"คุณ!!"
"พึ่งจำได้เหรอ"
หมอณทีเอ่ย ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้กันมากจนลิลลี่นึกออกว่าเขาเป็นคู่นอนของเธอเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน แต่ไม่เคยเอะใจเลยว่า ที กับ ณที คือคนเดียวกัน! เธอนั่งตะลึงตาเบิกโพรงแทบหลุดออกจากเบ้า อ้าปากค้างมือจับหน้าตัวเองด้วยความไม่เชื่อ
"เห่อะ สายตาแบบนี้ เหมือนถูกฟันแล้วทิ้งเลย"
หมอณทีพึมพำ เขานั่งไขว้ห้างเสยผมที่โซฟาข้างลิลลี่ที่นั่งอ้าปากค้างอยู่เพราะ ที หรือ หมอณที ในชุดเสื้อกราวด์ขาวหน้าตาหล่อเหลาสะอาดที่คุ้ยเคย
"😱"
"ให้ค่าห้องแต่ไม่ให้ค่าตัว เสียใจนะเนี่ย"
"😱"
"หายตกใจสักทีเถอะ 😑"
"ก็! ..คุณ! ..เรา! ...! กรี๊ด..อุ้บ"
(ก็คุณคือที! เราทั้งคู่นอนด้วยกันแล้ว!)
ลิลลี่พูดอ้ำอึ้งกำลังจะกรี๊ดลั่นชั้นอีกรอบและเขารีบเอามือมาอุดปากเอาไว้อีกครั้ง
"กรี๊ดอีกจะใช้อย่างอื่นแทนมือแล้วนะ เลิกช็อคสักที"
ลิลลี่รีบเงียบเสียงทันควัน กลัวว่าเขาจะทำจริง
ใจจริงตั้งแต่คืนนั้นเธอก
