“หัวเราะเชี่ยอะไร” เสียงหัวเราะของไอ้เพื่อนสองคนหลุดขำออกมา พวกมันคงไม่เคยเห็นใครด่าสวนเขากลับสิท่า อย่าว่าแต่พวกมันเลยเขาเองก็ยังไม่เคยเจอเหมือนกัน
“มึงเจอคู่ปรับที่สมศักดิ์ศรีความปากแซ่บของมึงแล้วล่ะไอ้วิน” เซนต์เอ่ยแซ่วยกยิ้มมุมปาก สายตาจับจ้องมองญาดาที่กำลังหั่นผักอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไร ไม่น่าเชื่อว่าคนนิ่งๆ เงียบๆ อย่างเธอจะเผยมุมนี้ออกมาได้
“เอาไปทำไมคู่ปรับ อย่าลืมว่าเรามาห้องรังหนูของยัยเฉิ่มเพื่ออะไร” มาวินจ้องใบหน้าญาดาเขม็ง แผนการที่แน่วแน่ในหัวของเขาไม่อาจลบเลือนได้ด้วยท่าทางม้าพยศของญาดาหรอก ยังไงจุดมุ่งหมายของเขาคือการตามหายูมิต่างหาก
“เอางี้เดี๋ยวกูกลับไปเอาเหล้าที่ห้อง คืนนี้เรามาหาความจริงกัน” ไนท์ยกยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ก็บอกแล้วว่าเขาจะไปสุดทางเพื่อช่วยเพื่อน
“มันต้องอย่างนี้สิเพื่อนไนท์ มึงนะใจอ่อนเกินไปไอ้เซนต์ อย่าให้ความเฉิ่มใสซื่อของญาดาหลอกมึงได้สิวะ”
“…” เซนต์ส
