ปม
1237 คำ
ณ บ้านของน้อยหน่า
"พี่ซีคะ ทางนี้คะ" น้อยหน่าเรียกซีเข้าไปหาทันที
" สุขสันต์วันเกิดนะครับ" ซีพูดพร้อมกับยื่นของขวัญให้
"ขอบคุณคะ คุณป้าบอกข่าวดีกับพี่ซีหรือยังคะ" น้อยหน่าถามขึ้น
"ข่าวดีอะไรครับ"
"เดี๋ยวพี่ซีก็รู้คะ แล้วพี่ซี จะเซอร์ไฟร์สมาก" น้อยหน่าพูดและเดินมาคล้องแขนซีทันที
"พี่ซีรู้อะไรไหมคะ พี่ซีหล่อมากเลยนะคะ" น้อยหน่าพึมพำออกมาเบาๆ
"ห๊ะ อะไรนะครับ" ซีถามขึ้นอีกครั้ง เนื่องด้วยเสียงเพลงดังและด้วยเนื่องจากคนเยอะ ทำให้ซีไม่ค่อยได้ยินสิ่งที่น้อยหน่าพูด
"ไปทางนู้นกันดีกว่าคะ" น้อยหน่าพาซีเดินมาที่สวนบริเวณห่างจากงานไม่มากนัก
"ไปใหนครับ"
"ที่นี้เสียงดังคะ น้อยหน่ามีอะไรจะคุยกับพี่คะ" น้อยหน่าดึงซีเดินตามมาจนถึงสวน
ณ สวนที่เงียบ สงบ เสียงเพลงที่ดังก็ดังคลอๆแทบไม่ได้ยินเลย
"พี่ซีคะ พี่ซีรู้เรื่องผู้ใหญ่ จะให้เราหมั้นหมายกันหรือยังคะ" น้อยหน่าถามขึ้น
"ห๊ะ ว่าอะไรน่ะ" ซีถามขึ้น
"ทำไมเหรอคะ พี่ไม่ได้สนใจในตัวน้อยหน่าเลยเหรอคะ"น้อยหน่าถามและดึงผ้าคลุมที่คลุ่มเสื้อเกาะอกออก ทำให้เห็นเรือนร่างที่ สมสวน ผิวสีขาวนวล น้อยหน่าจับมือของซีมาจับที่ไหล่ของตัวเอง
"พะ พะ พี่วาไม่น่าดีน่ะครับ น้อยหน่าก็รู้ว่าพี่มี" ซียังพูดไม่จบ น้อยหน่าก็แขยงเท้าขึ้นมาจูบที่ปากของซีทันที
จ๊วบๆ จ๊วบๆ จ๊วบ เสียงจูบดังขึ้น เพราะด้วยแอลกออลล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้ซี ขาดความยับยั้งชั่งใจในตัวเอง
"อื้ออออ" น้อยหน่าครางออกมา
อีกฝั่ง
"น้อยหน่าไปไหนน่ะ เชิญเรามาทำไมก่อน" ต้นน้ำพึมพำออกมา
"นั้นดิ ไปไหนน่ะ พี่ซีก็ไม่เห็น" นินิว
"ไม่มีอะไรหรอกมั่ง น่าจะอยู่ในบ้านกันป่าว" ใบบัว
"แกๆๆ ฉันเห็นพี่ซียืนจูบกับน้อยหน่าอยู่มุมนู้นน่ะ" เสียงเพื่อนน้อยหน่าพูดขึ้น นินิวรีบเดินไปทางที่เพื่อนน้อยหน่าพูดทันที
ณ สวน
"แก จะหยุดกระทันหันทำไมอ่ะ" เสียงใบบัวที่วิ่งตามมา เดินมาชนเข้ากับนินิวที่ตะลึ้งค้างอยู่
"แก" เสียงต้นน้ำเขย่าแขนของใบบัวให้มองไปทางที่ซียืนจูบกับน้อยหน่าอยู่
"เชี้ย อะไรว่ะเนี่ย" ใบบัวพึมพำออกมาและมองมาที่นินิวที่ยืนตัวแข็งทื่อ น้ำตาไหลอาบสองแก้มออกมา
"ไอ้เชี้ย" ต้นน้ำพูดและกำลังจะเดินเข้าไปหาซี แต่นินิวดึงทั้งสองคนออกไปจากงานก่อน
ณ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
"ฮึกๆๆ" เสียงนินิวร่ำให้ออกมาแทบขาดใจ
"แก อย่าร้อง" ต้นน้ำบอกเพื่อนรัก
"บ้าป่าว โดนแฟนนอกใจนะเว้ย จะไม่ให้เสียใจได้ไงว่ะ" นินิว
"ก็ไม่ได้บอกไม่ให้เสียใจ มันเป็นคำปลอยโยน" ต้นน้ำพูดออกมา
"เหลือเพียงคำปลอบโยน สุดท้ายเธอก็ไป แบบนี้เหรอ" อยู่ๆนินิวก็ร้องเพลงออกมา
"บ้าป่าวว่ะ ทั้งร้องให้ทั้งร้องเพลง" ต้นน้ำพึมพำออกมา
"ยอมบ้าว่ะ ยอมเป็นคนไม่มีหัวใจต่อจากนี้ไป" นินิวพึมพำออกมา
"กูว่าละ แมร่งมีความรักกันสุดท้ายก็เป็นแบบนี้จนได้" ใบบัว
"หึ ทำไม แกจะได้มีคนให้ปลอบไง" นินิว
"ไม่อยากปลอบแบบนี้เว้ย ไปกลับบ้าน" ใบบัวลากทุกคนกลับบ้านทันที
ฝั่งซี
"เอ่อ พี่ว่าพอเถอะ มันไม่ดีหรอก พี่มีแฟนอยู่แล้ว" ซีพูดและพลักน้อยหน่าออกพร้อมเดินออกไปทันที
"เป็นไงแก ได้ผลไหม" น้อยหน่าเดินเข้ามาหาเพื่อนและถามขึ้น
"ได้ดิ ไปแล้ว เห็นวิ่งออกไปได้สักพักล่ะ" อันดา เพื่อนของน้อยหน่าพูดออกมและแสยะยิ้มทันที
"แก จะเอาไงต่อ" แก้ว ถามน้อยหน่าขึ้น
"ดี ฉันอยากได้พี่ซี ฉันก็ต้องได้ คุณลุงคุณป้าก็เห็นดีด้วย" น้อยหน่ายิ้มออกมาเบาๆ
"แกแน่ใจเหรอ" อันดาถามขึ้น
"ไม่รู้สิ แต่อะไรที่ฉันอยากได้ ฉันก็ต้องได้" น้อยหน่า
ฝั่งซี
"อ้าว มึงไปไหนมา" วิทถามขึ้น
"เอ่อ กูไปคุยกับน้อยหน่ามา" ซี
"แค่คุยหรอว่ะ"
"ทำไมว่ะ"
"มึงยังไม่เห็นคลิปนี้สินะ" วิทเปิดคลิปที่ซียืนจูบกับน้อยหน่าให้ซีดู
"เชี้ยอะไรว่ะเนี่ย ใครเป็นคนถ่ายว่ะ" ซีพึมพำออกมา
"ซี แกทำแบบนี้ได้ไง น้องเสียหายหมด" แม่ของซีเดินมาแล้วถามขึ้น
"แม่ มันไม่ใช่แบบนั้นน่ะ" ซีพยายามอธิบาย
"แกจะทำแบบนี้ไม่ได้น่ะ น้องเสียหาย" แม่ของซียังพูดต่อ
"บ้าเหรอ ผมยังไม่ได้ทำอะไรน้องเลยนะแม่ น้องมาจูบผมเอง" ซียังยืนยันคำเดิม
"แต่แกต้องรับผิดชอบน้อง" แม่ของซียื่นคำขาดและเดินออกไปทันที
"เชี้ย มีคลิปขนาดนี้ กูว่านินิวเห็นแล้วแน่ๆเลย" วิทพึมพำออกมา
"เอ่อ นั้นดิ"
"กูลืม บอกนินิวมาที่นี้ด้วยนะ" วิท
"เชี้ย มาได้ไงว่ะจะเห็นไหมว่ะเนี่ย"
"กูว่าเห็น เพราะตอนที่กูเห็น น้องเขาวิ่งออกไปตามด้วย ต้นน้ำและใบบัว กูว่างานเข้ามึงแน่" วิท
"สัส" ซีสบถออกมาและกดโทรศัพโทรออกหานินิวทันที
ภายในบ้านของน้อยหน่า
"แกต้องรับผิดชอบน้อง" แม่ของซีพูดและมองแรงไปที่ซีทันที
"แต่ว่าแม่"
"ไม่มีแต่ แกต้องแต่งงานกับน้อง" แม่ซีทำเสียงดุ และหน้าตาจริงจังมากๆ
"แม่"
"คุณน้อง พี่ต้องขอโทษแทนลูกชายตัวดีของพี่ด้วยนะคะ ไม่ต้องห่วงนะคะ พี่จะจัดการเรื่องงานแต่ง งานหมั้นหมายให้เร็วที่สุดคะ" สุรางค์ แม่ของซีพูดออกมา
"เอาแบบนั้นแระคะ คุณพี่ ลูกสาวของน้องเสียหายนะค่ะ แบบนี้" แม่ของน้อยหน่าพูดและมองมาที่ซีด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
"แต่ว่าแม่" ซีกำลังจะพูดต่อ
"คุณป้าคะ ถ้าพี่ซีไม่ได้อยากรับผิดชอบหนู ก็ไม่เป็นไรคะแค่จูบเองคงไม่เป็นไรหรอกมั่งคะ" น้อยหน่าทำหน้าเศร้าลงเพื่อเรียกคะแนนความสงสารจากแม่ของซี
"ไม่ได้ ยังไงๆแกก็ต้องรับผิดชอบหนูน้อยหน่าให้ดีที่สุด" แม่ของซี ยังยื่นคำขาดให้ลูกชายอยู่ การเจรจาดำเนินต่อไปอย่างดุเดือดยังหาข้อสรุปอะไรไม่ได้เลยจากการเจรจานี้ และดูท่าทางการเจรจานี้จะไม่จบลงง่ายๆ
หลังจากนั้นซี พยายามติดต่อนินิวแต่ติดต่อนินิวไม่ได้อีกเลย นินิวกับใบบัวและต้นน้ำได้ย้ายสถาบันไปเรียนที่อื่น ทำให้ซีไม่ได้เจอนินิวอีกเลยตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา จนเวลาล่วงเลยมาถึงวันที่รุ่นน้องของซีจัดงานหมั้น พอซีรู้ว่าเจ้าสาวชื่อใบบัว ก็หาเวลาว่างมางาน เนื่องจากที่ทำงานของซี ซีได้รับเป็นหัวหน้าในแผนกนั้น เพราะบริษัทนี้เป็นของลุงซีเอง จะลา จะขาดก็ไม่มีผลอะไรทั้งนั้น
- ผู้เขียน
