เสียงใคร

1689 คำ
** คำเตือน❗️เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน มีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อและสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติ ขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านครับ🩷 ติ๊ง “ เชิญเลยค่ะ คุณไอล่าคุณมะนาวห้องอยู่สุดทางเดินเลยนะคะ ” ห้องสุดทางเดินคือห้องที่ดีที่สุด แถมยังใหญ่ที่สุดอีกด้วยไม่ใช่หรอ เพราะนอกจากจะใหญ่แล้วเวลามีคนขึ้นลงใช้ลิฟต์ห้องที่อยู่ริมสุดจะไม่ได้ยินเสียงรบกวนของลิฟต์เลย บรรยากาศภายนอกก็สว่าง หรูหรา ไม่ได้ดูน่ากลัวหรือวังเวิงเลย จากที่ฟังมาคอนโดแห่งนี้มีคนอยู่เต็มทุกห้องนี่นา ทำไมถึงว่างห้องนี้ไว้ห้องเดียวล่ะ ฉันคงไม่ได้ถูกคุณนันทพรหลอกมาทำมิดีมิร้ายหรอกใช่ไหม แต่จากที่ดูๆเขาก็ดูเป็นที่รู้จักที่นี่เหมือนกันนะคงไม่ได้หลอกฉันหรอก มั้ง? ติ๊ด “ เชิญเลยค่ะคุณไอล่าคุณมะนาว ” “ ว้าว! สวยมากเลยค่ะคุณพร ” “ ค่ะ ห้องนี้ถือว่าเป็นห้องที่ดีที่สุดในคอนโดของเราเลยนะคะ ” “ สวยจริงๆค่ะ สะอาดมาก ห้องก็หอมมากเลยค่ะ ” ห้องกว้างขวางแบ่งโซนเป็นสัดเป็นส่วนตามสไตล์คอนโดโทนสีห้องสว่างครีมน้ำตาลอ่อนให้ความรู้สึกอบอุ่น ตอนที่เปิดประตูเข้ามาครั้งแรกฉันคิดว่ามันคงเป็นห้องเก่าๆมีกลิ่นอับๆแน่ แต่เปล่าเลยห้องสะอาดเหมือนมีคนอยู่ตลอด ไม่เหมือนห้องที่ปล่อยว่างมานานเลย “ ถูกใจไหมคะคุณไอล่า ” “ ค่ะ ถูกใจมากเลยค่ะ ” “ ไอล่า ทำไมห้องไม่เหมือนที่ดูจากหนังมาเลยอะ แกเห็นอะไรแปลกๆบ้างไหม ” “ ไม่นะ ฉันยังไม่เห็นอะไรเลย ” “ แต่ทำไมมันถูกจังล่ะแก ฉันว่ายังไงมันก็ยังแปลกๆอยู่นะ ” “ แกคิดมาก ” เปิดประตูเข้ามาเป็นห้องนั่งเล่น ขวามือเป็นโซนห้องครัวและห้องซักล้าง หากเดินไปทางด้านขวาจะเป็นห้องนอนเบสมาสเตอร์รูม ทั้งหมดมีระเบียงกว้างเชื่อมต่อกัน ด้านนอกเป็นวิวเมืองมุมสูงจากชั้น 35 ที่มองเห็นทั้งห้างสรรพสินค้า ย่านสถานบันเทิงและสถานีรถไฟฟ้า ฉันเดินสำรวจห้องไปเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่ห้องนอนขนาดใหญ่ ด้านในสะอาดสะอ้านกลิ่นสดชื่น ม่านขนาดใหญ่ถูกรูดเปิดออกให้แสงด้านนอกส่องเข้ามาภายในห้อง ด้านนอกมีระเบียงกว้าง มีชุดโต๊ะนั่งเล่นกับโซฟาตัวเล็กอยู่ สิ่งที่ฉันเห็น มีผู้ชายอายุราวๆ 30 ปี เรือนผมสีเทานัยตาสีขุ่นคล้ายสีผมของเขา ดวงตาคมกริบราวจะเฉียดเฉียนคนที่เขาได้สบตา จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากบางสีแดงอมคล้ำ รูปร่างสูงกำยำ ขนาดมองจากตรงนี้ยังรู้เลยว่าหุ่นดีมาก กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาด้านนอกระเบียงตัวนั้น “ คุณพรคะ ไอล่าสนใจห้องนี้ค่ะ แต่ก่อนอื่นขอสอบถามบางอย่างหน่อยได้ไหมคะ หากไม่สะดวกไม่ต้องตอบไอล่าก็ได้ค่ะ ” “ ค่ะ คุณไอล่าเชิญถามพรมาได้เลยค่ะ ” “ ห้องสวยและหรูขนาดนี้แต่ทำไมราคาเช่าเพียงเดือนละ 5500 บาทเองล่ะคะ ไอล่าทราบมาว่าขนาดห้องปกติของที่นี่ราคาถ้าจ่ายต่อเดือนก็ไม่น่าต่ำกว่าสองหมื่นบาทแล้วนี่คะ ” “ ค่ะ เป็นจริงอย่างที่คุณไอล่าทราบค่ะ ” “ แต่ห้องนี้น่าจะเป็นเพนต์เฮาส์เลยไม่ใช่หรอคะ แต่ทำไม ” “ ห้องนี้ไม่ได้มีประวัติอะไรอย่างที่คุณไอล่ากังวลหรอกค่ะ พรจะขอเรียนแจ้งกับคุณไอล่าตามตรงเลยแล้วกันนะคะ ว่าจริงๆแล้วพรไม่ทราบเลยค่ะว่าทำห้องนี้ถึงปล่อยไม่ออกสักที ” “ ไม่ได้มีคดีร้ายแรงหรือเรื่องผิดกฎหมายใช่ไหมคะ ” “ โถ่ ไม่มีเรื่องอะไรแบบนนั้นหรอกค่ะคุณไอล่า จริงๆแล้วห้องนี้ผูกขาดเป็นชื่อของคนๆนึงมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะคะ แต่ไม่รู้จู่ๆทำไมเมื่อสามเดือนก่อนมีคนมาบอกว่าเจ้าของต้องการปล่อยให้เช่าค่ะ แต่พอกี่คนๆที่เข้ามาอยู่ก็อยู่กันได้ไม่นาน ” “ พวกเขาเจอผีหรอคะคุณพร ” “ มะนาว! แกถามอะไรเขาอย่างนั้น ” “ คิกคิกคิก ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกค่ะคุณมะนาว พวกเขาแค่บอกว่าเหมือนมีใครอยู่ในห้องด้วยเลยไม่สบายใจแล้วย้ายออกไป แต่ก็ไม่มีเคยมีใครเห็นจริงๆหรอกค่ะ พี่ว่าพวกเขาน่าจะคิดไปเองกันมากกว่า อย่างที่น้องไอล่ากับน้องมะนาวเห็น ห้องไม่ได้ดูเหมือนจะมีเรื่องอย่างนั้นใช่ไหมล่ะคะ ” นั่นน่ะสิ แต่ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงได้อยู่ที่นี่นะ อีกอย่างเขาทำเหมือนพวกเราเป็นอากาศอีกด้วย โดยปกติวิญญาณมักจะไม่แสดงตัวตั้งแต่แรกหรือมีอีกประเภทคือแสดงความสนใจออกมาแบบโต้งเลย เพราะงั้นคนพวกนั้นไม่ได้คิดไปเองหรอกที่รู้สึกว่าเหมือนมีใครใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพวกเขา เพราะผู้ชายคนนั้นทำแบบนั้นจริงๆ เขาทำเหมือนกำลังใช้ชีวิตของตัวเองปกติ แบบนี้ก็ง่ายเลยน่ะสิ พวกเราก็แค่ต่างคนต่างอยู่ “ คุณพรคะไอล่าตกลงเอาห้องนี้เลยค่ะ ” “ ยินดีเลยค่ะ เดี๋ยวเราลงไปทำสัญญากันนะคะ ” “ ค่ะ^^ ” ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองรึเปล่าว่าจังหวะที่ฉันกำลังหมุนตัวหันหลังกลับ ฉันกับเขาเราบังเอิญสบตากัน “ เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณไอล่าจะย้ายเข้ามาอยู่วันนี้เลยไหมคะ ” “ ค่ะคุณพร เดี๋ยวไอล่าย้ายเข้าอยู่เลยค่ะ ” “ ไอล่าแกไม่นอนกับฉันสักคืนก่อนหรอ ” “ ไม่เป็นไรแก พรุ่งนี้ฉันต้องทำงาน ไปบริษัทจากตรงนี้สะดวกกว่า อีกอย่างของฉันก็ไม่มีเยอะด้วย ” “ ตะ แต่ว่า” “ เถอะหน่าแก คุณพรคะขอบคุณมากเลยนะคะ ” “ ขอบคุณคุณไอล่าเช่นกันค่ะ ถ้ามีปัญหาอะไรยังไงติดต่อพรได้ตลอดเลยนะคะ ” “ ได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ” “ ค่ะ^^ ” “ ปะ เดี๋ยวฉันกลับไปเอาของที่ห้องแกก่อน ” “ เห้อ ก็ได้เดี๋ยวฉันให้ไคมาช่วยเราอีกแรง ” “ ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่มาเอง ” “ เถอะหน่า ฉันเป็นห่วง นะไอล่า ” “ เห้อตามใจแก ” ไคเป็นแฟนของมะนาวที่เพิ่งคบกันได้ไหมนาน จริงอยู่ที่ฉันกับมะนาวสนิทกันมาก แต่เรื่องนี้ฉันไม่เคยเล่าให้มะนาวฟังเลย ก็คือฉันกับไคเราเคยคุยกันอยู่พักนึง แต่ฉันรู้สึกว่าไคยังไม่ใช่ แถมยังออกจะแปลกๆไปด้วยซ้ำ ฉันจึงได้ปฏิเสธไป แล้วก็เพิ่งจะรู้ได้ไม่นานว่าไคกับมะนาวคบกัน ฉันเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกนะ แค่คิดว่าเพื่อนฉันควรจะได้เจอกับผู้ชายที่ดีกว่านี้ก็เท่านั้นเอง “ ไอล่าย้ายมาอยู่ที่นี่กับใครหรอ ” “ คนเดียวน่ะ เค้าเลยให้ไคมาช่วยขนของนี่แหละ ไม่งั้นไอล่าจะมาคนเดียว ดื้อไหมเพื่อนเค้า ” “ ครับ เพื่อนมะนาวดื้อมาก ” ที่แปลกๆก็คือแบบนี้ยังไงล่ะ ทั้งๆที่คบกับเพื่อนของฉันอยู่แต่ไคก็ยังหาโอกาสใช้สายตาแทะโลมหรือพูดจาสองแง่สองง่ามกับฉันตลอด ฉันไม่ได้โลกสวยหรือเข้าข้างตัวเองจนดูไม่ออกหรอกนะว่าไคจงใจทำแบบนั้น “ ห้องสวยเนอะ แบบนี้แกจะได้พาหนุ่มๆมานอนด้วยสักที อิอิ ” “ บ้าหน่ามะนาว ” “ หึ ” “ ก็จริงนี่นาตั้งแต่รู้จักกับแกมา ฉันไม่เคยเห็นแกคบกับใครเลย อย่าเอาแต่ทำงานแกต้องใช้ชีวิตบ้างนะรู้ไหมเดี๋ยวมันจะตันเอานะคะเพื่อน ” “ ค่าๆ คุณแม่มะนาว เดี๋ยวลูกสาวคนนี้จะพาหนุ่มๆมานอนด้วยให้ไม่ซ้ำหน้าเลยค่ะ ” “ กรี๊ด ดีมากค่ะ มีของดีขนาดนี้ไม่ได้ใช้คงเสียของแย่จริงไหมไค ” “ จริงครับ น่าเสียดาย ” ยัยมะนาวฉันนี่อยากจะตีปากเพื่อนฉันจริงๆพูดอะไรไม่เข้าเรื่อง หลังจากที่แยกย้ายกับคุณนันทพรมะนาวก็โทรให้ไคไปเจอกับพวกเราที่คอนโดมะนาวจากนั้นก็เอาของขึ้นรถไคมาที่คอนโดใหม่ของฉันนี่แหละ ตอนนี้เราสามคนเลยช่วยกันเอาของเข้าห้องใหม่และช่วยฉันจัดเตรียมสิ่งต่างๆอยู่ “ เอ๊ะ เหมือนฉันจะลืมของที่ซื้อไว้ให้แกเดี๋ยวฉันลงไปเอาแปปนึงนะ ไคเค้าขอกุญแจรถหน่อยค่ะ ” “ ครับ ” “ ดะ เดี๋ยวมะนาวเดี๋ยวฉันลงไปเป็นเพื่อนแกเอง ” “ ไม่ต้องหรอกแกอยู่จัดของเถอะเดี๋ยวฉันมา ” “ มะนาว! ” ปึ้ง เห้อ ยัยเพื่อนบ้าไม่รอเลย ฉันไม่อยากอยู่กับไคสองต่อสอง เลยเดินแยกตัวเข้ามาในห้องนอนทิ้งให้ไคอยู่ที่ห้องนั่งเล่นคนเดียวแทน พุ่บ “ ไค! ปล่อยนะ ” “ คิดถึงจังเลยครับ ” “ ไค เราบอกให้ปล่อย ” “ ทำไมหรอไอล่าจะเอาใครมานอนด้วยหรอ ” “ จะเอาใครเข้ามานอนมันก็ไม่เกี่ยวกับนาย ปล่อยนะ ” ไคอาศัยจังหวะที่ฉันไม่ทันตั้งตัวเข้ามาในห้องนอนแล้วกอดฉันไว้จากด้านหลัง ฉันพยายามดื้นเพื่อให้หลุดพ้นแต่นั่นก็ไม่เป็นผลเพราะว่าไคแรงเยอะมากแล้วก็ตัวใหญ่กว่าฉันเยอะด้วย ฟอด “ ชื่นใจจริงๆ ” “ ไอ้บ้า! ฉันบอกให้ปล่อยไงฉันเป็นเพื่อนแฟนนายนะ! ” “ แล้วไง ในเมื่อคนที่ฉันอยากนอนด้วยมีแค่เธอ ” “ ไอ้บ้าฉันบอกให้ปล่อย! ” ( อะแฮ่ม ) กึก “ ใคร! ” ใช่เสียงของใครกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม