บทนำ หลอกฟัน NC++
2 ปีที่แล้ว
@งานแต่งงานของไฟและน้ำขิง
"หึงนะแบบนี้" อชิเดินเข้ามาทักทายชะเอมจากด้านหลัง
"พี่อชิ" ชะเอมหันหน้ามาสบตากับอชิพลางเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยความเขินอาย
"เพื่อนเจ้าสาวไม่อยากเป็นเจ้าสาวตัวจริงบ้างเหรอ"
"คะ?" ชะเอมเอียงคอถาม
"อีนี่..เวลาอยู่กับผู้ชายแอ๊บใสตลอดกูเห็นแล้วอยากบีบคอ" วกวนพูดขึ้น "ทำเป็นไม่รู้ความหมายกูอยากจะปารองเท้าใส่หน้า"
"เธอเป็นเพื่อนเจ้าสาวเดินคู่กับผู้ชายคนอื่นฉันหึงนะ"
"งั้นพี่อชิมาคู่กับเอมมั้ยคะ?" ชะเอมเอ่ยชวนพลางส่งยิ้มหวานให้อชิ
"หึ..จบงานนี้แล้วไปชิมไวน์ที่บ้านฉันไหมฉันมีไวน์ที่บ้านเยอะเลยอยากจะให้เธอได้ลองชิม...แล้วเธอจะติดใจ" อชิไม่ได้ตอบรับคำชวนของเธอแต่เขาเลือกที่จะเอ่ยชวนเธอไปที่บ้านของเขาแทนอชิจ้องมองใบหน้าสวยของชะเอมด้วยแววตาที่ยากเกินจะคาดเดาได้
"จะดีเหรอคะ" ชะเอมเอ่ยถามพลางก้มหน้าหลบสายตาคมกริบคู่นั้นของอชิด้วยความเขินอาย
"ถ้าเธอไม่ไว้ใจฉันจะเอาไอ้วกวนไปด้วยก็ได้"
"เปล่านะคะ..เอมไปคนเดียวได้ค่ะวกวนมีนัดกับพี่ติน่าแล้ว"
"กูไปนัดตอนไหนวะ" วกวนพึมพำกับตัวเองเบาๆด้วยความงุนงง
"งั้นเราไปกันเลยไหมงานใกล้จะเลิกแล้ว" อชิเอ่ยชวนชะเอมพลางถือวิสาสะใช้ท่อนแขนแกร่งโอบเอวบางของชะเอมเดินออกจากงานทันที
"เดี๋ยว" วกวนเดินตามชะเอมออกมาพร้อมกับคว้าเรียวแขนของชะเอมเอาไว้ในตอนที่ชะเอมกำลังจะก้าวขาเข้าไปนั่งภายในรถลีมูซีนคันหรูของอชิ
"แกมีอะไรเหรอ" ชะเอมเอ่ยถาม
"อย่าไป" คำพูดสั้นๆของวกวนที่แฝงไปด้วยความห่วงใยทำให้ชะเอมชะงักไปครู่หนึ่งเธอจ้องมองแววตาวูบไหวคู่นั่นของวกวนด้วยความไม่เข้าใจ "มึงคิดดีแล้วใช่ไหม" วกวนเอ่ยถาม
"กะ..ก็แค่ไปชิมไวน์เองแกไม่ต้องเป็นห่วงฉันขนาดนั่นก็ได้" ชะเอมตอบกลับวกวนด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อย
"เดี๋ยวกูไปด้วย"
"รีบไปเถอะฝนจะตกแล้ว" อชิที่เห็นว่าวกวนอาสาจะไปเป็นเพื่อนของชะเอมจึงเดินเข้ามาดึงเรียวแขนของชะเอมออกจากวกวนก่อนจะดันตัวของชะเอมเข้ามานั่งด้านในรถทันที
"ไม่ต้องเป็นห่วงเพื่อนมึงหรอก...กูใช้เสร็จเดี๋ยวเอามาคืนให้" อชิเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาเข้ามากระซิบข้างๆใบหูของวกวนพลางกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
"มึงไม่คิดจะจริงจังกับเพื่อนกูแล้วมึงมาทำแบบนี้ทำไมวะผู้หญิงมีเยอะแยะทำไมต้องเป็นเพื่อนกู" วกวนเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์
"ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังนะ...มึงเป็นแค่เพื่อนอย่ามาเสือก" อชิเดินชนไหล่แกร่งของวกวนอย่างแรงก่อนจะก้าวขายาวแกร่งเข้ามานั่งภายในรถลีมูซีนคันหรูทันทีก่อนจะปิดประตูรถใส่วกวนอย่างแรง
@คฤหาสน์ของอชิ
ภายในห้องเก็บไวน์ชั้นใต้ดิน
"เอาไวน์อีกหน่อยไหม" อชิที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของชะเอมยื่นแก้วไวน์ใบใหม่ที่มีไวน์แดงรสชาติชั้นดีให้กับชะเอมพลางใช้นิ้วยาวแกร่งถูวนรอบริมฝีปากล่างของตัวเองไปด้วยชะเอมที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีอาการมึนเมาแล้วจึงรีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน
"มีแฟนมากี่คนแล้ว" อชิเอ่ยถามพลางจ้องมองใบหน้าสวยของชะเอมไม่วางตา
"ยังไม่เคยมีแฟนค่ะ"
"เคยมีเซ็กส์รึยัง" คำถามตรงไปตรงมาของอชิทำเอาชะเอมตกใจไม่น้อย
"ยะ..ยังไม่เคยค่ะ" ชะเอมตอบกลับไปตามความจริงพลางก้มหน้าซ่อนพวงแก้มแดงระเรื่อของตัวเองเอาไว้
"ซิง?" อชิเลิกคิ้วถาม "อยากลองมีเซ็กส์ไหม?"
"คะ?"
"ไม่อยากลองเหรอ..ฉันทำให้เธอถึงจุดสุดยอดได้นะ"
"เอม..ไม่กล้าทำอะไรแบบนั่นหรอกค่ะ"
"เธออายุสิบเก้าแล้วเธอจะลองมีเซ็กส์ดูสักครั้งก็ไม่ผิด" อชิหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินเข้ามาหาชะเอมพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกอย่างใจเย็นชะเอมที่เห็นอย่างนั้นจึงกำชายกระโปรงของตัวเองแน่นเนื้อตัวของเธอเริ่มสั่นเทาด้วยความกลัวและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
"นอนลงสิ" อชิเอ่ยบอกชะเอมด้วยน้ำเสียงราบเรียบชะเอมครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะปีนขึ้นมานอนบนโต๊ะที่มีขวดไวน์ตั้งเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ
"ให้ฉันถอดชุดให้ไหม?" อชิเอ่ยถามทำให้ชะเอมพยักหน้าตกลงชะเอมเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยความเขินอายเธอจ้องมองการกระทำของอชิด้วยแววตาที่สับสนและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
"ครั้งแรกเจ็บหน่อย..ทนๆเอาหน่อยก็แล้วกัน" อชิเอ่ยบอกพลางโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาใช้ลิ้นสากเลียวนยอดอกสีเชอรี่จนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายใสฟันคมขบเม้มหัวนมเบาๆก่อนจะลากลิ้นสากวนรอบเต้าใหญ่ปลายลิ้นสากตวัดเลียทั่วเนินเต้าใหญ่จนยอดอกแข็งชูชันสู้ลิ้น
ปึก!
"กรี๊ดดดด!เจ็บ" ชะเอมกรี๊ดร้องเสียงดังลั่นเมื่อยามโดนแก่นกายใหญ่อัดกระแทกกระทั้นเข้ามาโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวสะโพกสอบกระแทกกระทั้นตอกแท่งเอ็นใหญ่อัดช่องทางรักบริสุทธิ์ทีเดียวจนมิดลำหัวเห็ดบานเบอะครูดเข้ากับผนังมดลูกอย่างบ้าคลั่ง
ปึก! ปึก! ปึก!
"แค่โดนฉันกระแทกถึงกับร้องไห้เลยเหรอ"
"อึก..เอาออกไปก่อนได้ไหมคะเอมแสบตรงนั้น" อชิไม่ได้ฟังคำขอร้องของชะเอมกลับกันเขากลับเร่งสะโพกสอบถาโถมแรงกายเข้าใส่ร่องสวาทคับแคบอย่างดุเดือดบ้าคลั่ง
"อ๊าส์!!!..อ๊าสสสส!!โทษทีถุงยางขาด" อชิดึงแก่นกายใหญ่ออกมาเมื่อแตะถึงขอบสวรรค์แล้วเขาจ้องมองเลือดสีแดงบริสุทธิ์ของชะเอมด้วยแววตาไร้ความรู้สึกไม่ได้รู้สึกดีใจที่เขาได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอเขาแค่คิดว่าได้แล้วก็จบๆกันไปไม่ได้อยากจะสร้างความสัมพันธ์กับเธอต่อ
"อย่าลืมกินยาคุม"
"ค่ะ" ชะเอมตอบรับทั้งน้ำตาพลางใช้มือบางปากคราบน้ำตาออกจากดวงหน้าลวกๆ
"เธอกลับไปได้แล้วเดี๋ยวฉันจะให้คนไปส่ง"
"ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหมคะ?"
"ฉันขอเธอเป็นแฟนแล้ว?"
"คะ..ยะ..ยังค่ะแต่เรามีอะไรกันแล้ว"
"นี่ค่าเสียเวลาของเธอ" อชิวางบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินลงบนโต๊ะ "ฉันมีงานต้องทำต่อ" อชิพูดจบจึงเดินออกมาจากห้องเก็บไวน์ทันทีเขาไม่ได้หันหน้ากลับมามองใบหน้าเศร้าสร้อยของเธอเลยสักนิด
ชะเอมรีบแต่งตัวให้ตัวเองทันทีที่อชิเดินพ้นกรอบประตูออกไปแล้วมือบางหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของตัวเองขึ้นมากดต่อสายหาวกวนทันที
Call
ชะเอม : วก
วกวน : อะไร
ชะเอม : อึก..ฮือๆ
วกวน : ร้องไห้ทำไมอย่าบอกนะว่าไอ้อชิมันกระแทกมึงแล้วไม่ยอมรับผิดชอบ (วกวนตอบกลับเพื่อนรักอย่างติดตลก)
ชะเอม : อึก..ใช่
วกวน : มึงเลือกเอง...กูเตือนมึงตั้งแต่แรกแล้ว
ชะเอม : ฉะ..ฉันไม่คิดว่าพี่อชิจะทิ้งฉันเร็วขนาดนี้
วกวน : เดินออกมาหากู
ชะเอม : แกมาที่นี่เหรอ?
วกวน : จะให้กูเดินเข้าไปรับไหม
ชะเอม : ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันออกไปหาเอง
"วก..ฮือๆ" ชะเอมที่เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนรักจึงโผล่เข้าสวมกอดทันทีพลางสะอื้นไห้ตัวโยนด้วยความเสียใจ
"เห็นไหมกูเตือนก็ไม่ยอมฟัง" วกวนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนต่างจากปกติที่จะใช้น้ำเสียงห้าวห้วนคุยกับเธอ
"อึก..ฮือๆแกมาที่นี่ได้ยังไง"
"ขับตามมึงมา"
"ฮือๆๆ" ชะเอมที่ได้ยินคำตอบของวกวนยิ่งร้องไห้หนักขึ้นด้วยไม่เคยคิดว่าวกวนจะเป็นห่วงเธอขนาดนี้
"ทำไมเลือดเต็มกระโปรงแบบนี้" วกวนเอ่ยถามเมื่อสายตาคมกริบเหลือบเห็นเลือดสีแดงสดเปรอะเปื้อนเต็มชุดราตรีสีขาวของเพื่อนรัก
"ฉะ..ฉันขอโทษที่ไม่เชื่อแก..อึก" ชะเอมกอดกระชับวกวนเอาไว้แน่นขึ้นวกวนยืนนิ่งเงียบไม่ได้ตอบกลับอะไรมือหนาปาดหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาจากห่างตาของตัวเองออกก่อนจะดันตัวของชะเอมออกจากแผงอกแกร่ง
"กลับกันเถอะ" วกวนเอ่ยบอกชะเอมพลางใช้มือหนาเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าของชะเอมอย่างเบามือ