EP1 สวัสดีความโสด
EP1 สวัสดีความโสด
IG
(รูปสาวสวยเซ็กซี่ในชุดบิกินีสุดแซ่บ)
ya_yee: สวัสดีความโสด :)
Comments
xxx: ห๊ะ? น้องยาหยีมีแฟนตอนไหน
xxx: อ้าว ก่อนหน้านี้ไม่โสดเหรอ
xxx: ก็นึกว่าโสดมาตลอด
xxx: จีบได้แล้วใช่มั้ยครับ
xxx: เซ็กซี่มากครับ
xxx: หุ่นดีมาก สนใจรับงานถ่ายแบบไหมครับ
xxx: เลิกกับหนุ่มคณะเกษตรคนนั้นแล้วเหรอ
xxx: เม้นบนหมายถึงใครอะ
xxx: แฟนเก่ายาหยีคือใคร ใครรู้เปิดว้าปด่วน!
xxx: ชื่อชัชชนอยู่คณะเกษตรตอนนี้เหมือนจะปิดไอจีไปแล้วนะ
xxx: 5555 ถ้าไม่บอกว่าโสดก็ไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้มีแฟน
@ 14-heaven
เวลาประมาณสี่ทุ่มบนโต๊ะวีไอพีที่คลับชื่อดังใจกลางเมืองแห่งหนึ่งมีเจ้าของแอคเคาท์ไอจีที่ใช้ชื่อว่า @ya_yee นั่งถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ เมื่อไล่อ่านคอมเมนต์ในรูปล่าสุดที่เธอพึ่งโพสต์ลงแล้วดันไปเจอคนคอมเมนต์ชื่อผู้ชายที่เธอไม่อยากเห็นไม่อยากได้ยินมากที่สุด
ผู้ชาย...ที่เป็นเหมือนความด่างพร้อยในชีวิตของสาวสวยสุดฮอตอย่าง ‘ยาหยี’
“กูขำ ก่อนหน้านี้แทบไม่มีใครรู้จักพี่ชัชแต่พอไอ้หยีโพสต์ว่าโสดเหมือนจะรู้กันทั้งมหาลัยแล้วมั้งว่าพี่ชัชเป็นใคร”
“มึงจะพูดชื่อทำไมเนี่ยตาต้า”
“โทษทีๆ มันเผลออะ”
“ทำไม มันเฮิร์ตจนได้ยินชื่อก็ไม่ได้เลยหรือไง”
คำพูดของ ‘เพอร่า’ ทำเอายาหยีที่กำลังดุ ‘ตาต้า’ อยู่ถึงกับต้องหันขวับมามองแรงใส่เพื่อนแล้วรีบแก้ตัวในสิ่งที่โดนกล่าวหาทันที
“ใครเฮิร์ต กูไม่ได้เฮิร์ตเลยสักนิด”
“แล้วที่ช่วงนี้ชวนพวกกูออกมาดื่มทุกวันนี่ไม่ใช่เพราะเฮิร์ต?”
“เปล่าเหอะ ตอนคบกับ ‘ผู้ชายคนนั้น’ กูไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยวพอโสดก็เลยอยากออกเฉยๆ ไม่เกี่ยวกับเขาสักนิด!”
“แต่มึงโดนพี่เขาบอกเลิกนะหยี ไม่เฮิร์ตเลยจริงดิ”
ประโยคนั้นของตาต้าทำเอายาหยีถึงกับชะงักไปเล็กน้อย ยาหยีไม่ได้เจ็บที่โดนบอกเลิกแต่เจ็บที่คนบอกเลิกก่อนไม่ใช่เธอนี่สิ
ใบหน้าเรียวยาวที่ใครเห็นก็บอกว่าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับยกแขนขึ้นกอดอกด้วยท่าทางต่อต้าน ไม่ยอมรับในสิ่งที่เพื่อนพูด
“แล้วไง มีกฎข้อไหนบอกว่าคนที่โดนบอกเลิกต้องเจ็บที่สุดไม่ทราบ! กูอาจจะรอวันนี้มานานแล้วก็ได้นะ” ยาหยีกระแทกเสียงพูดอย่างไม่ยอมแพ้ จนเพื่อนสาวทั้งสามคนของเธอต้องเป็นฝ่ายยอมเอง
“จ้าๆ อย่าให้กูเห็นว่ากลับไปนอนร้องไห้คิดถึงเขานะ”
“ไม่-มี-ทาง! กูจะโสดอย่างเฉิดฉายเลยคอยดู”
พูดจบก็ยกแก้วค็อกเทลตรงหน้าขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมดแล้วสั่งแก้วใหม่มาดื่มต่อเรื่อยๆ พอฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มทำงานร่างกายก็เริ่มขยับไปตามจังหวะเพลงจนในที่สุดเจ้าของร่างกายสุดเซ็กซี่ในชุดเดรสสีดำก็ลุกขึ้นเต้นวาดลาดลายอย่างสนุกสนาน
ยาหยีเป็นคนสวยรูปร่างดียิ่งใส่ชุดเซ็กซี่โชว์อกโชว์เอวแบบนี้ขยับร่างกายทียิ่งฮอตระเบิดจนผู้ชายแถวนั้นแอบกลืนน้ำลายกันเป็นแถว
เต้นๆ ไปสักพักก็เริ่มมีคนเข้ามาขอชนแก้ว ยาหยียังไม่กล้าชนแก้วกับใครในตอนแรกเพราะกลัวว่าถ้าชนแก้วกับคนอื่นแล้วจะโดนดุแต่พอนึกได้ว่าตอนนี้ตัวเองโสดและคงไม่มีใครมาดุเธอแล้วจึงชนแก้วกับทุกคนที่เข้ามาขอชนด้วย
ผ่านไปสักพักก็มีผู้ชายรูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่งที่ ‘เล็ง’ ยาหยีมาสักพักแล้วเข้ามาชวนคุยจนสุดท้ายทั้งคู่ก็ตัดสินใจกลับไปด้วยกันท่ามกลางเสียงโห่แซวของเพื่อนๆ
โสดได้แค่ไม่กี่วันก็รันวงการเลยนะยาหยี!
.
.
Group chat ‘อ้ายมันคนจน’ (3)
Pokpong (ปกป้อง): เมียเก่ามึงโคตรฮอต @Chatchon
Pokpong sent a photo (รูปยาหยีในผับ)
Ded-deiw (เด็ดเดี่ยว): จริง ถ้าไม่ติดว่าเป็นเมียเก่าเพื่อนนะกูเข้าไปชนแก้วด้วยแล้ว
Chatchon: อยากชนก็ชนดิ ไม่เกี่ยวกับกู
Ded-deiw: ตอนคบกันแค่กูมองน้องมึงยังตาขวางใส่
Chatchon: เลิกกันแล้ว อยากทำไรก็ทำ
Pokpong: เชี่ยๆ เหมือนน้องจะดีลกับผู้ชายโต๊ะนั้นเลยว่ะ
Ded-deiw: ชัด ดีลกันจริงควงกันออกไปแล้ว
Ded-deiw: เอาไงอะ @Chatchon
Chatchon: จะดีลกับใครก็เรื่องของเขา ไม่เกี่ยวกับกู
Pokpong: แล้วถ้าน้องพาเขาไปที่คอนโด?
Chatchon: ก็เรื่องของเขา คอนโดเขาไม่ใช่คอนโดกู
.
.
.
รถยนต์ Porsche ราคาหลายล้านเลี้ยวเข้ามาในคอนโดหรูใจกลางเมืองซึ่งอยู่ไม่ไกลจากคลับมากนัก
‘เตชิน’ ผู้ชายที่ยาหยีนั่งรถมาด้วยตั้งใจจะขับรถเข้าไปจอดในที่จอดแต่เจ้าของคอนโดชี้มือบอกให้เลี้ยวมาจอดหน้าคอนโดซะก่อนซึ่งคนขับก็ทำตามอย่าง-งงๆ ก่อนจะงงหนักมากกว่าเดิมเพราะประโยคต่อมาของยาหยี
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะเตชิน ขับรถกลับบ้านดีๆ น้า~”
“ห๊ะ? เดี๋ยวสิครับยาหยี” ร่างบางกำลังจะเปิดประตูลงจากรถแต่โดนคว้าข้อมือไว้ทำให้ยาหยีต้องหันกลับมา
“หืม มีอะไรหรือเปล่า”
“จะไม่ให้เราขึ้นห้องหน่อยเหรอ?”
“เตชินอยากขึ้นห้องเราเหรอ”
“ก็…เราไม่ได้ดีลกันเพื่อมาทำเรื่องอย่างว่าเหรอครับ” เตชินคิดว่ายาหยีไม่น่าจะไม่รู้นะว่าที่เขามาส่งเพราะต้องการอะไรแต่ในเมื่อเธอทำเหมือนไม่รู้เขาจึงต้องพูดออกไปตรงๆ
“อ๋า ก็เธอบอกขอมาส่งเราก็ให้มาส่งแล้วนี่ไง เธอไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะขอมีเซ็กซ์ด้วย”
“เราพูดไม่ชัดสินะ” ชายหนุ่มเบลมตัวเองแล้วพูดต่อ “งั้นบอกตอนนี้ได้มั้ยว่าเราอยากมีเซ็กซ์กับเธอ” เจ้าของใบหน้าสวยยิ้มหวานให้คนตรงหน้า มือเรียวบางส่งไปลูบมือใหญ่ที่จับแขนเธอไว้ไปมาเบาๆ ก่อนจะดึงมือเขาออกพร้อมกับคำปฏิเสธที่แสนเลือดเย็น
“ขอโทษน้า วันนี้เราไม่สะดวกอะ”
“ทำไมถึงไม่สะดวกครับ”
“เอ่อ คือ…”
.
.
.
‘เราอยู่กับแฟนเก่าน่ะ’
ไม่ใช่ข้ออ้างแต่นี่คือเหตุผลจริงๆ ที่ยาหยีไม่สามารถพาผู้ชายคนอื่นขึ้นคอนโดได้เพราะบนโซฟากลางห้องเธอตอนนี้มีร่างของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘แฟนเก่า’ นอนเปลือยท่อนบนอยู่จริงๆ!
เขาคือ ‘ชัชชน’ หนุ่มคณะเกษตรที่คนกำลังพูดถึงกันในคอมเมนต์นั่นแหละ
ยาหยีกับชัชชนตัดสินใจจบความสัมพันธ์กันหลังคบกันมาได้หนึ่งปีซึ่งในระหว่างที่คบกันนั้นทั้งคู่อาศัยอยู่ด้วยกันที่คอนโดของยาหยีพอเลิกกันแล้วฝ่ายชายก็ไม่ได้ย้ายออกทันทีเนื่องจากอีกแค่ไม่กี่วันชัชชนก็จะสอบเสร็จและเรียนจบปีสี่อยู่แล้วเขาจึงขออยู่ที่คอนโดเธอต่อจนกว่าจะสอบเสร็จเพราะขี้เกียจไปหาที่อยู่ใหม่
ยาหยีไม่เข้าใจว่าเขาเป็นคนบอกเลิกเธอเองแต่ตัวเองกลับไม่ยอมไปไหนเนี่ยนะแต่เธอก็ดันใจดียอมให้เขาอยู่ด้วยต่อเนี่ยสิ
คิดดูเอาเถอะ เลิกกันแล้วแต่ยังต้องเจอหน้ากันทุกวันแล้วจะให้ยาหยีเอาเวลาที่ไหนไปเฮิร์ต
จากที่เคยนอนบนเตียงเดียวกันพอเลิกกันชัชชนก็ย้ายออกมานอนโซฟาและไม่เข้าไปในห้องนอนของยาหยีถ้าไม่จำเป็น
ก็ยังดีที่เขายังมีจิตสำนึกล่ะนะ
เจ้าของร่างบางส่วนสูงหนึ่งร้อยหกสิบกว่าเซนติเมตรถอนหายใจใส่คนที่นอนอยู่บนโซฟาแล้วเดินผ่านเขาเข้าไปในห้องนอน
คล้อยหลังคนตัวเล็กผู้ชายที่แกล้งหลับอยู่บนโซฟาก็ลืมตาขึ้นมามองตามหลังเธอ พอเห็นว่ายาหยีกลับมาคนเดียวคิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากันด้วยความแปลกใจก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจที่ไม่เห็นเธอพาใครกลับมาด้วย
.
.
ยาหยีตื่นมาด้วยความรู้สึกหนักหัวนิดหน่อยเนื่องจากเมื่อคืนดื่มไปเยอะ ความจริงแล้ววันนี้เป็นวันหยุดเธอไม่มีเรียนด้วยซ้ำแต่ดันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพราะเสียงเหมือนมีคนมาทำอะไรกุกกักอยู่ในห้อง พอลืมตาขึ้นมามองก็เห็นว่าเป็น ‘แฟนเก่า’ ของเธอซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า
ยาหยีมองเจ้าของร่างสูงเกินกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรที่กำลังหันหลังหยิบเสื้อผ้าในตู้สลับกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่จนคนถูกมองรู้ตัว
“โทษที”
คนที่เก็บกระเป๋าอยู่หันมาขอโทษคนบนเตียงก่อนจะหันกลับไปเก็บของต่อจนเสร็จแล้วลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เดินมาหยุดอยู่ปลายเตียง
ยาหยีเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่เคยทำให้เธอตกหลุมรักนิ่งๆ เพื่อรอฟังว่าเขาจะพูดอะไร
“ขอบคุณที่ให้อยู่ด้วยจนสอบเสร็จ คงไม่รบกวนเธอแล้ว”
“อือฮึ”
“ของในห้องเอากลับไม่หมดแต่คงไม่กลับมาเอาแล้ว ฝากเธอทิ้งด้วยแล้วกันนะ”
“อื้ม”
ยาหยีทำเพียงพยักหน้าและตอบสั้นๆ หลังจบประโยคนั้นทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบไปเกือบอึดใจ ยาหยีไม่รู้จะพูดอะไร
ไม่สิ มันน่าจะเป็นอาการพูดไม่ออกมากกว่าเพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปคืออะไร
“ไปแล้วนะ”
ดวงตากลมโตมองตามหลังร่างสูงที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางออกจากห้องของเธอไปจนพ้นประตูห้องนอนก็หันกลับมาจนกระทั่งได้ยินเสียงประตูหน้าห้องถูกปิดลง
สิ้นเสียงประตูแห่งการจากลาปิดลงคนตัวเล็กก็ยกมือขึ้นปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนักทันที...
ทุกคนคงคิดว่ายาหยีคงจะเป็นแบบนั้นสินะ
คิดผิดแล้วล่ะ!
ยาหยีไม่ได้ร้องไห้ หลังจากที่แฟนเก่าขนของออกจากห้องไปคนตัวเล็กก็รีบลุกขึ้นไปเช็กของในห้องทันทีว่าเขาทิ้งอะไรไว้บ้าง พอเห็นของที่ชัชชนทิ้งไว้ยาหยีก็อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ
คำว่าขนของไปไม่หมดของเขาเธอก็คิดว่าเหลือไว้แค่ไม่กี่อย่างแต่ที่เห็นคือของที่เขาทิ้งไว้มันเยอะกว่าที่เขาเอาติดตัวไปด้วยซะอีก
ยาหยีอยากจะบ้า เลิกกันแล้วยังต้องมานั่งเก็บของแฟนเก่าทิ้งอีก!