เด็กเชลยพ่ายรักรามิล (รามิล x น้ำเพชร)

“ไหนที่บอกว่าเก่งอ่ะ ลองทำให้ดูหน่อย” ถ้าไม่เก่งอย่างปากว่า กูตบเลือดกลบปากนะบอกก่อน  “เก่ง แต่เลือกคน ไม่ได้เอามั่วอยากทำกับใครก็ทำ” “ปากดีฉิบหาย อย่าร้องให้กูได้ยินนะ” มือหนาจับเข้าที่ท้ายทอยของร่างบาง กดใบหน้าของคนเก่งลงไปแนบที่เตียงจนใบหน้าเธอบูดเบี้ยว มืออีกข้างช้อนบั้นท้ายของเธอขึ้นมาเพื่อรองรับแรงกระแทกจากเขา รามิลใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีในการรูดซิปกางเกงตัวเองลง จากนั้นก็เลิกกระโปรงเดรสตัวบางของเธอขึ้น แล้วใช้นิ้วเกี่ยวเอาแพนตี้ตัวน้อยของเธอลงมาค้างไว้ที่เรียวขาขาว “กรี๊ดดดด!! อย่ามาแตะตัวฉันนะ ออกไป” “ออกไปทำข้างนอกเหรอ ได้นะกูไม่เกี่ยง” ตอบหน้าตาย พลางกระตุกยิ้มที่มุมปาก แค่นเสียงหัวเราะใส่คนเก่งที่สู้เขายังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ “ขยะแขยง!” กระแทกเสียงกลับนิ่งๆ ช้อนแววตาขึ้นมองเขาที่เหมือนคนบ้าไม่มีผิด “ไหนอ่ะคนเก่งเมื่อกี้หายไปไหนแล้ว เก่งอีกดิ ชอบๆ” “แกมันเลว ไอ้รามิล” กัดฟันพูด ตัวก็ยังคงพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการของเขา “คนดีคืออะไรวะ ไม่เคยเป็น…เกิดมาแม่ก็ป้อนความเลวให้แล้วอ่ะครับ” โน้มตัวลงไปกระซิบที่ข้างหูเธอ พร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปหวังจะจูบที่ริมฝีปากรูปกระจับสวย ร่างบางได้แต่เม้มปากแน่น หลับตาเบี่ยงใบหน้าหลบริมฝีปากของเขาที่กำลังเข้ามาใกล้ “อย่าหลบดิ ขอชิมปากคนเก่งหน่อย” “กรี๊ดดด” รามิลกระชากโคนผมของเธอขึ้นมา แล้วจับใบหน้าของเธอให้เข้ามารับจูบจากเขา พอเธอเม้มปากไม่ยอมให้เขาได้สอดลิ้นเข้าไป รามิลก็ไม่เคยปราณี เขาใช้ฟันคมๆของเขากัดเข้าที่ริมฝีปากเธอจนได้กลิ่นคาวเลือด เธอที่ทนไม่ไหวเจ็บจนต้องเผยอปากขึ้น คนทำที่รอโอกาสนี้อยู่ก็รีบสอดเรียวลิ้นอุ่นๆเข้าไปฉกชิมน้ำหวานจากปากบางของเธอทันที คนตัวเล็กที่พยายามใช้ลิ้นตัวเองดันลิ้นของเขาออก แต่เหมือนว่าเขาจะเกี่ยวเอาลิ้นของเธอไปดูดไปพันจนกลายเป็นว่าตอนนี้เธอกับเขากำลังเล่นลิ้นกันอยู่ในปาก น้ำลายสีใสไหลย้อยลงมาเลอะที่คางจนเฉอะแฉะ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รามิลหยุด เพราะการที่เขาได้ทรมานเธอ มันเป็นอะไรที่เขามีความสุขที่สุด น้ำเพชร ผู้หญิงที่เขาได้มาจากการล่าอาณานิคม หรือเรียกง่ายๆคือเขาเข้าไปหลอกเอาบริษัทของต้นตระกูลของเธอมา หลอกจนหมดตัวไม่เหลือแม้แต่บ้านสักหลังให้อยู่ ส่วนเธอที่มาอยู่กับเขาในตอนนี้ ก็อยู่ในฐานะเชลย เชลยที่เปรียบเสมือนเป็นที่ระบายอารมณ์เวลาที่เขาอยากเท่านั้น ไม่ได้พิศวาสแต่อย่างใด “หวาน” รามิลผละออกจากปากบาง แลบลิ้นเลียรอบริมฝีปาก แล้วแสยะยิ้มเอ่ยกับเธอด้วยท่าทางกวนๆ “นายมันเลว เลวยิ่งกว่าอะไรอีก รามิล” “กูเลวตั้งแต่เกิด บอกไปแล้วนี่ หรือหูหนวก? กูต้องย้ำให้มึงฟังอีกรอบไหม แต่รอบนี้ไม่ย้ำเป็นคำพูดแล้วนะ” ย้ำเป็นการกระทำแทน ร่างสูงแสยะยิ้ม ยันตัวขึ้นชันเข่าที่หว่างขาอ่อนของเธอ อ้าขาเธอออกแล้วใช้สายตาไล่สำรวจกลีบกุหลาบงาม ที่มันยังคงปิดสนิทและมีสีชมพูหวานสวยจนรู้สึกอยากกระแทกให้ช้ำเล่นๆ น้ำเพชรปล่อยให้ธารน้ำสีใสไหลลงมาอาบแก้ม เธอดิ้นจนหมดแรง เธอสู้จนหมดแรง แต่สุดท้ายแล้วคนที่ชนะก็คือรามิล ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เรื่องบริษัทเธอก็พร่ำบอกพ่อเธอทุกเช้าค่ำ แต่พ่อเธอก็เลือกที่จะไม่เชื่อ แล้วสุดท้ายเป็นไง ไม่เหลือแม้แต่บ้าน ไม่เหลือแม้แต่เงินสักบาท และตัวเธอที่ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรเลย ก็ต้องกลายมาเป็นหญิงเชลยให้เขาย่ำยีอยู่แบบนี้ ชีวิตเธอเคยมีอะไรดีๆบ้างไหม ตั้งแต่เกิดเธอไม่เคยได้รับความรักจากใครเลย แม้กระทั่งครอบครัวของตัวเอง เธอเป็นลูกคนเดียวเหรอ ก็ไม่ เธอเป็นลูกคนกลางที่ไม่ค่อยมีใครสนใจเลยต่างหาก ลูกคนโตก็ไม่เอาไหน แต่ได้รับคำชมและทุกคนตามใจตลอด งานการไม่ทำวันๆแบมือขอแต่เงินพ่อ ส่วนคนเล็กก็เป็นเด็กเลี้ยงแกะ โกหกเก่งจนได้โล่ และคนที่พารามิลเข้ามาก็ไม่พ้นน้องชายของเธอเองนั่นแหละ หึ! สุดท้ายคนที่ต้องรับกรรม ก็ไม่พ้นเธอ…ลูกที่ไม่มีใครรัก พี่น้องที่ไม่เคยมีใครเห็นหัว ถ้าการเป็นลูกสาวคนเดียวมันทำให้ชีวิตเธอต้องทรมานขนาดนี้ เธอขอตายไปเลยดีกว่า ดีกว่าต้องมาเจอกับคนเลวๆอย่างไอ้เหี้ยนี่! “อึก!” ช่องทางรักที่ไม่เคยเปิดให้ใครได้เข้าไป ถูกของแข็งขนาดไซส์ยุโรปทิ่มแทงเข้าออกย้ำๆ โดยที่ไม่มีการเล้าโลมเพื่อเป็นการเปิดทางเลยสักนิด น้ำเพชรกำมือน้อยๆกับผ้าปูที่นอน เพื่อระบายความเจ็บปวดและความอึดอัดตรงช่วงล่าง เธอกัดฟันเก็บเสียงเอาไว้ สีหน้าเปลี่ยนเป็นซีดเซียวเพราะมันเจ็บมาก เจ็บเหมือนมีใครเอามีดมากรีด ทรมานเหมือนใครเอาแท่งใหญ่ๆเข้ามาดันเธอจนเธอแทบจะทนไม่ไหว รามิลชักของรักออกมา จากนั้นก็เอื้อมตัวไปหยิบเอาเจลหล่อลื่นที่วางอยู่บนหัวเตียงมาบีบใส่ แล้วจัดการยัดมันกลับเข้าไปช่องทางเดิม คราวนี้มันง่ายกว่ามาก อาจเป็นเพราะมีตัวช่วยทำให้เขาสามารถดันมันเข้าไปได้ครึ่งลำ “เชี่ย! แน่นฉิบหาย” รามิลขบกรามแน่น พลางขยับแกนกายออกจนหัวเห็ดบานใหญ่สีชมพูเกือบหลุด แล้วดันมันเข้าไปอีกครั้งจนสุดลำ น้ำเพชรเหมือนจะตายอยู่ตรงนั้น เธอระบายความเจ็บด้วยการกัดเข้าที่มือตัวเอง กัดแรงจนขึ้นรอยแล้วมีเลือดซิบออกมา รามิลที่เห็นอาการของเธอก็ได้แต่กระตุกยิ้มเป็นที่น่าพอใจ หึ! อยากเก่งกับเขาดีนัก นี่แหละเป็นบทลงโทษที่เธอจะได้รับ กล้าที่จะปากดี ก็ต้องกล้าที่จะเสียช่วงล่างให้เขาด้วย แบบนี้มันถึงจะสาสมกัน เอวสอบเริ่มขยับเมื่อรู้สึกว่าด้านในของเธอเริ่มตอดรัดเขาแน่น จากความอึดอัดแน่นจนเจ็บหัว…พอได้ขยับรามิลก็รู้สึกเสียวหัวจนซี้ด ออกปาก “ซี้ดดด จะเกร็งทำค ว ย ไรวะ ปวดเว้ย!” ดุเธอให้ เพราะยิ่งเธอเกร็งเขาก็ยิ่งปวดมากขึ้นเท่านั้น ไม่รู้ว่าเธอกำลังกวนตีนเขาอยู่หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆตอนนี้เขาจะทำให้เธอไม่กล้าหือกับเขาอีกเลย “อะ เอา ออก ปะ ไป” น้ำเพชรพูดไม่เป็นภาษา เพราะเธอไม่ได้รู้สึกเสียวเหมือนอย่างที่เคยเห็นในคลิปเลยสักนิด ความรู้สึกตอนนี้คือมันทั้งเจ็บ ทั้งแสบ ทั้งอึดอัด อยากให้เขาเอามันออกไปจากตัวเธอสักที “ยังไม่แตก รีบเหรอ เดี๋ยวกระแทกให้แรงๆ” จะได้เสร็จให้เธอไวๆ นี่ใจดีแล้วนะ ทำให้อย่างที่ขอไม่เคยทำให้ใครเลย เธอคนแรกเลย หึหึ! ตับ! ตับ! ตับ! รามิลสาดเอวสอบเข้าตัวเธอไม่ยั้ง จนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง เขาไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นเสียงที่หนวกหู เพราะเขาชอบที่จะได้ยิน มันเป็นเสียงที่น่าฟังที่สุด น่าฟังยิ่งกว่าเพลงเพราะๆในปัจจุบันอีกเป็นไหนๆ ให้ฟังแบบนี้ทั้งวันทั้งคืนก็ฟังได้ “เก็บเสียงเก่ง เก็บให้ได้ตลอด” “รีบเอามันออกไป สักที!” น้ำเพชรทั้งกัดฟันพูด ทั้งหลับตาเพื่อรอให้เวลานี้มันผ่านไปเร็วๆ เธอไม่อยากอยู่แบบนี้ให้นานกว่านี้แล้ว อยากให้มันจบๆไป เธอรังเกียจ เธอขยะแขยง ชาตินี้ทั้งชาติไม่มีวันที่เธอจะพลาดท่าให้ผู้ชายคนนี้แน่นอน ใช้เวลาเกือบชั่วโมง เปลี่ยนไปแล้วหลายท่า จากที่เก็บเสียงเก่งๆ สุดท้ายน้ำเพชรก็ทนไม่ไหว จนต้องปล่อยเสียงอึดอัดนั้นออกมาจากลำคอ มือเล็กที่พยายามปิดปากตัวเองไม่ให้ส่งเสียง ถูกเขาจับออกแล้วดันมือเธอไปที่ข้างๆจากนั้นก็กดมันไว้ ทรมานเธอให้ถึงที่สุด ความอึดอัดเมื่อสักครู่ พอนานๆเข้าคนตัวเล็กก็เริ่มไม่รู้สึก แต่เป็นความรู้สึกแปลกๆที่เธอไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรแทน แน่นอนว่าเธอไม่มีทางมีอารมณ์ร่วมกับเขา แต่เหมือนร่างกายมันกำลังคิดตรงกันข้าม มันปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาเคลือบท่อนลำของเขาจนเงาวาวไปทั้งลำ ไม่นานนักร่างบางก็รู้สึกถึงแรงกระตุกจากด้านใน ไม่ใช่แค่เขา แต่รวมถึงเธอด้วย เธอกับเขากระตุกไปพร้อมกัน ภาพตรงหน้าทำให้รามิลแสยะยิ้มออกมาอย่างดูแคลน พลางยื่นมือเข้าไปจับใบหน้าของเธอให้หันมามองเขาตรงๆ จากนั้นก็เอ่ยคำพูดที่คิดว่าเธอคงจะเจ็บใจอยู่ไม่น้อย “เธอเสียตัวให้คนเลวแล้วนะ คราวนี้เธอก็ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงในซ่อง รีบกินยาฉุกเฉินซะ เดี๋ยวท้องลูกคนเลวขึ้นมาจะตรอมใจเอา”กระตุกมุมปากอย่างเอาเรื่อง สะใจไม่น้อยที่ทำให้คนเก่งตรงหน้าคลั่งได้ น้ำเพชรแทบอยากกัดลิ้นตัวเองให้ตายอยู่ตรงนี้ แค่รู้ว่าตัวเองเสียสาวครั้งแรกให้กับคนเลวๆอย่างเขา เธอก็ขยะแขยงร่างกายตัวเองเต็มทีแล้ว พอได้ยินเขาพูดแบบนี้ใส่อีก อาการสะอึกสะอื้นก็เด้งขึ้นมาจนไม่สามารถต้านทานเอาไว้ได้ รามิลผลักใบหน้าของคนเก่งอย่างไร้ความทะนุถนอม ก่อนจะดึงท่อนลำที่มันรีดน้ำกามเข้าไปในตัวเธอจนครบทุกหยาดหยดออกมา แล้วพาร่างกายอันเปลือยเปล่าของตัวเองไปยังห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนทันที น้ำเพชรได้แต่นอนค้างอยู่ท่าเดิม ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไร้เสียงอยู่บนเตียง ดวงตากลมโตหลับตาลงอย่างคนหมดแรง หมดแล้วจริงๆ แรงที่จะสู้ต่อ หมดแล้วจริงๆ แรงที่จะดึงตัวเองกลับขึ้นมาได้ หมดแล้ว…ชีวิตเธอไม่เหลือค่าอะไรอีกแล้ว