07
1683 คำ
รองเท้าส้นเข็มสีแดงสดก้าวลงมาจากรถยนต์คันหรูพร้อมกับมารดา ก่อนพนักงานที่สวมใส่ชุดสูทดำสนิทบริเวณนั้นจะวิ่งมารับช่วงต่อ เสียงดนตรีที่คลอออกมาจากงานรื่นเริงสามารถทำให้เขียนฝันที่อารมณ์ไม่ดีมาหลายวันปรับสีหน้าให้กลับมายิ้มแย้มยามเดินขึ้นบันไดมาถึงสถานที่จัดงานโอ่อ่า
“ตายจริง ไม่ได้เจอนานเลยลูก คิดว่าหนูเขียนฝันจะไม่ได้มาด้วยซะแล้วค่ะ”
“คุณหญิงกะรัตสวัสดีค่ะ” เขียนฝันยกมือขึ้นไหว้เจ้าของงานวันเกิด ที่เป็นเพื่อนสนิทของมารดาตนเอง หล่อนยืนรอรับของขวัญอยู่หน้างานกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี นั่นคือวาโย หนึ่งในกลุ่มเพื่อนของคิร่า
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าวันนี้คงจะไม่เจอเขา หากแต่ความเป็นไปได้นั้นก็มีน้อยเสียเหลือเกิน ดูจากวาโยที่ยิ้มใบหน้าระรื่นมาให้เธออยู่ขณะนี้
“สวัสดีจ้ะลูก”
“ฝัน มอบของขวัญค่ะ”
เป็นมารดาที่เรียกสติเขียนฝันกลับมา ของขวัญราคาแพงหูฉี่จากอิตาลีถูกส่งมอบให้เพื่อนสนิทมารดา ก่อนใบหน้าสวยจะหันมองโดยรอบของาน ระหว่างที่รอผู้เป็นแม่พูดคุยกับเจ้าของงานวันเกิดต่อ
“ยัยนั่นไม่ได้มาด้วยเหรอครับฝัน”
เป็นลูกชายของคุณหญิงกะรัตที่คล้ายกับว่ากำลังชวนเขียนฝันคุยแก้เบื่อไปก่อน ได้ยินดังนั้นเธอเลยจำต้องระบายยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า
“หมายถึงเฟยเฟิ่งใช่ไหม”
“อ่า ครับ ปกติจะเห็นไปด้วยกันตลอดน่ะ”
“ยุ่งอยู่กับที่บ้านนิดหน่อย เหมือนจะส่งของขวัญมาให้แทนนะ”
“อ๋อ ครับ แล้วจะไปหาอะไรทานก่อนไหม เดี๋ยวพาไปก่อน”
เขียนฝันที่ยังเห็นมารดาคุยออกรสออกชาติกับกลุ่มเพื่อนที่เดินมาใหม่ได้แต่ต้องพยักหน้าให้วาโยเป็นคำตอบ พออยู่ในงานแบบนี้อีกฝ่ายก็ดูออกจากสุขุมนุ่มลึกแท้ ๆ ทว่าพอได้อ้าปากคุยกับเพื่อนเธอทีไรจะต้องเป็นตีกันให้เห็นตลอด
แต่ก็อย่างว่างานแบบนี้หากไม่สวมหน้ากากใส่เข้าหากันก็คงจะอยู่ยาก เพราะมารดาของวาโยเป็นถึงภรรยาท่านทูตจะเชิญคนไม่สนิทมากหน้าหลายตามาก็คงจะไม่แปลก
“งานใหญ่มากเลยนะ”
“ครับ ก็แบบนี้ทุกปี คุณหญิงกะรัตเสียเงินไม่ว่า ทุกคนในงานจะต้องประทับใจ ได้สนุกร่วมกันไปด้วย”
“ธรรมดาแหละ หลายคนมาเพราะเรื่องงานกับคอนเนกชั่นทั้งนั้นนี่นา”
“อ่าฮะ เดี๋ยวจะมีเต้นรำด้วยนะ ถ้าฝันไม่รีบก็อยู่เต้นด้วยกันก่อน”
“ชวนแบบนี้คือไม่มีคู่เต้นเหรอ จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง วาโยลูกชายท่านทูตเลยนะ”
“เป็นไปแล้วครับ อีกอย่างเพราะผมโสดไง จะให้ควงใครมา เดี๋ยวสาว ๆ ในงานได้อกหักกันหมดพอดี” วาโยกล่าวติดตลก รับเอาแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อ่อน ๆ กับบริกรในงานให้สาวสวยข้างกาย ยังงงอยู่เลยว่าทำไมเพื่อนตัวดีเขาถึงได้ปล่อยให้เธอเป็นมากสุดแค่คู่นอน แต่คนที่มีข้อตกลงร่วมกันเข้ามาเกี่ยวตั้งแต่แรกก็คงจะเลื่อนสถานะยากจริง ๆ
“ขอบคุณมากค่ะ”
“งั้นเชิญฝันตามสบายได้เลยนะครับ ผมเข้ามานานแล้ว กลัวคุณหญิงกะรัตวีนแตก”
“ดูพูดเข้า”
“จริง ๆ ครับ แม่ผมเวลาโมโหยิ่งว่าพายุถล่ม”
“โอเคค่ะ ขอบคุณที่อยู่คุยเป็นเพื่อนนะ”
เขาพยักรับรู้ ให้หลังลูกชายเจ้าของงานเดินกลับไปแน่นอนว่าต้องมีสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมายังเขียนฝัน คนพวกนั้นอาจจะคิดว่าเราทั้งสองมีความสัมพันธ์บางอย่างกัน หรือไม่คนที่รู้จักก็จะรู้ดีว่าเธอกับวาโยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เสียแค่ไม่ได้สนิทกันมาก เพราะมีความต่างของเพศและพวกความชอบที่ไม่เหมือนกัน
เขียนฝันยกแอลกอฮอล์สีหวานขึ้นดื่มจนหมดแก้ว อาการคล้ายกับว่ากำลังจะอกหักตั้งแต่ยังไม่ทันได้เริ่มมันเป็นแบบนี้เองหรือ
ถึงแม้ว่าจะมีน้อยใจอยู่บ้าง แต่ได้ชอบคิร่าไปแล้ว เรื่องที่อีกฝ่ายไม่คิดจะรักกันเธอก็อยากขอลองดูก่อนสักตั้ง อย่างน้อยก็ขอให้ได้บอกนายคนนั้นในวันที่เขาอาจจะมีใจให้เธอบ้างแล้ว
ก่อนนัยน์ตาสวยจะไปสะดุดเข้ากับใครบางคนที่คิดว่าอย่างไรชีวิตนี้ก็คงจะไม่ลืมหล่อนไปอีกนาน อยู่บริเวณด้านนอกระเบียงของงาน
เธอคนนั้น ที่คิร่ายกเสื้อตัวโปรดให้ก่อนที่จะนำมันมาให้หญิงสาว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอย่างไรชายหนุ่มถึงกล้าเอ่ยปากของคืนแล้วนำมันมาให้เขียนฝันแทน
“ไม่ทราบว่าอยากได้อะไรเพิ่มไหมคะ”
“เธอ... มาทำงานเหรอ” จากที่ปลายตามองหล่อนตั้งแต่หัวจดเท้าอย่างเสียมารยาทก็สามารถรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวคงจะมาทำงานพิเศษอะไรเทือกนั้น
“คุณรู้จักฉันเหรอคะ”
“ในคลาสเรียน ที่นั่งกับคิร่า”
“อ๋อ เป็นเพื่อนคิร่าเหรอคะ”
แม้ว่าใบหน้าเปื้อนยิ้มของหล่อนจะไม่ได้ดูมีพิษมีภัย แต่ดูก็รู้แล้วว่ามันไม่ได้ไปถึงดวงตา และเขียนฝันเองก็คิดว่าหล่อนคงจะรู้จักตนเองอยู่บ้าง เพราะการที่ทำเหมือนเพิ่งจะจำเธอได้เมื่อสักครู่นั้นดูอย่างไรมันก็ปลอมเปลือก
“ฉันกับเขาเป็นมากกว่านั้น”
เขียนฝันกดเสียงให้ต่ำลงอีกนิด มองปฏิกิริยาบริกรสาวที่ยืนกำถาดในมือแน่นกว่าเดิม ดูแล้วอีกฝ่ายก็คงจะไม่ได้มีสถานะอะไรพิเศษไปมากกว่าเธอ ยกเว้นสังคมที่เราอยู่กันในตอนนี้
“อ่า จำได้แล้วค่ะ เห็นวาโยบอกว่าคุณเป็นแค่เพื่อนสนิท ฉันเองก็สนิทกับคิร่านะคะ สนิทมาก่อนคุณเสียอีก”
เขียนฝันไม่ได้คิดว่าตัวเองตาฝาด หล่อนเหยียดยิ้มให้กัน นั่นทำเอาถึงกับต้องหัวเราะออกมาพร้อมกลอกตาเพื่อเรียกสติตัวเอง เธอต้องมาเจอคู่แข่งที่ไม่มีอะไรอย่างหล่อนหรือ น่าตลกสิ้นดี
“ก่อนหรือหลัง มันไม่เห็นจะสำคัญ อยู่ที่ว่าตอนนี้คิร่าเขาสะดวกใจจะอยู่กับใครมากกว่า”
“...งั้นรู้หรือเปล่าคะว่าเสื้อตัวนั้นทำไมถึงกลับไปอยู่กับคิร่าได้ เพราะฉันบอกว่าไม่ใช้แล้ว จะเอาไปให้คนที่คิร่ามองตามก็ไม่ติดอะไร”
“เธอ!”
“อยากได้เขาจนตัวสั่น ต้องมาหาเรื่องกันก่อนเลยเหรอคะ พวกคุณหนูไฮโซแบบคุณนี่ก็แปลก ว้าย!” บริกรสาวที่ถือถาดเครื่องดื่มอยู่แสร้งเซถอยหลัง ร้องออกมาด้วยความตกใจ พริ้มรู้อยู่แล้วว่าคนตรงหน้าคงจะไม่มีความอดทนเท่าไหร่หากเป็นเรื่องคู่นอนตัวเอง
ใช่ หล่อนรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับคิร่าทั้งหมดในตอนนี้ และจะทำให้พื้นที่ข้างเขาที่ยังเว้นว่างอยู่กลายมาเป็นของตัวเองให้ได้
และมันก็นับเป็นโชคดีของเธอที่เจ้าชายขี่ม้าขาวกำลังเดินตรงมาที่บริเวณเกิดเหตุพอดี
“พริ้ม! เกิดอะไรขึ้นครับ”
“ขะ...ขอโทษค่ะคุณเขียนฝัน พริ้มไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ พริ้มจะไปหยิบเครื่องดื่มแก้วใหม่มาให้นะคะ”
เขียนฝันนิ่งอึ้ง เนื่องจากเธอยังไม่ได้ทำอะไรหล่อนเลยด้วยซ้ำ ผู้หญิงคนนี้ก็ทำราวกับว่าการเสียหลักเมื่อสักครู่เป็นเพราะเธอ
“เดี๋ยวสิพริ้ม ผมถามเธออยู่นะว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
คิร่ารีบคว้าเอาเรียวแขนเล็กของเพื่อนสมัยมัธยมไว้ เพราะเห็นอาการร้อนรนของอีกฝ่ายแล้วปล่อยผ่านไปไม่ได้ ก่อนจะต้องคิ้วขมวดเข้าหากันเป็นปมยามได้เห็นหน้าคู่กรณีของพริ้มชัด ๆ
“ฮึก... ขอโทษค่ะ พริ้มขอโทษ”
“หยุดเสแสร้งสักที!” ไม่รู้ว่าเป็นเพราะภาพหล่อนน้ำตาคลออยู่ในอ้อมแขนของคิร่า หรือนึกโกรธเคืองชายหนุ่มอยู่เป็นทุนเดิมกันแน่ เขียนฝันรู้ดีว่าไม่ควรจะเดินตามเกมของคนที่คิร่าพยุงร่างเอาไว้
ก่อนหน้าเธอแค่ขึ้นเสียงใส่อีกฝ่ายเพียงประโยคเดียว น้ำที่หกเลอะอยู่ก็เป็นฝีมือนางปัญญาอ่อนนี่ทั้งนั้น หล่อนคงจะเหลือบมองไปเห็นตอนที่คิร่าจะเดินเข้ามาพอดี
ขอร้อง ฉากละครหลังข่าวเช่นนี้หากคิร่าตกหลุมมันง่าย ๆ ก็ไปกินหญ้าแทนข้าว
“ฝัน! คุณเป็นบ้าอะไร”
“มันพูดจากอวดดีกับฝันก่อน แล้วฝันก็ยังไม่ได้ทำอะไรมันเลยด้วยซ้ำ”
“ที่เดินมาหาพริ้มคือคุณตั้งใจมาหาเรื่องเหรอครับฝัน”
“คิร่า อย่าไปว่าคุณเขียนฝันแบบนั้นเลย พริ้มแค่ซุ่มซ่ามเอง”
“เล่นละครจบหรือยัง กูจะได้ตบปากมึงทีเดียวเลย”
‘ถ้ากล้าก็เอาสิ’
นั่นเป็นสิ่งที่เขียนฝันสามารถอ่านปากหล่อนได้ และความอดทนก็หมดลงแทบจะทันที
เพี๊ยะ!
มือเรียวสั่นเทา เมื่อเห็นว่าใบหน้าที่หันไปตามแรงฝ่ามือตัวเองนั้นหาใช่คนที่ตั้งใจเบะปากใส่กันอยู่ แต่เป็นเจ้าของร่างสูงที่ใช้ตัวเองมาบังรับแรงปะทะแทนบริกรสาว
“ฝัน คุณมัน...”
“ดี ดีจริง ๆ จากนี้ไปคิร่าก็พยายามมารับฝ่ามือฝันแทนมันให้ได้ทุกครั้งด้วย”
ในเมื่อมองกันเป็นตัวร้ายแล้วเขียนฝันก็จะเป็นให้ เธอไม่ใช่คนที่ใจเย็นอะไรอยู่แล้ว ถ้าหล่อนจงใจมายั่วโมโหเมื่อไหร่ไม่ใช่แค่ฝ่ามือที่จะประเคนเข้าหน้าแบบวันนี้
TBC.
- ผู้เขียน
