“แกเอาจริงเหรอ”
“หน้าตาฉันบอกแกว่าเล่นหรือไง ฉันจริงเสียยิ่งกว่าจริง งานนี้คนอย่างมนต์สิงหาไม่มีวันถอย!!พี่ชายแกต้องรักฉันอย่างหัวปักหัวปรำในระยะเวลาไม่เกินสามเดือน” หญิงสาวพกความมั่นใจมาเต็มร้อย ไม่รู้ว่าไปเอาความมั่นหน้ามาจากไหน
มนต์สิงหายิ้มกริ่มบอกกับตัวเองว่า เธออาจต้องใช้กฎแรงดึงดูดของจักรวาลร่วมด้วยเสียแล้ว นึกถึงใบหน้าหล่อคมเข้ม ของชายหนุ่มตลอดเวลา นึกถึงเขา ต้องดึงดูดเขาเข้ามาหาเธอได้สักวัน
กฎแรงดึงดูด คือ แนวคิดที่เชื่อว่าจิตของมนุษย์มีพลังอำนาจมากพอ ที่จะดึงดูดทั้งสิ่งดีและไม่ดีเข้ากับในชีวิตผ่านเหตุการณ์และสถานการณ์ต่างๆ หากเรามีความคิดบวกก็จะดึงดูดแต่เรื่องดีๆ แต่หากมีความคิดลบก็สามารถดึงดูดเรื่องแย่ๆ ได้เช่นกัน พูดง่ายๆ ก็คือ เราจะดึงดูดสิ่งที่เราคิด เข้ามาในชีวิตเสมอ และในเวลานี้ มนต์สิงหา กังลังทดสอบทฤษฎีนี้ด้วยตัวของเธอเอง